Üreme

Dişi köpeklerin erkek köpekle çiftleşmek istememesinin birkaç nedeni olabilir: Kızgınlık dönemi: Dişi köpekler, kızgınlık döneminde (östrus) erkek köpekleri kabul eder, ancak proöstrus döneminde (kızgınlıktan önceki dönem) çiftleşmeye izin vermezler. Eş seçimi: Dişi köpekler, eş seçiminde seçici olabilirler; koku veya fiziksel özellikler gibi nedenlerle erkek köpeği çekici bulmayabilirler. Sağlık sorunları: Dişi köpekte hormonal dengesizlikler veya üreme organlarıyla ilgili sorunlar çiftleşme isteğini engelleyebilir. Stres ve çevresel faktörler: Stresli ortamlar, yüksek sıcaklık veya gürültü gibi faktörler, dişi köpeğin çiftleşme isteğini azaltabilir. Önceki olumsuz deneyimler: Dişi köpek, geçmişte agresif davranışlar sergileyen bir erkek köpekle çiftleşmişse, çiftleşmeye karşı korku veya isteksizlik geliştirebilir.

Ördekler, genellikle su içinde çiftleşir. Çiftleşme süreci şu şekilde ilerler: Erkek ördeğin davranışları: Erkek ördek, dişiyi çekmek için çeşitli sesler çıkarır ve gösteri davranışları sergiler. Dişi ördeğin değerlendirmesi: Dişi, erkeğin davranışlarını değerlendirir ve uygun bulursa çiftleşmeye izin verir. Çiftleşme: Çiftleşme, su içinde veya karada gerçekleşebilir; ancak su içinde daha sık görülür. Bazı ördek türleri, kloaklarını birbirine sürerek çiftleşir; bu türlerde penis bulunmaz.

Ovulasyona en yakın saat, LH hormonunun sabah saatlerinde daha yoğun salgılanması nedeniyle 08:00-20:00 saatleri arası olarak belirtilmektedir. Ovulasyon testi için en uygun zaman, adet döngüsünün ortaları olup, düzenli adet döngüsü olan kadınlar için döngünün 12. gününden itibaren test yapmaya başlanması önerilmektedir. Her kadının döngüsü farklı olabileceğinden, ovulasyon zamanını belirlemek için bir uzmana danışılması önerilir.

Dişi kedinin hamile kalması için birden fazla kez çiftleşmesi gerekebilir. Yapılan çalışmalar, tek bir çiftleşme ile kedilerin hamile kalma oranının sadece %50 olduğunu göstermektedir. Kedilerin hamile kalabilmesi için 24 saat içerisinde 3-4 kere çiftleşmeleri gerekir. Kedilerin kaç kez çiftleşmesi gerektiği, veteriner hekimle görüşülerek belirlenmelidir.

Yılanlar tek eşli değildir, çiftleşme süreçleri türlerine göre değişiklik gösterir. Çoğu yılan türü, birden fazla eş ile çiftleşebilir. Örneğin, bazı türler arasında çok eşli davranışlar gözlemlenir. Çiftleşme süreci genellikle şu adımları içerir: 1. Koku izleme: Dişi yılanlar, erkeklerin koku izlerini takip ederek uygun eş adaylarını bulur. 2. Görsel iletişim: Erkek yılanlar, dişilere olan ilgilerini göstermek için görsel iletişim kullanır. 3. Çiftleşme: Erkek yılan, dişi yılanın vücuduna sıkıca sarılarak sperm transferi gerçekleştirir. Üreme sonrası davranışlar da türlere göre farklılık gösterir; bazı türler yumurtalarını korurken, diğerleri daha az koruyucu davranışlar sergiler.

En iyi canlı doğuran balık türü kişisel tercihlere ve akvaryum koşullarına bağlı olarak değişebilir. Ancak, en çok beslenen ve bilinen canlı doğuran akvaryum balıkları şunlardır: Lepistes (Guppy). Moli. Plati. Kılıçkuyruk. Endler Lepistesleri. Canlı doğuran balıklar, kolay bakımları, çok fazla ekipman gerektirmemeleri ve kolay üremeleriyle akvaryum hobisine yeni başlayanların sıklıkla tercih ettiği balık türleri arasında yer alır.

Keçiler genellikle 8-9 aylık yaşta çiftleşmeye hazır hale gelir. Çiftleşme için uygun ağırlık, keçinin ergin canlı ağırlığının %70'ine ulaşması gerekir. Çiftleşme mevsimi, Kuzey ve Güney yarımkürede günlerin kısalmaya başladığı sonbahar aylarıdır.

Karınca çiftliğinde karıncaların üreme süresi, kraliçe karıncanın ilk yumurtalarını bırakmasına kadar geçen süre olarak değerlendirilebilir ve bu süre birkaç saatten birkaç güne kadar değişebilir. Ayrıca, sağlıklı bir koloni oluşturulduğunda, karıncaların hızla çoğalabileceği ve binlerce bireye ulaşabileceği belirtilmiştir. Karınca çiftliğinin kaç günde karınca üreteceği, birçok faktöre bağlı olarak değişebilir ve kesin bir süre vermek zordur.

Mitoz bölünme ve eşeysiz üremenin ortak noktası, her ikisinin de tek bir ebeveyn tarafından yeni bireylerin üretilmesi olmasıdır. Mitoz, ökaryotik hücrelerde, bir ana hücrenin iki özdeş kızı hücre üretmek için bölündüğü bir nükleer bölünme sürecidir. Ayrıca, mitoz sırasında meydana gelen süreçler, profaz, metafaz, anafaz ve telofaz olmak üzere dört farklı aşamada gerçekleşir.

