UzayKeşifleri

NASA'ya ait Cassini uzay aracının görevi, 15 Eylül 2017 tarihinde Satürn'ün atmosferine girmesiyle sona ermiştir.

R136a1, bilinen en ağır yıldızdır. Güneş'in kütlesinin 170 ila 230 katı arasında olduğu tahmin edilmektedir. R136a1, Samanyolu galaksisine eşlik eden cüce bir galaksi olan Büyük Macellan Bulutu'ndaki Tarantula Bulutsusu'nun merkezinde, R136 yıldız kümesinde yer almaktadır.

Uzaya gönderilen ilk sanat eseri, bir insan kahkahasının ses dalgalarından oluşturulan ve üç boyutlu yazıcı ile plastik olarak üretilen bir heykeldir. İsrailli sanatçı Eyal Gever tarafından oluşturulan bu heykel, #Laugh adlı uygulamaya yüklenen 100 binin üzerinde kahkaha arasından seçilen bir modelin Uluslararası Uzay İstasyonu’ndaki üç boyutlu yazıcıda yazdırılmasıyla ortaya çıkmıştır. Ayrıca, Türk sanat stüdyosu Ouchhh'un "Human Cell Atlas" adlı eseri de uzaya gönderilen ilk yapay zeka veri sanatı olarak kabul edilmektedir.

Hubble Uzay Teleskobu'nun ömrü, 2030-2040 yılları arasında sona ermesi öngörülmektedir. Ancak, NASA ve SpaceX'in teleskobun faaliyet süresini 30 yıl daha uzatmak için çalışmalar yaptığı bilinmektedir.

James Webb Uzay Teleskobu (JWST), evrenin en detaylı haritasını oluşturan teleskoptur. COSMOS-Web alanı olarak adlandırılan bu harita, 800 binden fazla galaksiyi içermekte olup, 13,5 milyar yıl öncesine uzanan veriler sunmaktadır. Ayrıca, Öklid Teleskobu da evrenin en büyük 3 boyutlu haritalarından birini ortaya çıkarmıştır.

Karadeliklerin kaç gezegeni yok ettiğine dair kesin bir sayı vermek mümkün değildir. Ancak, karadeliklerin gezegenleri yok ettiği durumlar bilinmektedir. Örneğin, Sümer kabartmalarında, karadelik tarafından yok edilen gezegenler tasvir edilmiştir. Karadelikler, yuttukları gezegenlerin kütlesini artırarak kendi içlerinde hapseder. Karadeliklerin yok ettiği gezegen sayısı, gözlem teknolojilerinin sınırlamaları ve evrenin geniş bir alan olması nedeniyle tam olarak belirlenememiştir.

Uzaya ilk çıkan insan, Sovyetler Birliği kozmonotu Yuri Gagarin'dir. Gagarin, 12 Nisan 1961 tarihinde "Vostok 1" uzay mekiğiyle Dünya yörüngesini turlayarak uzaya çıkan ilk insan olarak tarihe geçmiştir.

Neptün'e gidilmemesinin başlıca nedenleri şunlardır: Mesafe: Neptün, Güneş'e 4,5 milyar kilometre uzaklıkta yer alır. Zorluklar: Neptün'ün yüzeyi katı değildir; gezegenin dış katmanı hidrojen ve helyum gibi gazlardan oluşur. İniş İmkansızlığı: Neptün'e bugünkü imkanlarla iniş yapmak mümkün değildir. Neptün'ü ziyaret eden tek uzay aracı, 1989 yılında gezegenin yakınından geçen Voyager 2'dir.

Phoenix A, 2020 yılı itibarıyla bilinen en büyük karadeliktir. Ancak, daha büyük bir karadeliğin keşfedilme olasılığı her zaman vardır. Phoenix A'nın özellikleri: Kütle: Yaklaşık 100 milyar güneş kütlesi. Olay ufku: 590 milyar kilometre çapında, Güneş'ten Plüton'a olan mesafenin 100 katı.

Uzaya çıkan ilk yaratık, Layka adında bir köpektir. 1957 yılında, Sovyetler Birliği'nin Sputnik 2 uzay aracıyla gönderilen Layka, dünya yörüngesine ulaşan ilk canlı olmuştur.

En büyük üç galaksi şu şekildedir: 1. Alcyoneus Galaksisi: Yaklaşık 16,3 milyon ışık yılı uzunluğundadır. 2. IC 1011 Galaksisi: Yaklaşık 3 milyon ışık yılı genişliğindedir. 3. IC 1101 Galaksisi: Yaklaşık 1,9 milyon ışık yılı genişliğindedir. Bu liste, bilinen en büyük galaksilerden oluşmaktadır ve evrenin gözlenemeyen kısmında daha büyük galaksiler de olabilir.

NASA'nın New Horizons (Yeni Ufuklar) uzay aracı, 19 Ocak 2006'da fırlatıldıktan sonra 14 Temmuz 2015'te Plüton'a ulaşarak yaklaşık 9,5 yıl süren bir yolculuk yaptı. New Horizons, Plüton'a ulaşırken saatte yaklaşık 58.000 kilometre hızla hareket etti.

