• Buradasın

    Gramsci faşizme karşı nasıl mücadele etti?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Antonio Gramsci, faşizme karşı mücadelede birleşik cephe politikasını savundu 34. Bu politika, sol partilerin faşizme karşı güçlerini birleştirmelerini ve işçi sınıfının hegemon rolünü üstlenmesini gerektiriyordu 3.
    Gramsci'nin faşizme karşı diğer mücadele yöntemleri şunlardır:
    • Fabrika konseyleri hareketi: Gramsci, işçi sınıfının iktidarı ele geçirmek için fabrika konseyleri aracılığıyla örgütlenmesini savundu 14.
    • Siyasi parti faaliyetleri: İtalyan Komünist Partisi'nin genel sekreteri olarak görev yaparken, partiyi sekterlikten uzaklaştırarak Bolşevikleşme ve güçlenme yoluna soktu 1.
    • Hapishanede çalışmalar: Faşist gardiyanlar tarafından rahatsız edildiği tek kişilik hücresinde, devrim davasına bağlı kalarak sayısız kitap okudu ve el yazısıyla notlarını kaleme aldı 1.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. sendika.org
        1
      2. academia.edu
        2
      3. marksist.org
        3
      4. tr.wikipedia.org
        4
      5. bilimveutopya.com.tr
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    İtalyan Faşist Partisi neyi savunur?

    İtalyan Faşist Partisi, Ulusal Faşist Parti (Partito Nazionale Fascista) olarak da bilinir, aşağıdaki temel ilkeleri savunmuştur: 1. Milliyetçilik ve Vatanseverlik: Parti, milliyetçi bir politika izleyerek İtalya'nın ulusal birliğini ve gücünü vurgulamıştır. 2. Cumhuriyetçilik: Başlangıçta cumhuriyetçi değerleri benimsemiş, ancak iktidara geldikten sonra monarşiye destek vermiştir. 3. Korporatizm: Ekonomi alanında korporatizm sistemini savunmuş, sendikaları ve iş dünyasını devlet kontrolünde birleştirmeyi amaçlamıştır. 4. Popülizm: Halkın çıkarlarını ön planda tutmuş ve kitleleri mobilize etmek için propaganda ve ritüeller kullanmıştır. 5. Antisemitizm: 1938 sonrası dönemde resmi olarak antisemitist bir politika izlemiştir. Parti, totaliter bir yönetim anlayışı benimsemiş ve diğer partileri yasaklayarak tek parti sistemini uygulamıştır.
    5 kaynak

    Karşılaştırmalı faşizm çalışmaları nedir?

    Karşılaştırmalı faşizm çalışmaları, farklı akademik disiplinlerden gelen araştırmacıların, faşizmi sadece bir devlet ve iktidar biçimi olarak değil, aynı zamanda kitleler üzerindeki cazibesi ve günümüz siyaseti üzerindeki etkileri açısından da incelemelerini içerir. Bu tür çalışmalar, faşist hareketlerin ve rejimlerin ortak özelliklerini belirlemek için çeşitli karşılaştırmalar yapar: ideolojik hedefler ve kurumsal özellikler; evrim ve yönetimdeki performans; toplumsal bağlamlar ve üyelik biçimleri. Önemli karşılaştırmalı faşizm çalışmalarından bazıları, İtalya ve Almanya'daki faşist rejimler ile Avrupa'nın diğer ülkelerindeki benzer sağcı hareketler üzerine odaklanmıştır.
    5 kaynak

    Faşizmin temel ilkeleri nelerdir?

    Faşizmin temel ilkeleri şunlardır: 1. Otoriter Yönetim: Güçlü ve merkezi bir otoriteye bağlılık, demokratik süreçlerin yerine liderin mutlak otoritesinin savunulması. 2. Milliyetçilik: Ulusun çıkarlarını her şeyin üstünde tutma ve diğer milletlere karşı üstünlük iddiası. 3. Devletin Üstünlüğü: Birey hakları ve özgürlükleri yerine devletin ihtiyaçlarının önceliklendirilmesi. 4. Şiddetin Meşrulaştırılması: Ulusal birliği ve düzeni sağlamak adına şiddeti bir araç olarak kullanma. 5. Anti-Liberalizm ve Anti-Komünizm: Liberalizmi ve komünizmi ulusun birliğine tehdit olarak görme. Ayrıca, faşist rejimlerde ırkçılık, militarizm ve disiplin gibi ek ilkeler de öne çıkar.
    5 kaynak

    Antifaşizm tarihi ne zaman başladı?

    Antifaşizm, 20. yüzyılın başlarında, faşist ideolojinin yükselişine tepki olarak ortaya çıkmıştır. İlk önemli anti-faşist deneyimler, faşist rejimlerin en güçlü olduğu ülkeler olan İtalya ve Almanya'da 1920'ler ve 1930'larda yaşanmıştır. Ayrıca, Fransa'da 19. yüzyılın sonunda, Dreyfus olayına karşı gelişen anti-semitizm karşıtı hareketler de proto-antifaşist olarak değerlendirilebilir.
    5 kaynak

    Faşizmin kitle ruhu anlayışı nedir?

    Faşizmin kitle ruhu anlayışı, faşist rejimlerin kitleleri nasıl şekillendirdiğini ve harekete geçirdiğini açıklamaya çalışır. Bu anlayışa göre: 1. Kolektivizm: Halk, kitle olarak anlaşılır ve bireylerin benlikleri kaybolur, tek bir fikir ve gövde oluşur. 2. Otoriterlik: Güç, lidere ve partiye bağlanarak merkezileştirilir, demokratik kurumlar zayıflatılır. 3. Milliyetçilik ve Irkçılık: Kendi milletinin veya ırkının üstünlüğüne vurgu yapılır, diğer halklar aşağılanır veya düşmanlaştırılır. 4. Eylem Kültü: Şiddet ve askeri güç gösterileri yüceltilir, eylemlilik hali teşvik edilir. 5. Yabancılaşma: Bireyler, gruba uyum sağlamak için kendi farklılıklarını feda ederler ve kitleye yabancılaşırlar. Bu özellikler, faşist rejimlerin kitleleri mobilize etmek ve onları mutlak bir itaatle liderin etrafında toplamak için kullandığı temel araçlardır.
    5 kaynak

    Antonio Gramsci ve Mussolini neden mücadele etti?

    Antonio Gramsci ve Mussolini'nin mücadele etmesinin temel nedeni, Mussolini'nin faşist hükümetine karşı sosyalist ve komünist fikirleri savunmasıdır. Gramsci, 1926 yılında Mussolini'nin yaşamına kasteden bir suikast girişimi bahanesiyle ilan edilen olağanüstü hâl kapsamında tutuklanmış ve kalan hayatını hapiste geçirmiştir. Gramsci, faşist rejimle mücadele ederken, işçi sınıfı ve köylüler arasında ittifak kurmayı ve geniş cepheler oluşturmayı savunmuştur.
    5 kaynak

    Gramsci'nin devrim yöntemleri nelerdir?

    Gramsci'nin devrim yöntemleri, kapitalist toplumda burjuvazinin işçi sınıfı üzerindeki ideolojik ve kültürel egemenliğini kırmayı amaçlar. Bu yöntemler şunlardır: 1. Hegemonya: Gramsci'ye göre, devrim için işçi sınıfının sivil toplumda alternatif bir hegemonya kurması gereklidir. 2. Eğitim ve Aydınlar: İşçi sınıfı aydınlarının geliştirilmesi ve kitleler içinde zaten var olan düşünsel etkinliğin eleştirisinin yapılması önemlidir. 3. Birleşik Cephe: Sol partilerin birleşik cephesinin oluşturulması, işçi sınıfının diğer bağımlı gruplarla ittifak kurması ve faşizmi yenebilecek bir "ulusal-popüler" cephe kurulması hedeflenir. 4. Durum Savaşı: Gramsci, burjuva egemenliğini altedecek taktiğin, "mevzi savaşı" (sivil toplumda hegemonya kurma) olduğunu belirtir.
    5 kaynak