Edmund Husserl'in felsefesinde öznelerarasılık, ben ve başkası arasındaki ilişkinin iç içe geçmesinin gerekliliği ve bunun ancak öznelerarasılık ile mümkün olabileceği anlamına gelir. Husserl'e göre, nesnel bir realitenin varlığı, tecrübe eden öznenin, başka ve ona yabancı olan bir özneyi tecrübe etmesiyle mümkündür. Husserl, öznelerarasılığı şu şekilde tanımlar: İki ya da daha fazla bireyin belirli bir konu hakkında aynı kanıya sahip olması. Üçlü bir grupsallık içinde, özne, öznelerarasılık ve dünya arasında kurulan ilişki. Husserl, ayrıca "yaşamdünyası (Lebenswelt)" kavramıyla, diğer iki tür öznelerarasılık durumunu da içeren bir öznelerarasılık tarzından bahseder.