Teoman Duralı'nın felsefesi, insanın ve evrenin anlamını ve amacını kavramaya yönelik bir çaba olarak tanımlanmıştır. Duralı'nın felsefi düşüncesinin temel özellikleri şunlardır: İnsan-evren bütünlüğü: İnsanı ve evreni birbirinden ayrı ve kopuk varlıklar olarak görmez, insanın evrenin bir parçası olduğunu ve evren ile bir bütünlük içinde olduğunu savunur. Doğacı rasyonalizm: Akıl ve bilimin, doğanın ve evrenin anlaşılması için gerekli olduğunu, ancak tek başına aklın yeterli olmadığını, deneyim ve gözlemden de yararlanılması gerektiğini belirtir. İnsan merkezcilik: İnsanlığın evrendeki yerini ve önemini vurgular, insanın evrenin anlamını ve amacını kavrayabilen tek varlık olduğunu düşünür. Ayrıca, Duralı felsefe ve bilimi birbirinden ayrılamaz olarak görmüş ve "felsefe-bilim" kavramını ortaya koymuştur.