YapıTeknikleri

İstinat duvarları depreme dayanıklı olabilir, ancak doğru tasarım, kaliteli malzeme kullanımı ve düzgün inşa edilmesi gerekmektedir. Deprem etkisinde kalan istinat duvarları, ek dinamik basınçlar nedeniyle zarar görebilir ve bu nedenle güvenlikle boyutlandırılmalıdır. Ayrıca, geosentetik donatılı duvarlar gibi yenilikçi çözümler, geleneksel betonarme duvarlara göre depreme karşı daha dayanıklı olabilir.

Yığmalı binalar, depreme karşı dayanıklı değildir. Bu tür yapılar, yatay yük taşıma kapasitesi açısından zayıftır ve deprem gibi yıkıcı dış etkenler sırasında dayanıklılıkları önemli ölçüde azalır. Ancak, yığmalı binaların depreme karşı dayanıklı hale getirilmesi için ek önlemler alınabilir, örneğin duvarlar arasında dayanıklı çelik donatılar kullanılarak yapının sağlamlığı artırılabilir.

Dilatatör ve dilatasyon terimleri farklı anlamlara sahiptir: - Dilatatör: Tıp alanında, rahim ağzı kanalını genişletmek için kullanılan aletlere verilen isimdir. - Dilatasyon: İnşaat sektöründe, büyük ve oturma alanı geniş olan yapılarda, yapı öğelerinin genleşme, kısalma, sıcaklık gibi değişimlerden dolayı strüktürde oluşabilecek hasarları engellemek amacıyla bırakılan boşluklara verilen isimdir.

Tünel kalıp sistemi yasaklanmamıştır, aksine, deprem dayanıklılığı ve inşaat hızı gibi avantajları nedeniyle yaygın olarak kullanılan bir yapı tekniğidir. Ancak, tünel kalıp sisteminin bazı dezavantajları da bulunmaktadır, bunlar arasında yüksek ilk yatırım maliyeti, mimari tasarım sınırlamaları ve ses yalıtımı için ek önlem alma gerekliliği yer alır.

TS 500 standardında yeniden dağılım, eğilmede uyum olarak adlandırılır. Eğilmede uyum, denge altı donatılı elemanların sünek eğilme davranışı nedeniyle ortaya çıkan ve momentlerin kapasitesine ulaşmış kesitten ulaşmamış kesite aktarılmasıdır.

Yapı tasarımında dikkat edilmesi gereken bazı önemli noktalar şunlardır: 1. İşlevsellik: Yapı, tasarımın amacına uygun olmalı ve kullanıcıların ihtiyaçlarını karşılamalıdır. 2. Konum: Yapının çevresi ve yakınındaki diğer yapılarla uyumlu olması önemlidir. 3. Yapı Malzemeleri: Malzemelerin seçimi, yapının estetiğini ve dayanıklılığını etkiler. 4. Çevre: Çevreye uygun bir tasarım, çevresel etkileri azaltabilir ve çevreyle uyumlu bir yapı oluşturabilir. 5. Güvenlik: Yangın, deprem ve diğer acil durumlara karşı dayanıklı bir yapı tasarlamak gereklidir. 6. İşletme ve Bakım: Yapının işletme ve bakım masrafları, tasarımın özelliklerine göre farklılık gösterir. 7. İnsan Faktörü: Kullanıcıların ihtiyaçları ve beklentileri, tasarım sürecinde dikkate alınmalıdır. 8. Bütçe: Tasarım, bütçeye uygun olmalı ve maliyetler açısından yönetilebilir olmalıdır. 9. Yasal Düzenlemeler: Yapının inşaatı için gerekli yasal düzenlemeler ve izinler, tasarım sürecinde dikkate alınmalıdır.

