Köken kelimesi, Türk Dil Kurumu'na göre beş farklı anlama gelir: 1. Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe. 2. Soy, asıl. 3. Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin. 4. Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 5. Tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap.