• Buradasın

    Gramsci faşizme karşı nasıl mücadele etti?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Antonio Gramsci, faşizme karşı mücadele etmek için temel bir strateji ve bu strateji doğrultusunda pratik-taktik siyasalar önermiştir 23.
    Gramsci'nin önerileri, üyesi bulunduğu İtalyan Komünist Partisi içerisinde hâkim bir konuma gelememiştir 23.
    Gramsci'nin faşizme karşı mücadelede önerdiği strateji ve taktiklerinin özellikleri şu şekilde özetlenebilir:
    • Pragmatizm 23. Gramsci'nin strateji ve taktikleri dogmatik değil, pragmatiktir 23.
    • Geniş cephe ittifakı 23. Gramsci, sol cepheyi aşan ve milliyetçiler ile liberalleri de içeren daha geniş bir cephede ittifak kurulmasını önermiştir 23.
    • Simetri 2. Gramsci'nin savunduğu strateji ve taktikle, faşist hareketin iktidara gelirken ve faşist partinin iktidarının ilk yıllarında uyguladığı siyasalar arasında belirli bir simetri olduğu ileri sürülebilir 2.
    Gramsci, 1924’te İtalya’da faşizmin güçlenmesine karşı zorlu bir savunma mücadelesi verirken partinin en etkili önderi konumuna gelmiştir 5.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Karşılaştırmalı faşizm çalışmaları nedir?

    Karşılaştırmalı faşizm çalışmaları, farklı faşist hareketler ve rejimler arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları analiz eden araştırmalardır. Bu alanda üç ana araştırma yönü öne çıkmaktadır: 1. Faşizmin ideolojisi ve kültürel tabanına odaklanan çalışmalar. 2. Faşist hareketler ve rejimlerin tarihsel karşılaştırmalarını yapan çalışmalar. 3. Uzlaşılmış teorik bir faşizm modeli oluşturmayı hedefleyen çalışmalar. Bu çalışmalar, faşizmin ekonomik veya kurumsal boyutlarından ziyade, ideolojik ve kültürel boyutlarına yoğunlaşmaktadır.

    Antonio Gramsci ve Mussolini neden mücadele etti?

    Antonio Gramsci ve Mussolini'nin mücadele etmesinin temel nedeni, Mussolini'nin faşist hükümetine karşı sosyalist ve komünist fikirleri savunmasıdır. Gramsci, 1926 yılında Mussolini'nin yaşamına kasteden bir suikast girişimi bahanesiyle ilan edilen olağanüstü hâl kapsamında tutuklanmış ve kalan hayatını hapiste geçirmiştir. Gramsci, faşist rejimle mücadele ederken, işçi sınıfı ve köylüler arasında ittifak kurmayı ve geniş cepheler oluşturmayı savunmuştur.

    Faşizmin temel ilkeleri nelerdir?

    Faşizmin temel ilkeleri şunlardır: Otoriter yönetim. Milliyetçilik. Devletin üstünlüğü. Şiddetin meşrulaştırılması. Anti-liberalizm ve anti-komünizm. Dış ve iç düşmanlarla mücadele. Disiplin ve düzen.

    Antifaşizm tarihi ne zaman başladı?

    Antifaşizm, 20. yüzyılın başlarında, faşist ideolojinin yükselişine tepki olarak ortaya çıkmıştır. İlk önemli anti-faşist deneyimler, faşist rejimlerin en güçlü olduğu ülkeler olan İtalya ve Almanya'da 1920'ler ve 1930'larda yaşanmıştır. Ayrıca, Fransa'da 19. yüzyılın sonunda, Dreyfus olayına karşı gelişen anti-semitizm karşıtı hareketler de proto-antifaşist olarak değerlendirilebilir.

    Faşizmin kitle ruhu anlayışı nedir?

    Faşizmin kitle ruhu anlayışı, faşist rejimlerin kitleleri nasıl şekillendirdiğini ve harekete geçirdiğini açıklamaya çalışır. Bu anlayışa göre: 1. Kolektivizm: Halk, kitle olarak anlaşılır ve bireylerin benlikleri kaybolur, tek bir fikir ve gövde oluşur. 2. Otoriterlik: Güç, lidere ve partiye bağlanarak merkezileştirilir, demokratik kurumlar zayıflatılır. 3. Milliyetçilik ve Irkçılık: Kendi milletinin veya ırkının üstünlüğüne vurgu yapılır, diğer halklar aşağılanır veya düşmanlaştırılır. 4. Eylem Kültü: Şiddet ve askeri güç gösterileri yüceltilir, eylemlilik hali teşvik edilir. 5. Yabancılaşma: Bireyler, gruba uyum sağlamak için kendi farklılıklarını feda ederler ve kitleye yabancılaşırlar. Bu özellikler, faşist rejimlerin kitleleri mobilize etmek ve onları mutlak bir itaatle liderin etrafında toplamak için kullandığı temel araçlardır.

    Gramsci'nin devrim yöntemleri nelerdir?

    Antonio Gramsci'nin devrim yöntemleri şunlardır: Hegemonya Teorisi: Gramsci'ye göre devrim, sadece mevcut mülkiyeti altüst etmekle kalmaz, aynı zamanda toplumsal, ahlaki, felsefi ve davranışsal alışkanlıkları da değiştirir. Mevzi Savaşı: Gramsci, devlet aygıtını doğrudan ele geçirmeye çalışmak yerine, sivil toplum içindeki istihkamları ve mevzileri kazanma mücadelesini savunur. Birleşik Cephe: İşçi sınıfının, burjuvaziyle ittifak arayan sağ anlayışlar ve her türlü ittifakı reddeden sol anlayışlar ile mücadele ederek, ezilenleri etrafında birleştirmesini önerir. Kültürel Egemenlik: İşçi sınıfının, burjuva değerlerinin toplum için doğal veya normal değerleri temsil ettiği kanısını yıkması ve kendi öz kültürünü geliştirmesi gerektiğini belirtir. Demokratik Merkeziyetçilik: İşçi sınıfının yeni tip partisinin, liderler, kitlesel hareketler ve parti arasındaki diyalektik ilişkiyi ve uyumu sağlaması gerektiğini savunur.

    İtalyan Faşist Partisi neyi savunur?

    İtalyan Faşist Partisi, aşağıdaki görüşleri savunmuştur: Lider kültü: Parti, "Duce" (lider) Mussolini'ye dayanan bir egemenlik biçimini savunmuştur. Milliyetçilik: Saldırgan bir milliyetçiliği ve Roma İmparatorluğu'nu canlandırma hayalini içeren bir emperyalizmi savunmuştur. Popülizm: Halka eşit gelir dağılımı sunmayı hedeflemiştir. Tek parti rejimi: Tüm halkın çıkarını gözeten tek bir parti ile devletin birleştirilmesini savunmuştur. Korporatif ekonomik model: Üretim dallarına göre örgütlenmiş bir korporatif ekonomik modeli savunmuştur. Şiddet ve anti-entelektüalizm: Şiddeti politik bir araç olarak kutsamış ve akıl yerine inanç ve duygulara hitap eden bir söylem benimsemiştir. Dış düşmanlar imgesi: İçte birlik ruhu yaratmak için dış düşmanlar imgesi kullanmıştır. İtalyan Faşist Partisi, aynı zamanda anti-sosyalist ve anti-komünist bir tutum sergilemiştir.