Histeri, kontrol edilmesi güç bir duygu fazlalığı ve zihin/duygudurumun genellikle geçici olarak girdiği olağanüstü bir duruma işaret eden, eskimiş bir terimdir. Modern psikoloji ve psikiyatride histeri, en kaba tabirle kendini kaybetmeye (histerik) dayalı bir bozukluk olarak tanımlanır. Histeri, tarihte ilk defa Antik Mısır ve Antik Yunan döneminde keşfedildiği düşünülen ve uzun yıllar kendi başına bir rahatsızlık olarak kabul edilen bir durumdur. Histerinin bazı belirtileri şunlardır: duygusal patlamalar; halüsinasyon görme; aşırı heyecanlı hareketler; duyu kaybı; trans haline benzer davranışlar; geçici hafıza kaybı; kısmi geçici felç; bayılma; epileptik benzeri nöbet geçirme; kas ağrısı; kas spazmı. Histerinin nedenleri arasında genetik yatkınlık, çocukluk dönemi travmaları, aile içi iletişim sorunları ve bireyin çevresel stres faktörlerine maruz kalması gibi faktörlerin bir kombinasyonu olduğu düşünülmektedir. Histeri, kişisel bir hastalık olmanın dışında bazı toplumlarda da panik benzeri korkular ve buna dayalı davranışlar şeklinde gözlenmiş ve teşhis edilmiştir. Histeri tanısı yalnızca bir uzman tarafından konulabilir.