UzayTeknolojisi

Kadın astronot kıyafetlerinin ağırlığı, ekipman zenginliğine bağlı olarak 80 kilo ile 127 kilo arasında değişmektedir. 1961 yılında Neil Armstrong'un giydiği uzay elbisesi, sırta asılan yaşam destek ünitesiyle birlikte yaklaşık 100 kiloydu. Uzay kıyafetlerinin ağırlığı, astronotların rahat hareket edebilmesi ve görevlerini yerine getirebilmesi için optimize edilmiştir.

Uzayda Ne Var? Uzayda hava yoktur, sadece yıldızlar, gezegenler ve diğer gök cisimleri bulunur. Uzayda Nasıl Nefes Alınır? Uzayda nefes almak için astronotlar özel giysiler giyerler. Ayrıca, uzay araçları ve uzay istasyonları, astronotlara nefes alabilecekleri bir ortam sağlar.

CG kesici ifadesi farklı bağlamlarda farklı aletlere işaret edebilir. CG PowerCutter. CG-SR III serisi. CG egzoz kesici.

Orbit aşaması, uzay uçuşunda bir aracın yörüngesinin ayarlanarak bir gezegen, ay veya diğer gök cisimleri etrafında bir yörüngeye girmesini sağlayan yörünge manevrasını ifade eder. Bu manevra, aracın kaçış hızından daha yüksek bir hızdan yavaşlatılması veya daha düşük bir hızdan kaçış hızına hızlandırılması yoluyla gerçekleştirilir. Orbit aşamasının iki türü vardır: 1. Yavaşlatma (deceleration). 2. Hızlandırma (acceleration). Ayrıca, tıp alanında "orbit" kelimesi "gözçukuru" anlamında da kullanılır.

Uzay sistem bilgisayarı, HP Enterprise tarafından geliştirilmiş ve SpaceX ile birlikte uzaya gönderilmiştir. Spaceborne Computer adlı bu süper bilgisayar, uzay koşullarında fiziksel zarar görmeyecek şekilde tasarlanmıştır ve özel bir sıvı soğutma sistemi ile donatılmıştır. Viyana Üniversitesi ise 2025 yılında uzaya fotonik bir kuantum bilgisayar göndermiştir.

UNISEC'in amacı, uzay mühendisliği ve uygulamaları ile ilgili bilgi ve yeteneklerin ücretsiz değişimini teşvik eden bir ortam yaratmaktır. Bu amaç doğrultusunda UNISEC, aşağıdaki faaliyetleri yürütmektedir: Forum sağlama: Genç araştırmacılar, üniversite öğrencileri ve diğer paydaşlar için dünya genelinde periyodik olarak bir forum düzenler. Pratik uzay geliştirme faaliyetlerini kolaylaştırma: Mikro/nano/piko uydu ve roketlerin tasarlanması, geliştirilmesi, üretilmesi, fırlatılması ve işletilmesi gibi faaliyetleri destekler. Ağ oluşturma: Üyeler arasında daha yakın iletişimi sağlamak için bir ağ oluşturur. Ayrıca, UNISEC, gelişmekte olan ülkeler ve yeni ekonomilerdeki gençler de dahil olmak üzere, uzay mühendisliği alanında faaliyet gösteren kişilere proje tabanlı uzay eğitimi verilmesini teşvik eder.

Astronotlar, uzaya çıktıklarında kask takmak zorundadır çünkü kask, onları uzay ortamının tehlikelerinden korur. Kaskın bazı önemli işlevleri şunlardır: Dayanıklılık. Basınçlandırma. Görüş. İletişim. Ayrıca, uzay yürüyüşü yapan astronotlar, daha fazla koruma sağlayan özel kasklar takarlar.

Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS), basınçlı modüller, destekleyici iskeletler ve güneş panellerinden oluşur. Bazı bileşenleri: Modüller: İstasyonun ana modüllerini Rusya ve ABD yapmıştır. Laboratuvarlar: Deneylerin yapılabildiği birkaç laboratuvar bulunur. Yaşam alanları: Altı uyku odası, özel tasarlanmış spor salonu ve hobi odası mevcuttur. İzleme pencereleri: 360 derece dışarının izlenmesine olanak tanır. ISS, uzay ve bilim deneylerinin yapılabildiği bir tür uzay üssüdür.

