Victor Hugo'nun "Gece" şiiri, gecenin karanlığında doğanın ve yıldızların etkisini, insanın varoluşsal korkularını ve sonsuzluk içindeki yalnızlığını anlatır. Şiirde öne çıkan temalar: Doğa ve gece: "Tüm doğa canla başla çalışıyor" dizesiyle doğanın gece vakti yaşadığı hareketlilik anlatılır. Bilinmeyen güç: "Karanlıkta, bilinmeyen bir gücün gözlerini üstünde hissediyor" dizesi, gecenin getirdiği bilinmezliği ve bu durumun yarattığı kaygıyı ifade eder. Kendini tanıma korkusu: "Ne büyük dehşet kendini tanımak!" dizesi, insanın kendini tanımasının getirdiği zorlukları ve kaçışsız çalışma zorunluluğunu simgeler. Ebediyet ve varlık: "Ebediyetin içinde devinen varlığın merhametine kalmak" dizesi, varoluşun sonsuzluğu ve bu süreçte yaşanan çaresizliği anlatır. Bulmaca: "Bu nasıl kara, zor bir bulmaca" dizesi, amaçlar ve çözümlerin gizlendiği bir durumu tanımlar.