• Buradasın

    Eski Türklerde iye ne demek?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Eski Türklerde iye, şu anlamlara gelir:
    • Sahip, malik, koruyucu 123. Bir şeyin sahibi veya onu yasaya uygun bir şekilde kullanan kimse 3.
    • Koruyucu ruh 135. Türk, Altay ve Tatar mitolojilerinde nesnelerin içinde var olan, doğasını aktaran gizli güç ve iyiliksever ruhlara verilen isim 13.
    Moğolcada iye, "ezen", "ejen", "eçen", "edin" olarak bilinir 1.
    "İye" kelimesi, eski Türk yazılı abidelerinde "ide" (sahibi) sözcüğü olarak geçer 5.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. tr.wiktionary.org
        1
      2. milliyet.com.tr
        2
      3. nisanyansozluk.com
        3
      4. uludagsozluk.com
        4
      5. enuygunfirmalar.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Eski Türklerde dil nasıldı?

    Eski Türklerde dil, "Eski Türkçe" olarak adlandırılan dönemde (7-12. yüzyıllar) yazı dili olarak kullanılmaya başlanmıştır. Köktürkçe, "Türk" adının tarihî kaynaklarda ilk geçtiği dönemdir. Uygurca, Maniheizm ve Budizm'in etkisiyle farklı alfabelerin (Uygur, Mani, Brahmi, Estrangelo, Tibet) kullanıldığı bir yazı dili olmuştur. Eski Türkçe, ilk dönemlerinde yabancı etkilerden uzak ve yalın bir dil iken, Uygur döneminde yabancı dillerden etkilenerek zenginleşmiştir.
    5 kaynak

    Eski Türklerde oguş nedir?

    Oguş, Eski Türkçede "aile" anlamına gelen bir terimdir.
    5 kaynak

    Eski Türklerde orun ve ülüş nedir?

    Eski Türklerde "orun" ve "ülüş" kavramları şu şekilde tanımlanır: 1. Orun: İlk Türk devletlerinde kurultay adı verilen devlet meclislerinde boy beylerinin oturdukları yere verilen addır. 2. Ülüş: Boyların kurultayda yiyecekten alacakları paya veya hisseye verilen addır.
    5 kaynak

    Eski Türklerde töre ne demek?

    Eski Türklerde töre, bir toplumda yazılı olmayan, gelenekleşmiş kanun ve kuralların bütünüdür. Töre kelimesinin diğer anlamları arasında ise şu tanımlar yer alır: yasa; düzen; gelenek; örf; ayin; tören. Töre, Türklerin devlet hukukunu, ahlaki değerlerini, dinî inançlarını ve sosyal hayatı düzenleyen, hukukî ve sosyal değer kazanmış davranış kalıplarını ihtiva eden mecburi kuralların bir bütünüdür. Törenin oluşumu, eski Orta Asya Türk toplumlarında üç yolla gerçekleşebilmekteydi: 1. Kağanlarca konulan kurallar; 2. Kurultaylarda alınan kararlar; 3. Toplum içinde kendiliğinden, yavaş yavaş ortaya çıkan gelenek-görenek kuralları, yani "Yosun Hukuku". Töre, başta kağan ve üst yöneticiler olmak üzere toplumun her ferdini bağlayan ve herkesin uyması zorunlu olan değerler ve kurallar bütünü olarak bir kutsallığa sahipti.
    5 kaynak

    Eski Türklerde devlet geleneği ve teşkilatı nedir?

    Eski Türklerde devlet geleneği ve teşkilatı şu şekilde özetlenebilir: Devlet Anlayışı: Devlet, "el" veya "il" olarak adlandırılırdı ve "töre" (yazılı olmayan kanun) ile birlikte düşünülürdü. Devletin Unsurları: Devlet, "halk", "ülke", "hâkimiyet" ve "teşkilat" unsurlarından oluşurdu. Yönetim: Kağan, devletin başıydı ve iç-dış siyaset, savaş ve barış kararları alırdı. Teşkilat: Devlet, ikili teşkilata göre yönetilirdi; asıl hükümdar doğuyu, kardeşi yabgu ise batıyı yönetirdi. Ordu: Ordu, onlu sisteme göre örgütlenmişti ve herkes savaşa hazırdı. Sosyal Yapı: Sınıflı bir yapı yoktu, herkes askerdi ve "kul" kelimesi devlete hizmet anlamında kullanılırdı.
    5 kaynak

    Eski Türklerde il ne anlama gelir?

    Eski Türklerde "il" kelimesinin anlamları: Barış, dostluk. Boylar birliği. Toprak, vatan, devlet. Yönetim birimi. "İl" kelimesi, Osmanlı İmparatorluğu'nda "vilayet" anlamında kullanılmış ve bir coğrafi bölgeyi ve o bölgedeki yönetim otoritesini ifade etmiştir. Günümüzde ise "il" kelimesi, Türkiye'deki idari birimleri tanımlamak için kullanılmaktadır.
    5 kaynak

    Eski Türklerde kullanılan semboller nelerdir?

    Eski Türklerde kullanılan bazı semboller şunlardır: Ay ve Boğa: Ayın hilal formu, boğanın boynuzlarına benzetilir. Ejderha: Türkçe "Kö-Luu" şeklinde isimlendirilen Ejderha Takımyıldızı, ikonografilerde ay ve güneş ile beraber resimlenir. Kurt: Kurt, Türk mitolojisinde gücün, sadakatin ve cesaretin sembolüdür. Hayat Ağacı: Bereket ve bolluk simgesidir. Nar: Bereket sembolüdür. Suyolu: Yeniden doğuşun ve bedensel-ruhsal yenilenmenin sembolüdür. Damga (İm): Aile, oba, oymak, boy ve devlet gibi kavramları ifade etmek için kullanılmıştır. Ayrıca, eski Türklerde beş sayısı da sembolik anlamlara sahiptir; altın, ağaç, su, yer ve ateş, beş sayısıyla ifade edilir.
    5 kaynak