Geç dönem Osmanlı mimarisi, Osmanlı İmparatorluğu'nun 18. yüzyılın sonları ile 20. yüzyıl başları arasında Batı etkisinin arttığı bir dönemde ortaya çıkan mimari anlayışı ifade eder. Bu dönemde Osmanlı mimarisi şu özelliklerle karakterize edilir: - Barok ve Rokoko etkileri: Süslemelerde yoğunlaşan bu etkiler, zarif ve detaylı işlemelerin ön plana çıktığı yapı elemanlarında kendini göstermiştir. - Ampir (Empire) tarzı ve Neoklasik etki: Simetriye ve klasik düzenlemelere önem veren bu tarz, Dolmabahçe Sarayı gibi yapılarda belirgin hale gelmiştir. - Eklektik mimari tarz: Farklı mimari üslupların bir araya getirilerek harmanlanması, Osmanlı klasik unsurları ile Avrupa'dan ithal edilen unsurların birleşimi şeklinde yansıtılmıştır. - Art Nouveau ve İkinci Ulusal Mimari Akımı: Daha özgür çizgilere, asimetrik dekorasyonlara ve çiçek motiflerine odaklanan bu stil, Osmanlı mimarisine dahil edilmiştir. - Teknolojik gelişmeler: Demir ve çelik gibi yeni inşaat malzemeleri kullanılmaya başlanmış, böylece daha büyük ve dayanıklı yapılar inşa edilmiştir.