H-II Transfer Aracı (HTV) veya Kōnotori, Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen otomatik kargo uzay aracıdır. HTV'nin bazı özellikleri: Uzunluk: 9,8 m. Çap: 4,4 m. Toplam yükleme ağırlığı: 6.000-6.200 kg. Kargo kapasitesi: Basınçlı kargo: 4.500 kg. Basınçsız kargo: 1.500 kg. Görevi: Japon Deney Modülü Kibō ve Uluslararası Uzay İstasyonu'nu (ISS) ikmal etmek. HTV, H-IIB taşıyıcı roket ile Tanegashima Uzay Merkezi'nden fırlatılır.

Uzayda görev yapan kişiler, çeşitli alanlarda çalışmaktadır. İşte bazı örnekler: Astronotlar: Uzayda bilimsel araştırmalar yapar, uzay aracının bakımını gerçekleştirir, uzay yürüyüşleri yapar ve yaşam destek sistemlerini yönetir. Uzay Mühendisleri: Uzay araçlarının, roketlerin, uyduların ve uzay istasyonlarının tasarımını ve üretimini yapar. Veri Analistleri: Büyük miktarda veriyi inceleyerek evrenin farklı yönlerini anlamaya çalışır. Teorik Astronomlar: Evrenin işleyişi hakkında teoriler geliştirir. Gözlemci Astronomlar: Teleskoplar ve diğer gözlem ekipmanlarını kullanarak gökyüzünü inceler. Ayrıca, uzayda potansiyel tehlikelerin izlenmesi, ileri teknolojilerin geliştirilmesi ve test edilmesi gibi görevler de bulunmaktadır.

Ay'a gidilmediyse neden Ay modülünün olduğuna dair komplo teorileri, bilimsel olarak çürütülmüştür. Ay modülü, Apollo uzay görevlerinde Ay'a inişi sağlamak için kullanılmıştır. Ay modülünün varlığına dair bazı açıklamalar: Retroreflektörler: Apollo görevleri sırasında Ay yüzeyine yerleştirilen retroreflektörler günümüzde hala aktif olarak kullanılmaktadır. Fotoğraf ve görüntüler: 2009'dan bu yana Ay'ın yörüngesinde bulunan Ay Gözlem Uydusu (LRO), Apollo iniş bölgelerinin yüksek çözünürlüklü fotoğraflarını çekmiş ve bu fotoğraflarda modül kalıntıları, astronot ayak izleri ve araç izleri açıkça görülebilmiştir. Ay'daki izler: 2012 yılında NASA'nın yayımladığı fotoğraflarda, Apollo 11'in Ay'a iniş yaptığı yerde yüzeyde bıraktığı izler ve ay modülünün kalıntıları görülmüştür. Bu kanıtlar, Ay'a gidildiğinin göstergelerindendir.

Orta irtifa roket faydalı yükü, belirli bir irtifada roketten ayrılan ve farklı görevler için özelleştirilebilen sistemdir. Faydalı yükler, askeri, ticari veya bilimsel görevleri yerine getirmek için tasarlanır. Faydalı yüklerin bazı özellikleri: Aviyonik sistem, paraşüt ve deney düzeneği içerebilir. Rokete uyumlu olacak şekilde optimum ağırlıkta tasarlanır. Metal, odun veya plastik parçalar kullanılabilir. Faydalı yükler, uzay araştırmaları, savunma sanayisi, ticari iletişim ve bilimsel keşifler gibi alanlarda kullanılır.

VAA kısaltmasının açılımlarından bazıları şunlardır: Voice Activated Assistant (sesli aktivasyon asistanı); Visual Arts Alliance (görsel sanatlar birliği); Vehicle Assembly Area (araç montaj alanı); Value-Added Assessment (katma değerli değerlendirme); Vulnerability Analysis and Assessment (güvenlik analizi ve değerlendirmesi). VAA kısaltmasının açılımı, kullanıldığı bağlama göre değişiklik gösterebilir.

