• Buradasın

    Antifaşizm tarihi ne zaman başladı?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Antifaşizm, 20. yüzyılın başlarında, faşist ideolojinin yükselişine tepki olarak ortaya çıkmıştır 13.
    İlk önemli anti-faşist deneyimler, faşist rejimlerin en güçlü olduğu ülkeler olan İtalya ve Almanya'da 1920'ler ve 1930'larda yaşanmıştır 34.
    Ayrıca, Fransa'da 19. yüzyılın sonunda, Dreyfus olayına karşı gelişen anti-semitizm karşıtı hareketler de proto-antifaşist olarak değerlendirilebilir 3.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. 1
      2. dir.md
        2
      3. tr.wikipedia.org
        3
      4. lifescienceart.com
        4
      5. sagapedia.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Faşizmin dünya tarihine etkileri nelerdir?

    Faşizmin dünya tarihine etkileri şunlardır: İkinci Dünya Savaşı: Faşist Mihver güçlerinin soykırımcı ve emperyalist emelleri, milyonlarca insanın ölümüne yol açtı. Demokratik değerlerin zayıflaması: Faşizm, demokratik süreçleri reddederek otoriter yönetimlerin kurulmasına zemin hazırladı. İnsan haklarının ihlali: Faşist rejimlerde işkence, suikast ve yargılamadan infaz gibi durumlar onaylandı. Milliyetçiliğin yükselişi: Faşizm, aşırı milliyetçi bir tutum sergileyerek diğer milletlere karşı üstünlük iddiasında bulundu. Ekonomik etkiler: Faşist yönetimler, devletin ekonomiye güçlü müdahalelerde bulunduğu yönlendirmeci bir piyasa ekonomisini benimsedi. Faşizmin etkileri, özellikle 1930'lar ve 1940'larda dünyayı İkinci Dünya Savaşı'na sürükleyen ana güçlerden biri olmasıyla en karanlık halini aldı.
    5 kaynak

    Avrupa'da antifaşizmin tarihi 1923-1939 ne anlatıyor?

    Jacques Droz'un "Avrupa'da Antifaşizmin Tarihi (1923-1939)" adlı kitabı, 20. yüzyılın başlarında Avrupa'da yükselen faşizm dalgasına karşı verilen direnişi ve bu süreçte yaşanan tartışmaları ele alır. Kitapta işlenen bazı konular: Faşizme karşı direnişte sosyalistler, komünistler, liberaller, entelektüeller, dinî cemaatler ve işçilerin rolleri. Birleşme, ayrı mücadele etme, gizli örgütlenmeler kurma veya mecliste demokrasiyi savunma gibi stratejiler. İtalyan, Alman, Avusturyalı, Fransız, İngiliz ve İspanyol antifaşizmlerinin yanı sıra Balkan ve Kuzey ülkelerindeki hareketler. Yeraltında veya parlamentoda, silah veya kalemle mücadele eden antifaşistlerin hayatları. Faşizmin analizi ve bu mücadelenin sadece direniş değil, aynı zamanda faşizmin doğası üzerine bir eleştiri olduğu. Droz, faşizmin 19. yüzyıldaki diktatörlük rejimlerine indirgenemeyeceğini ve karmaşık bir fenomen olduğunu savunur.
    5 kaynak

    Avrupa antifaşist hareketi nedir?

    Avrupa antifaşist hareketi, faşist ideolojiye, politik hareketlere ve organizasyonlara karşı olan görüştür. Antifaşist hareketler, tarihsel olarak faşizmin yükseliş dönemlerinde ortaya çıkmış ve özellikle II. Dünya Savaşı sırasında önem kazanmıştır. Antifaşist mücadele, farklı şekillerde gerçekleşebilir: sokak protestoları; direniş eylemleri; demokratik kurumların güçlendirilmesi; faşist propagandaya karşı bilinçlendirme çalışmaları; sosyal medya gibi platformlarda faşist söylemlerin karşılanması. Antifaşizm, siyasal yelpazenin her noktasındaki hareketlerin bir öğesi olmuş ve anarşizm, komünizm, pasifizm, cumhuriyetçilik, sosyal demokrasi, sosyalizm ve sendikalizm gibi pek çok farklı siyasal görüşü içermiştir.
    5 kaynak

    Faşizm ve İtalyan faşizmi arasındaki fark nedir?

