• Buradasın

    Profesyonelliği sorgulayan kuramcı kimdir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Profesyonelliği sorgulayan kuramcılardan bazıları şunlardır:
    • Marksist kuramcılar 3. Mesleklerin çok yönlü toplumsal ilişkilerini değerlendirerek toplumda var olan sınıfsal ilişkilerin analizine dayalı çözümlemeler yaparlar 3.
    • Light 3. Profesyonelleşmeme tezinin savunucusudur 3.
    • Freidson 3. Profesyonellerin kendi işinde çalışmamalarından dolayı proleterleştiği düşüncesine karşı çıkar 3.
    Ayrıca, profesyonelliği eleştiren ve bu olgunun gelişimini analiz eden kuramcılar arasında Hildegard Peplau ve Leninger de bulunmaktadır 45.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Profesyonellik kavramını sorgulamayı gerektiren nedir?

    Profesyonellik kavramını sorgulamayı gerektiren bazı unsurlar şunlardır: Soyut bir kavram olması. Farklı meslek gruplarında farklı anlamlar taşıması. Profesyonellik kriterlerinin zaman içinde değişmesi. Profesyonellik algısının bireyler arasında farklılık göstermesi. Profesyonellik kavramını daha iyi anlamak için yeni eğitim yöntemleri ve standart bir eylem planı geliştirilmesi gerektiği belirtilmiştir.

    Klasik kuramcılar neyi savunur?

    Klasik kuramcıların savunduğu bazı temel ilkeler: Akıl ve sağduyu: Klasik akım, akla ve mantığa uyan kuralları benimser ve bu kurallara uyulmasını zorunlu kılar. Ahlak ve eğitim: Tiyatro eserleri ahlak açısından eğitici olmalıdır. Biçim kuralları: Eserlerin biçim kurallarına uygun olması gerekir; bu kurallar kesin ve evrensel olarak kabul edilir. İnandırıcılık ve tutarlılık: Oyunun bütün öğeleri akıl ve sağduyu süzgecinden geçmiş olmalı, inandırıcı ve tutarlı olmalıdır. Üç birlik kuralı: Olayda, zamanda ve mekânda birlik olmalıdır. Ekonomik verimlilik: Çalışanların parayla motive olduğu kabul edilir ve maddi faktörler düzenlendiğinde insanların öngörülen şekilde davranacağı öngörülür. Klasik kuramcılar, farklı alanlarda (edebiyat, yönetim, ekonomi) farklı yaklaşımlar geliştirmişlerdir. Örneğin, Adam Smith ekonomik kalkınmayı iş bölümü ve sermaye birikimine bağlamış, Max Weber ise kentlerin ekonomik ve ticari temellere dayandığını savunmuştur.