Sağlam yapı tasarımı, bir yapının uzun vadede güvenli ve dayanıklı bir şekilde varlığını sürdürebilmesi için gerekli olan mühendislik ilkelerinin bütünüdür. Sağlam yapı tasarımının temel unsurları şunlardır: 1. Planlama ve Tasarım: Projenin tüm gereksinimlerinin belirlenmesi, doğru inşaat metotlarının ve malzemelerin seçilmesi, mühendislik hesaplamalarının doğru yapılması ve yerel yapı standartlarının takip edilmesi. 2. Malzeme Kalitesi: Yüksek kaliteli ve uygun standartlara sahip inşaat malzemelerinin kullanılması. 3. İyi İnşaat Teknikleri: İnşaat sürecinde doğru ve kaliteli inşaat tekniklerinin uygulanması, inşaat ekibinin deneyimi ve uzmanlığı. 4. Yerel Yapı Standartlarına Uyum: Projenin bulunduğu bölgenin iklim koşulları, deprem riski ve diğer çevresel faktörler dikkate alınarak tasarım yapılması. 5. Sürekli Bakım ve Denetim: Yapının işletme döneminde rutin bakım faaliyetleri, yapısal kontroller ve gerekli onarımların zamanında yapılması.

Temel türleri iki ana kategoriye ayrılır: 1. Yüzeysel Temeller: Temel zemininin orta sertlikte ve bina ağırlığının daha az olduğu durumlarda uygulanır. 2. Derin Temeller: Temel zemininin daha zayıf olduğu ve bina yükünün daha fazla olduğu durumlarda kullanılır ve ayak temeller, kazık temeller ve kesonlar olarak üçe ayrılır.

GES (Güneş Enerjisi Santrali) için yapılan mühendislik hesapları şunlardır: 1. Çatının Taşıma Kapasitesinin Belirlenmesi: Güneş panelleri ve montaj sistemlerinin dayanıklılığı için çatının taşıma kapasitesi hesaplanmalıdır. 2. Panel Ağırlığının Hesaplanması: Panel sayısına ve montaj sistemine bağlı olarak toplam panel ağırlığı hesaplanmalıdır. 3. Rüzgar Yüklerinin Hesaplanması: Güneş panelleri ve montaj sistemlerinin rüzgar yüklerine karşı dayanıklı olması için bölgedeki rüzgar hızı dikkate alınmalıdır. 4. Kar Yüklerinin Hesaplanması: Karlı bölgelerde, çatının üzerinde biriken kar ağırlığı da hesaba katılmalıdır. 5. Diğer Yüklerin Hesaplanması: Güneş panelleri üzerine yoğunlaşan kar, su birikintisi gibi diğer yükler de hesaplanmalıdır. 6. Yapısal Hesapların Doğrulanması: Hesaplanan yükler, mevcut yapısal tasarım ve taşıma kapasitesine göre doğrulanmalıdır. Bu hesaplar, mühendislik prensiplerine, yerel yapı normlarına ve güncel teknik standartlara uygun olarak yapılmalıdır.

T şeklindeki kolonlar, depreme dayanıklı binaların temel özelliklerinden biri olan "güçlü kolon zayıf kiriş" prensibine uygun olduğunda depreme karşı daha dayanıklıdır. Bu prensibe göre, kolonların kirişlerden en az %20 daha güçlü olması gerekmektedir.

Çapraz katlı binalarda çekirdek, binanın merkezine yerleştirilmelidir.

Kaba inşaatta kirişler şu şekilde olmalıdır: 1. Kesit ve Donatı: Kirişlerin kesitinin aynı olması, aynı aks doğrultusundaki bütün kirişler için sağlanmalıdır. 2. Güçlü Kolon - Zayıf Kiriş: "Güçlü kolon - zayıf kiriş" ilkesi göz önünde bulundurulmalıdır. 3. Kiriş Yüksekliği: Kiriş yüksekliği, bağlı olduğu döşemenin 3 katından veya 30 cm'den daha az olamaz. 4. Kiriş Genişliği: Kiriş genişliği en az 25 cm olmalı, tercihen 30 cm olarak projelendirilmelidir. 5. Malzeme: Kirişler betonarme, çelik veya kompozit malzemelerle oluşturulabilir. Ayrıca, kirişlerin mesnete yakın noktasında saplama kiriş olmamasına ve kırık akslı kiriş kullanılmamasına dikkat edilmelidir.

