Farsça ekler iki ana kategoriye ayrılır: ön ekler ve son ekler: 1. Ön Ekler: Kelimenin başına gelir ve çeşitli anlamlar katar: - bi-: "-siz/-sız" anlamı verir (örneğin, "biçâre". - der-: "-de/-da" manasındadır (örneğin, "derdest". - i-: Tamlama eki olarak kullanılır, kelimenin sonunda alt esre olarak gösterilir veya hiç gösterilmez. 2. Son Ekler: Kelimenin sonuna gelir ve çeşitli işlevler üstlenir: - -dân: Âlet ismi yapar (örneğin, "şam-dân". - -sitân, -istân: Yer ismi yapar (örneğin, "gül-istân". - -zâr: Yer ismi yapar (örneğin, "çemen-zâr". - -vâr, -ver: Sıfat yapar (örneğin, "ümid-vâr". - -yâr: Benzerlik eki olarak kullanılır (örneğin, "baht-yâr".