18. yüzyılda Osmanlı haritası, üç kıtaya yayılan geniş bir toprak bütünlüğüne sahipti. Sınırları şu şekildeydi: - Batıda: Cezayir, Tunus ve Trablusgarp'tan başlayarak Adriyatik Denizi'ne kadar uzanıyordu. - Doğuda: Basra Körfezi ve İran sınırına kadar ulaşıyordu. - Kuzeyde: Osmanlılar, Karadeniz kıyılarında Kırım ve Kafkaslar üzerinde hakimiyet kurmuşlardı. - Güneyde: Arabistan Yarımadası'nın batı kıyılarında, Kızıldeniz'in kuzeyinde, Mısır ve Sudan'da Osmanlı hakimiyeti devam ediyordu. Ancak, yüzyılın sonlarına doğru Osmanlı Devleti, toprak kayıpları yaşamaya başlamış ve bu durum haritanın daralmasına neden olmuştur.