Çelik profilin yere bağlanması için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Temel Hazırlığı: Çelik profilin yerleştirileceği alanın düz ve sağlam bir temele sahip olması gereklidir. 2. Profilin Yerleştirilmesi: Temel tamamlandıktan sonra, çelik çerçeve tasarıma uygun olarak kaldırılır ve yerleştirilir. 3. Plastik Tabanların Eklenmesi: Çelik raf sistemlerinde, profil ayakların altına plastik tabanlar çakılır. 4. Modüllerin Birleştirilmesi: Tüm çelik profillerin bağlantısı yapıldıktan sonra, modüller 2 kişinin yardımıyla ayağa kaldırılarak yerine yerleştirilir ve birbirlerine civata ve somun yardımıyla bağlanır. 5. Duvar Bağlantısı: Profillerin duvara bağlantısı, L profil ayaklar üzerinde bulunan deliklerin denk geldiği yerden duvara yerleştirilecek dubel yardımıyla yapılır.

Aks ve kolon arası mesafe, mimari projelerde belirli bir kurala göre hesaplanmaz; genellikle 3-4 metre olarak belirlenir. Bu mesafe, statik tasarımın doğru yapılması ve kiriş uzunluğunun optimum seviyede tutulması için önemlidir.

Radye temeli en iyi şu durumlarda yapılır: 1. Zayıf zemin koşullarında: Radye temel, zeminin taşıma kapasitesinin düşük olduğu veya homojen olmayan zeminlerde tercih edilir. 2. Deprem riski taşıyan bölgelerde: Geniş yüzey alanı sayesinde deprem sırasında meydana gelen yatay ve dikey hareketlere karşı direnç gösterir. 3. Ağır yapılarda: Yüksek binalar, endüstriyel tesisler ve büyük konut kompleksleri gibi ağır ve geniş yapılar için idealdir. Radye temel uygulaması, detaylı zemin etüdü ve mühendislik hesaplamaları gerektirir. Bu nedenle, uzman bir mühendise danışılması önerilir.

Palplanş iksa, geçici uygulamalarda inşaat işi tamamlandığında sökülür.

Rölöve malzeme analizi, bir yapının mevcut durumunun belgelenmesi sürecinde, yapıda kullanılan malzemelerin niteliklerinin ve teknik özelliklerinin detaylı olarak incelenmesi ve kaydedilmesi işlemidir. Bu analiz kapsamında: Malzemelerin ayrıştırılması. Yapım tekniklerinin sınıflandırılması. Strüktürel sistemin analizi. Rölöve malzeme analizi, restorasyon, tadilat ve yeni kullanım projelerinin doğru bir şekilde planlanması için temel bir veri kaynağıdır.

Evet, yığma yapı tekniği ile tek katlı ev yapılabilir. Yığma yapılar, taşıyıcı sistemi tamamen duvarlardan oluşan ve genellikle tuğla, gazbeton veya taş gibi malzemelerle inşa edilen konut tipleridir.

Subasman kotu 0.00 olursa, yani zemin döşeme tabakası toprak zemin ile aynı seviyede olursa, binanın giriş kısmına merdiven yapılması gerekir.

Harpuşta pozu, duvar üstlerini örten ve yağmur suyu, kar suyu gibi istenmeyen etkilerin yanlara akmasını sağlayan eğimli veya eğri bina bölümünün yapım işini ifade eder. Bu poz, PTT'nin 2019 yılı birim fiyat listesinde de yer almaktadır ve P-106/C andezit plak ile harpuşta yapılması olarak belirtilmiştir.