Türk üçgeni, kare veya çokgen planlı bir yapının üzerine kubbenin oturtulabilmesi için kullanılan bir geçiş öğesidir. Özellikleri: Yan yana yerleştirilmiş ters ve düz üçgenlerden oluşur. Bu dizilim, sekizgen bir kesit oluşturur. Dairesel formdaki kubbenin, kare plana rahatça oturmasını sağlar. Yükün taşıyıcı elemanlara güvenli bir şekilde iletilmesini sağlar. Kullanım Alanları: Sadece kubbeye geçişi sağlayan bir yapı elemanı olarak değil, aynı zamanda sütun başlıklarında ve iç mekanlarda süsleme amacıyla da kullanılır. Tarihçesi: İlk uygulamaları Uygur mimarisinde görülmüştür. Olgunlaşması Selçuklular döneminde olmuştur. Örneklerine en fazla Anadolu Selçukluları döneminde rastlandığından, bu uygulamayı Selçukluların mimariye kazandırdığı kabul edilir. Az sayıda da olsa Osmanlı'nın erken dönem eserlerinde örnekleri görülebilir.