Eğrelti otu, hem eşeyli hem de eşeysiz üreme yöntemlerini kullanarak kendi kendine çoğalabilir. Eşeyli üreme: Eğrelti otunun sporları, mitoz yoluyla fotosentetik prothallusa (gametofit) dönüşür. Prothallus (haploid) ve sporofit (diploid) nesillerin değişimi gerçekleşir. Yumurta ve sperm hücresi birleşerek zigotu oluşturur ve bu yapıdan tanınabilir eğrelti otu bitkisi büyür. Eşeysiz üreme: Kıyamet: Döllenme gerçekleşmeden gametofit haline gelen sporofit, kuru koşullarda bu yöntemi kullanır. Çoğalan yaprak uçları: Bebek eğrelti otları, yaprak uçlarında oluşur ve ana bitkiden ayrılarak bağımsız hale gelir. Rizom yayılımı: Rizomlar toprağa yayılarak yeni eğrelti otları üretir.

Vejetatif siklus ifadesi, vejetatif üreme ile ilgili olabilir. Vejetatif üreme, yüksek yapılı bitkilerin yaprak, kök ve gövde gibi vejetatif organlarından, ana bitkiyle aynı genetik yapıya sahip yeni bireylerin oluşturulmasıdır. Vejetatif üreme çeşitleri arasında çelikle üreme, yumru ile üreme, rizom ile üreme, sürünücü gövde ile üreme, doku kültürü ile üreme ve aşılama ile üreme gibi yöntemler bulunur. Özetle, vejetatif siklus, bitkilerin eşeysiz üreme döngüsünü ifade edebilir.

Pistil, çiçeklerdeki dişi organ olup, aşağıdaki işlevleri yerine getirir: Tozlaşma ve döllenme: Polen taneleri, pistilin üst kısmındaki stigma üzerine iner ve burada çimlenerek polen tüpünü oluşturur. Yumurta hücrelerinin üretimi: Pistil, yumurtalığında yumurta hücreleri (ovül) üretir. Tohum ve meyve oluşumu: Döllenmeden sonra yumurtalık, meyveye dönüşür ve ovüller tohum haline gelir. Polen tanıma: Pistil, kendi türüne ait polenleri tanıyabilir ve uyumsuz polenleri reddedebilir.

Canlılar, türlerini devam ettirmek için üremek zorundadır. İnsanlar açısından ise üreme, uluslararası insan hakları kapsamında, çiftlerin ve bireylerin çocuklarının sayısı ve doğum aralığına özgürce ve sorumlu bir şekilde karar verebilme hakkı ile ilişkilidir.

Bir inek genellikle her doğumunda 2 buzağı doğurur. Nadir durumlarda ikiz veya üçüz doğumlar da gerçekleşebilir. Embriyo transferi gibi yöntemlerle bir inekten yılda 50-100 dişi buzağı elde edilebilir.

İyi bir dişi Japon balığı, tek seferde 500 ile 2000 arası yumurta bırakabilir. Japon balıkları, genellikle ilkbaharda ve yaz aylarında yumurtlama eğilimindedir. Japon balıklarının üreme olgunluğuna minimum 1-1,5 yaşlarında ulaştıkları bilinmektedir. Üreme, balıkların genetik özelliklerine ve bakım koşullarına bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Dişi köpekler, ilk kez 12 yaşından büyük olmamak kaydıyla, ikinci ısı döngüsünde veya sonrasında doğurabilir. Erkek köpekler, yaklaşık 15 aylık olduklarında üremeye hazır hale gelir. Küçük ırk köpekler, cinsel olgunluğa dört aylıkken ulaşabilir. Dişi köpeklerin ilk kızgınlık döneminde çiftleştirilmesi önerilmez. Sağlık açısından, 12 yaşından büyük dişi köpekler üreme için kullanılmaz. Üreme kararı almadan önce bir veteriner hekime danışılması önerilir.

Hayvanlar, iki ana üreme türüne sahiptir: 1. Eşeyli Üreme: İki ebeveyn gerektirir ve genetik çeşitlilik oluşturur. 2. Eşeysiz Üreme: Tek bir ebeveynle gerçekleşir ve genetik olarak birbirinin ve ebeveynin aynısı olan yavrular oluşur. Ayrıca, hayvanların üreme şekilleri türlerine ve yaşadıkları ortama göre farklılık gösterebilir.

Kediler, mart ayında çiftleşmeye başlarlar çünkü bu dönemde gün ışığı uzar ve hipotalamuslarında cinsel istek hormonu olan FSH üretilir. Ancak kediler sadece mart ayında çiftleşmez; yaz aylarında da çiftleşebilirler.

Tomurcuklanma ve vejetatif üreme şu şekilde açıklanabilir: Tomurcuklanma: Ana canlının vücudunda oluşan bir çıkıntının zamanla gelişerek ana canlıdan ayrılmasıdır. Vejetatif Üreme: Bitkilerin dal, yaprak ve kök gibi kısımlarından yeni bitki oluşmasıdır. Fotoğraflar için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: YouTube: "Eşeysiz Üreme Çeşitleri (İkiye Bölünme, Tomurcuklanma, Rejenerasyon, Partenogenez, Spor, Vejetatif)" videosu. Selinhoca.com: Eşeysiz üreme ile ilgili görseller.

Salyangozlar hem eşeyli hem de eşeysiz üreme yeteneğine sahiptir. Eşeyli üreme: Çoğu salyangoz hermafrodittir, yani hem dişi hem de erkek üreme organlarına sahiptir. Eşeysiz üreme: Bazı türler, kendi başlarına yumurta üretebilir, ancak bu genetik çeşitliliği azaltır.