Merton'un anomi teorisi, toplumun belirlediği hedeflere ulaşmada, toplum tarafından belirlenmemiş davranışların kullanılmasının zorunluluğu olduğunda ortaya çıkan sosyal ve kültürel yapı arasındaki zıtlık hali olarak tanımlanır. Merton'a göre anomi, kültürel amaçlar ile bunlara varmanın meşru yolları arasında bir kopukluktur. Merton'un anomi teorisine göre beş davranış tipi vardır: 1. Uyum: Hem kültürel hedefleri hem de kurumsallaşmış araçları kabul etme. 2. Yenilik: Kültürel hedefleri kabul etme, ancak kurumsallaşmış araçları reddetme. 3. Şekilcilik: Kurumsallaşmış araçları kabul etme, ancak kültürel hedefleri reddetme. 4. Geri çekilme: Hem kültürel hedefleri hem de kurumsallaşmış araçları reddetme. 5. İsyan: Araç ve amaçların yerine yeni araç ve amaçların konulması.