1908'de Meşrutiyet'in ilan edilmesi, İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin öncülüğünde, Sultan II. Abdülhamid'in baskıcı yönetimine karşı yürütülen mücadelenin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. 1908 yılında, Makedonya’da görev yapan genç subaylar ve İttihatçılar, Sultan II. Abdülhamid’i anayasanın tekrar yürürlüğe girmesi için zorlamış ve padişah, 23 Temmuz 1908’de Kanun-ı Esasi’yi (Osmanlı Anayasası) yeniden yürürlüğe koyarak meşrutiyet idaresini yeniden yürürlüğe koymak zorunda kalmıştır. Bazı tarihçilere göre, II. Meşrutiyet’in ilanında özellikle mason locaları da önemli rol oynamışlardır. Ayrıca, 1908 Devrimi olarak da bilinen bu olay, Osmanlı siyasetinde büyük bir dönüşüm yaratmış ve anayasal yönetimin geri getirilmesiyle halkın yönetime katılımının önü açılmıştır.