Töz 13. Töz ya da cevher, değişen yüklemlere desteklik eden değişmez gerçeklik; kendi kendisiyle, kendi kendisinde var olan anlamındaki felsefi kavramdır 1. Töz, başka bir şeye yüklenmeyen; fakat başka niteliklerin kendisine yüklenebildiği varlıktır 3.

Öz 23. Öz, bir şeyin ne olduğu anlamına gelir 3. Bir varlığın tözü, onun özüdür 3.

Aristoteles 2. Aristoteles, tözü (ousia) varlığın taşıyıcısı olarak tanımlar 3. O, töz ile varlığı, yani bireysel somut varlığı ve gerçekliği; öz ile de biçimi ve bir sınıfın tümüne ait ortak özellikleri kast eder 2.

John Locke 4. John Locke, niteliklerin var olmasının başka bir unsura bağlı olduğunu ancak bu unsurun diğer niteliklerde de olduğunu, her nitelikteki bu ortak desteğinde töz olduğunu açıklar 4.

Rene Descartes 4. Rene Descartes, tözün kendinden başka hiçbir şeye ihtiyaç duymadığını, yani bunun Tanrı'ya işaret ettiğini belirtir 4.

Spinoza 4. Spinoza, tözün kendi kendisinin nedeni olduğunu ve sonsuz sıfatlara sahip olduğunu savunur 3.

Immanuel Kant 3. Immanuel Kant, tözü metafizik bir gerçeklik olarak değil, zihnin deneyimi organize etme biçimi olarak tanımlar 3.

Martin Heidegger 3. Martin Heidegger, Aristoteles’ten beri süregelen töz-merkezli düşüncenin felsefeyi “var olanlar” üzerine sabitlediğini ve bu nedenle “varlığı” unuttuğunu savunur 3.