    Faşizm ve İtalyan faşizmi arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Irkçılık ve Milliyetçilik: Alman Nazizmi, ırkçılık ve milliyetçiliğin en aşırı formunu benimsemiş ve diğer milletlere düşmanlık beslemiştir. 2. İktidar Yolu: Nazi Partisi, Almanya'da seçimlere katılıp demokratik yollarla iktidara gelmiştir. 3. Toplumsal Yapı: Nazizm, Almanya'nın çalışan sınıfını ve işçi hareketlerini bastırmış ve Yahudi, Roman ve diğer azınlıkları zulmetmiştir. 4. Lider Kültü: Her iki hareket de lider kültüne vurgu yapmış olsa da, İtalyan faşizminde liderin yanında kral ve Büyük Faşist Konseyi de politikaların üretilmesinde etkide bulunabilmiştir.
    5 kaynak

    Gramsci faşizme karşı nasıl mücadele etti?

    Antonio Gramsci, faşizme karşı mücadelede birleşik cephe politikasını savundu. Gramsci'nin faşizme karşı diğer mücadele yöntemleri şunlardır: Fabrika konseyleri hareketi: Gramsci, işçi sınıfının iktidarı ele geçirmek için fabrika konseyleri aracılığıyla örgütlenmesini savundu. Siyasi parti faaliyetleri: İtalyan Komünist Partisi'nin genel sekreteri olarak görev yaparken, partiyi sekterlikten uzaklaştırarak Bolşevikleşme ve güçlenme yoluna soktu. Hapishanede çalışmalar: Faşist gardiyanlar tarafından rahatsız edildiği tek kişilik hücresinde, devrim davasına bağlı kalarak sayısız kitap okudu ve el yazısıyla notlarını kaleme aldı.
    5 kaynak

    Faşizm nedir kısaca özet?

    Faşizm, milliyetçi tabanlı, otoriter bir devlet yapısını savunan ve sol sosyalist düşüncelere karşı olan bir ideolojidir. Faşizmin bazı temel özellikleri: Tek parti devleti: Genellikle totaliter bir tek parti devletinin kurulmasını savunur. Militarizm: Toplumsal hayatın militarize edilmesini ister. Kolektivizm: Halkı kitle olarak anlar ve özel yaşama müdahale eder. Atarşi: Ülkenin ekonomik olarak dışa bağımlı olmadan kendi kendine yetebilmesini hedefler. Ciddi bir entelektüellik karşıtlığı: Entelektüelliği zararlı bir uğraş olarak görür.
    5 kaynak

    Faşizmin kitle ruhu anlayışı nedir?

    Faşizmin kitle ruhu anlayışı, faşist rejimlerin kitleleri nasıl şekillendirdiğini ve harekete geçirdiğini açıklamaya çalışır. Bu anlayışa göre: 1. Kolektivizm: Halk, kitle olarak anlaşılır ve bireylerin benlikleri kaybolur, tek bir fikir ve gövde oluşur. 2. Otoriterlik: Güç, lidere ve partiye bağlanarak merkezileştirilir, demokratik kurumlar zayıflatılır. 3. Milliyetçilik ve Irkçılık: Kendi milletinin veya ırkının üstünlüğüne vurgu yapılır, diğer halklar aşağılanır veya düşmanlaştırılır. 4. Eylem Kültü: Şiddet ve askeri güç gösterileri yüceltilir, eylemlilik hali teşvik edilir. 5. Yabancılaşma: Bireyler, gruba uyum sağlamak için kendi farklılıklarını feda ederler ve kitleye yabancılaşırlar. Bu özellikler, faşist rejimlerin kitleleri mobilize etmek ve onları mutlak bir itaatle liderin etrafında toplamak için kullandığı temel araçlardır.
    5 kaynak