Cahil, halk arasında yol-yordam, ilim-irfandan haberdar olmayan kimse olarak tanımlanır. Cahilin içinde bulunduğu hâle de cehalet denir. Cahil kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelebilir: öğrenim görmemiş, okumamış, bilgisiz; belli bir konuda yeterli bilgisi olmayan; (halk ağzında) deneysiz, genç, toy. Cehalet, ilk anda “bilgi-bilme”nin zıddı olarak bilinse de mahiyeti itibarıyla üç anlamı olan bir kelimedir: 1. Bilgiden yoksun olmak. 2. Bir konuda olanın tersine inanmak. 3. Bir konuda yapılması gerekenin tersini yapmak. Cehalet, ilmin zıddı olduğu gibi “hilm”in de zıddıdır. Toplumda yaygın olan “cehalet” türüne bakıldığında, bilgisizliğin değil, bilmesine rağmen gerçeğin/gerekenin aksini yapmanın daha yağın olduğu görülmektedir.