Gezegenlerimizde yaşamın neden 240 p olduğu sorusuna doğrudan bir yanıt bulunmamaktadır. Ancak, gezegenlerde yaşam olasılığı ile ilgili bazı bilgiler mevcuttur: 1. Gece-Gündüz Döngüsü Olmayan Gezegenler: Bazı gezegenler, yıldızlarına çok yakın yörüngelerde dolandıkları için bir yüzleri daima gündüz, diğer yüzleri ise daima gece yaşar. 2. Yaşanabilir Bölgeler: Gezegenlerin yıldızlarına olan uzaklıkları, yüzeylerinde sıvı suyun bulunabileceği yaşanabilir bölgeleri belirler. 3. İleri Teknoloji Teleskoplar: James Webb Uzay Teleskobu gibi ileri teknoloji teleskoplar, ötegezegenlerin atmosferlerini analiz ederek yaşam izlerini araştırmaktadır. Bu tür gözlemler, yaşamın tespit edilmesine büyük katkı sağlar.

Ay'a ayak basan ilk astronot Neil Armstrong, 82 yıl yaşadı. 5 Ağustos 1930'da doğan Armstrong, 25 Ağustos 2012'de hayatını kaybetti.

"Kara delik modu" ifadesinin ne zaman geleceğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, kara deliklerle ilgili bilimsel çalışmalar ve gözlemler devam etmektedir. Örneğin, 2025 yılında gökbilimciler, iki dev kara deliğin çarpışmasının uzay-zamanda yarattığı dalgalanmaları tespit etmişlerdir. Ayrıca, evrenin en gizemli ve devasa cisimlerinden biri olan, Güneş'ten 36 milyar kat daha ağır bir süper kütleli kara delik keşfedilmiştir. Bu tür bilimsel gelişmeler, kara deliklerle ilgili yeni bilgilerin zamanla ortaya çıkacağını göstermektedir.

Brian Cox'un "Solar System" (Güneş Sistemi) adlı belgeseli, Güneş Sistemi'ndeki bilimsel bilgileri basit bir dille anlatıyor. Belgeselde, CGI ve gerçek görüntülerin yanı sıra, Dünya'daki deneyler de kullanılarak şu konular ele alınıyor: Volkan dünyaları. Karanlık dünyalar. Fırtına dünyaları. Buz dünyaları. Garip dünyalar. Belgesel, 2024 yılında BBC tarafından üretilmiş olup, beş bölümden oluşmaktadır.

Uzay çöpçüleri, uzay çöplerini temizlemek için çalışan kişilerdir. Uzay çöplerini temizleme projeleri üzerinde çalışan bazı ülkeler ve şirketler şunlardır: Rusya. İngiltere. Japonya. Ayrıca, Astrocale şirketinin geliştirdiği toplayıcı nitelikli uydu da uzay çöplerini toplamak ve imha etmek için umut vaat eden projelerden biridir.

Dünyaya düşen uzaylıların nerede bulunduğuna dair bazı iddialar şunlardır: Utah Çölü: Amerikan Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), 2004 yılında Utah Çölü'ne düşen Genesis adlı uzay mekiğinin fotoğraflarını yayınlamıştır. Papua Yeni Gine: Harvard Üniversitesi'nden astrofizik profesörü Avi Loeb, 2014 yılında dünyaya düşen CNEOS-2014-01-08 isimli nesnenin uzaylılara ait olduğunu öne sürmüştür. Güney Georgia Adası: Secureteam10 adlı grup, Google Earth üzerinde, Güney Georgia Adası'ndaki Paget Dağı'nda, uzaylılara ait olduğu iddia edilen bir nesne görüntüsü paylaşmıştır. Bu iddialar bilimsel olarak doğrulanmamıştır.

Mars'ın ilk görüntüsü, 20 Temmuz 1976'da Viking 1 iniş aracı tarafından çekildi. Mars'ın ilk yakın plan görüntüleri ise 15 Temmuz 1965'te NASA'nın Mariner 4 uzay aracı tarafından çekildi. Günümüzde Mars'tan çekilen görüntüler, NASA'nın Perseverance uzay aracı gibi araçlar tarafından 20 MP'lik kameralarla elde edilmektedir.

Göktaşı bulmak için aşağıdaki yerlere bakılabilir: Özel gözlemevleri: Meteor takibi için tasarlanmış kameralar ve teleskoplarla donatılmış yer tabanlı gözlemevleri, gece gökyüzünü tarayarak meteor olaylarını görüntüleyebilir. Uydular ve uzay tabanlı teleskoplar: Yörüngedeki gözlemevleri, meteoroidleri uzaydan tespit edip izleyebilir. Kurak ve sıcak bölgeler: Çöller ve kurutulmuş göl yatakları gibi nemli olmayan ve kuru kalan alanlar, göktaşlarının daha iyi korunduğu yerlerdir. Bilimsel veritabanları: Meteoritical Society gibi kuruluşlar, göktaşlarının bulunduğu yerleri kaydeden veritabanları tutar. Göktaşı aramak için bir bölgeye gitmeden önce, arazinin mülkiyetini kontrol etmek ve gerekli izinleri almak önemlidir. Ayrıca, Türkiye'de göktaşı bulmak için Türkiye Uzay Ajansı, TÜBİTAK Ulusal Gözlem Evi veya Türk Astronomi Derneği ile iletişime geçilebilir.