Adem-i merkeziyetçi yönetim anlayışının hangi padişah döneminde olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Osmanlı Devleti'nde adem-i merkeziyetçilik düşüncesinin savunucuları arasında Prens Sabahattin ve onun liderliğini yaptığı Ahrar Fırkası bulunmaktadır. Prens Sabahattin, 1906'da kurduğu Teşebbüs-i Şahsî ve Adem-i Merkeziyet Cemiyeti'nin programında, siyasi ıslahatların bütün tebaaya yaygın merkeziyetçilik esasına göre uygulanacağını savunmuştur. Adem-i merkeziyetçilik tartışmaları, I. Meşrutiyet'in ilanıyla birlikte tekrar gündeme gelmiş ve II. Meşrutiyet sonrası, Prens Sabahattin’in temsil ettiği “adem-i merkeziyetçilik” ile Hüseyin Cahid (Yalçın)’ın temsil ettiği “merkeziyetçilik” etrafında şekillenmiştir.