Hannah Arendt'in "kötülüğün sıradanlığı" kavramı, kötülüğün genellikle aşırı bir kötücüllükten değil, özgür düşünebilme konusundaki yetersizlikten kaynaklandığını göstermesi açısından önemlidir 2. Arendt, bu kavramla, normal insanların, sadece bir kolluk kuvveti olarak değil, aynı zamanda masum insanların öldürülmesini sıradan bir eylemmiş gibi kabul edecek şekilde eğitilebildiğini açıklamaya çalışmıştır 1.

Arendt, kötülüğün sıradanlığını, bireylerin düşüncelerini kamusal alanda ifade edememesi ve başkalarıyla paylaşamamasıyla da ilişkilendirmiştir 4. Ona göre, bu durum, kötülüğün azalmasına ve yok olmasına engel olmaktadır 4.

Arendt'in bu analizi, aynı zamanda totaliter rejimlerin kötülüğe kaynaklık ettiğini ve bu rejimlerin propaganda makinası olarak çalıştığını ortaya koyması bakımından da dikkat çekicidir 4.

Ancak, Arendt'in bu analizleri, bazı eleştirmenler tarafından Yahudi Soykırımı'nı tehlikesiz göstermekle itham edilmiştir 2.