Roketlerde sıvı yakıt kullanılmasının bazı nedenleri: Yüksek özgül darbe: Sıvı yakıtlar, belirli bir yakıt miktarının uzay aracının momentumunda daha yüksek değişim sağlamasını mümkün kılar. Uzun yanma süresi: Sıvı yakıtların yanma süresi uzundur ve yanma sıcaklığı 22.000 °C'ye kadar çıkabilir. Kontrol edilebilirlik: Yanma hızı kontrol altında tutulabilir ve eksoz soğutması yakıt tarafından yapılır. Çok kademeli kullanım: Çok kademeli roketler için ideal bir yakıt türüdür ve birden fazla hedef yük taşıyabilir. Ancak sıvı yakıtların depolanması ve taşınması zordur; çok düşük sıcaklıklarda tutulmaları gerekir.

Asteroidin dünyaya çarpmasını engellemek için şu yöntemler önerilmektedir: Asteroidin tespit edilmesi. Asteroidin izlenmesi. Asteroidin yörüngesinin değiştirilmesi. Asteroidin rotasını değiştirmek için şu yöntemler kullanılabilir: Kinetik çarpma. Yerçekimi traktörü. Lazer ablasyonu. Nükleer patlama. Bu yöntemlerin uygulanması, asteroitin ne kadar önceden tespit edildiğine ve boyutuna bağlıdır. Asteroid çarpması, uluslararası işbirliği ve hazırlık gerektiren bir durumdur.

Uzay sondası, bir gök cisminin yörüngesine yerleştirilen ya da gök cismine gönderilerek o gök cismi hakkında veri toplamaya yarayan araçtır. Uzay sondaları, Dünya'nın çekim alanından kurtulup, Ay'a, diğer gök cisimlerine, gezegenler arası ya da galaksiler arası uzay boşluğuna gönderilerek veri toplamaya yarar.

Roketlerin çalışma prensibini anlatan bir sunum için aşağıdaki bilgiler kullanılabilir: Newton'un Üçüncü Hareket Kanunu: Roketler, yüksek hızda gazlar boşaltarak kendilerini ileriye doğru hareket ettirir. Yakıt ve Yanma Odası: Roketin içinde yakıt, yanma odasında ateşlenir ve yüksek basınçlı gazlar üretilir. Nozul: Bu gazlar, nozuldan dışarı boşaltılır. İtme Kuvveti: Gazların boşaltılması sonucu oluşan tepki kuvveti, roketin yukarı doğru hareket etmesini sağlar. Aşamalı Tasarım: Roketler, her aşama yakıtını tükettikten sonra ayrılarak daha verimli hale gelir. Kaçış Hızı: Uzaya çıkabilmek için roketin, Dünya'nın yerçekiminden kurtulmak üzere belirli bir hıza ulaşması gerekir. Bu bilgiler, roketlerin çalışma prensibini anlatan bir sunum için temel oluşturabilir.

115 volt 400 hertz (AC) güç kaynağı, genellikle askeri uçakların elektrik sistemlerinde kullanılır. Bu sistemin bazı kullanım alanları şunlardır: Daha küçük transformatörler: Yüksek frekans, transformatör çekirdeğinde daha az enerji depolanmasını sağlar, bu da daha hafif transformatörlerin kullanılmasına olanak tanır. Azaltılmış bileşen boyutu: İndüktörler ve kapasitörler gibi bileşenlerin boyutunu küçültür. Verimli DC dönüşümü: Üç fazlı yapı, DC'ye dönüşümü kolaylaştırır ve yüksek frekanslı gürültüyü filtrelemek daha etkilidir. Yüksek güç kapasitesi: Daha az bakır tel kullanarak yüksek güç sağlar. Ayrıca, büyük ve karmaşık elektrik sistemlerine sahip bazı ticari uçaklarda da bu sistem kullanılabilir.

İtici motorlar, çeşitli alanlarda kullanılan ve araca hareket kabiliyeti kazandıran motorlardır. Bazı itici motor türleri: Plazma itişli motorlar. Manyetoplazmadinamik (MPD) iticiler. Su altı iticileri. Ayrıca, içten yanmalı motorlarda kam mili tarafından hareket ettirilen ve valfleri açıp kapatarak silindire giren gaz kütlesini kontrol eden iticiler (pushrod) de bulunmaktadır.

Yer çekiminin en az olduğu katmanda şu olaylar gerçekleşir: Cisimlerin ağırlıklarının azalması. Ozon tabakasının bulunması. Jet rüzgârlarının görülmesi. Haberleşme uydularının bulunması. Atmosferin en dış katmanı olan ekzosfer, aynı zamanda yer çekiminin ve atmosfer yoğunluğunun en az olduğu katmandır.