Kıta Avrupası felsefesi, Batı Avrupa felsefesinin önemli ve süreklilik arz eden bir kolu olarak değerlendirilir. Özellikleri: Düşüncenin toplumsal, kültürel ve tarihsel koşullarına vurgu yapar. Tarihselciliğe meyillidir. Teori ile pratiğin bütünlüğüne ve kişisel, ahlaki ve politik dönüşümlere önem verir. Meta-felsefe vurgusu vardır. Akım ve düşünürleri içerir: Alman idealizmi; Fenomenoloji; Varoluşçuluk; Yorumsama; Yapısalcılık; Postyapısalcılık; Frankfurt Okulu'nun eleştirel teorisi; Batı Marksizmi; Psikanalitik teori; Hegel, Marx, Kierkegaard, Nietzsche, Husserl, Heidegger, Sartre, Gadamer, Habermas, Derrida, Foucault, Lyotard ve Baudrillard. Terim olarak, 1970'li yıllarda Fransa ve Almanya'da yayılan fenomenoloji, varoluşçuluk, yapısalcılık ve postyapısalcılığın ortak adı olarak ortaya çıkmıştır.