Osmanlı'da ilim, İslam dininin ilme verdiği önem çerçevesinde şekillenmiştir. Osmanlı ilim anlayışının bazı özellikleri: Medreseler: Osmanlı'nın en yüksek ilmi müessesesi olan medreselerde aklî ve naklî ilimler birlikte okutulmuştur. İlim anlayışı: Osmanlı âlimleri, "çok ve teferruatlı bilgi"yi ilim olarak görmüşlerdir. Eğitim: Osmanlı âlimleri, yabancı ülkelere giderek eğitim almış ve bu ülkelerin ilim birikimlerini Osmanlı'ya taşımışlardır. Popüler ilim dalları: 17. yüzyılda tefsir, hadis, fıkıh gibi ilimler popülerdi. Osmanlı'da ilim, 16. yüzyılın sonlarından itibaren gerilemeye başlamış, medreselerde akli ilimler ihmal edilmiş ve nitelikli telif faaliyetleri duraklamıştır.