"Ezilenlerin Pedagojisi", Paulo Freire'nin eğitim ve toplumsal adalet üzerine düşüncelerini içeren bir eserdir. Kitapta anlatılan ana konular şunlardır: 1. Geleneksel Eğitim Eleştirisi: Freire, geleneksel eğitim sistemini egemen sınıfların çıkarlarına hizmet eden ve ezilenlerin pasifleşmesine yol açan bir sistem olarak eleştirir. 2. Diyalojik Eğitim Modeli: Freire, karşılıklı etkileşim üzerine kurulu bir eğitim modelini savunur; bu modelde öğretmen ve öğrenci birlikte öğrenir, birlikte sorgular ve birlikte dönüşür. 3. Özgürleşme ve Eleştirel Düşünme: Eğitim, öğrencilerin eleştirel düşünme yetilerini geliştirerek kendi kaderlerini tayin etmelerini sağlayan bir özgürleşme aracı olarak görülür. 4. Problem Tanımlayıcı Eğitim: Freire, ezilenlerin problemlerini tanımlamalarına ve dünyayı insanın kendini yaratma görevi için bir malzeme olarak görmelerine olanak tanıyan bir eğitim modeli önerir. 5. Toplumsal Değişim: Kitap, sadece bireysel değil, kolektif bir bilinçlenmeyi ve eylemi teşvik eder; bu, toplumsal değişim için bir manifesto olarak da okunabilir.