Turgut Uyar, "Göğe Bakma Durağı" şiirinde insanların sahip olduğu güzelliklerin herkese eşit olarak pay edildiğini ve bu güzellikleri görebilmek için çaba sarf etmeden, sadece başını kaldırıp bakmanın yeterli olduğunu anlatmak ister. Şair, bu düşüncesini şu dizelerle ifade eder: > "İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar Şu aranıp duran korkak ellerimi tut Bu evleri atla bu evleri de bunları da Göğe bakalım". Ayrıca, şiirde şehir hayatından ve karmaşasından uzaklaşıp yalnız bir kişiyle huzurlu bir yerde olmanın gerekliliği de vurgulanır. "Göğe Bakma Durağı", Turgut Uyar'ın şiir serüveni içinde modern yapı ve ses açısından bir dönüm noktası olarak kabul edilir.