Baba kelimesinin kökeni, dilbilimciler tarafından evrensel bir bebek dili olarak kabul edilen ve pek çok dilde benzer şekilde kullanılan bir terime dayanmaktadır. Bebeklerin çıkardığı ilk seslerden biri olan "ba" ya da "pa" sesi, çoğu kültürde babayı ifade etmek için kullanılmıştır. Türkçe'deki "baba" kelimesi, Orta Asya Türk dillerinde de benzer şekilde kullanılmıştır. Ayrıca, "baba" kelimesinin kökeni, çocuk dilinde "kalın sesli kişi" anlamına gelen bir sözden de türemiş olabilir. "Baba" kelimesi, farklı dil ve kültürlerde benzer biçimlerde, hem erkek ebeveyn için kullanılan bir terim olarak hem de saygı ve yakınlık ifadesi olarak kullanılmaktadır.