SözcükTürleri

Yansıma sözcük, doğadaki seslerin bir nesne, olay veya durum ile bağdaştırılması yoluyla taklit edilerek oluşturulan sözcüklerdir. Yansıma sözcüklerin bazı türleri: İnsanlara özgü yansıma sözcükler: hapşırmak, horlamak. Hayvanlara özgü yansıma sözcükler: miyavlamak, havlamak. Cansız varlıklara özgü yansıma sözcükler: şırıldamak, hışırdamak. Makine ve araçlara özgü yansıma sözcükler: patlamak, vınlamak. Yansıma sözcükler, tek başına anlam taşımaz ve genellikle ikilemeler olarak kullanılır.

Bağlaç olan kelimelerde doğrudan bir değişiklik yapılmamıştır. Ancak, TDK'nin son yazım kılavuzunda bazı kelimelerin yazımında değişiklikler yapılmıştır. Örneğin, "yeşilzeytin" kelimesi ayrı yazılmaya başlanmıştır. Bağlaç olan bazı kelimeler: ve; veya; ile; ama; de (da); ancak; çünkü; eğer; hâlbuki; yani.

Eyvah kelimesi bir ünlemdir. Edatlar ve bağlaçlar tek başlarına bir anlam ifade etmezler, cümle içinde başka kelimelerle birlikte kullanıldıklarında anlam kazanırlar.

Ekler ve sözcükte yapı, TYT Türkçe sınavında "Sözcükte Yapı" konusundan gelmektedir. Sözcükte yapı, kök, ek (yapım ve çekim ekleri), gövde ve yapısına göre sözcükler (basit, türemiş, birleşik) başlıklarını içerir.

Zırdeli bir deyim değildir, aşırı deli, çılgın anlamına gelen bir sıfattır. Deyim ise "zır deli, zırzır deli" şeklindedir.

İrab bulmak için şu adımlar izlenebilir: 1. Kelimenin türünü belirleme: İsimler ve fiillerin irab durumları farklıdır. 2. Cümledeki konumu inceleme: Kelimenin cümledeki yeri, irab durumunu belirler. 3. Edatları kontrol etme: Başında bir edat bulunan kelimelerin irab durumu değişebilir. 4. Harekeleri ve harfleri inceleme: İsimlerde: Ref durumu ötre, nasb durumu üstün, cer durumu esre ile gösterilir. Fiillerde: Ref, nasb ve cezm durumları bulunur, cer durumu yoktur. 5. İrab alametlerini kontrol etme: Ref: Müsenna isimlerde elif (ا), cem’i müzekker-i salimde vav (و) ile gösterilir. Nasb: Müsenna kelimelerde cezimli ye ile belirtilir. İrab, üç şekilde isimlendirilir: 1. Lafzî irab: İrab işareti açıkça telaffuz edilir veya yazılır. 2. Mahallî irab: Son harekesi değişmeyen mebni kelimeler için kullanılır. 3. Takdirî irab: Telaffuzun zorluğu gibi bir nedenden dolayı işaret açıkça görülmez veya telaffuz edilmez.

4. sınıf düzeyinde bazı eş sesli (sesteş) kelimeler: Yol: "Bu yolu takip etmemiz gerek." (yol: Bir yerden bir yere ulaşmak için üzerinde yürüdüğümüz yer) - "Kardeşimle birlikte bahçedeki otları yolduk." (yolmak: Çekip koparmak). Yüz: "Yüzü bana dönüktü." (yüz: Çehre, surat, sima) - "Maça yüz kişi gelmiş." (yüz: Doksan dokuzdan sonra gelen sayı). El: "Telefonu bütün gün elinden bırakmadı." (el: İnsanın tutmaya ve iş görmeye yarayan organı) - "Eller ne derse desin, önemli değil." (el: Yabancı). Zıt anlamlı kelimelere örnek: Uzak - yakın. Bulanık - berrak. Kirli - temiz. Daha fazla örnek için dilbilgisi.net ve sonerhoca.net gibi kaynaklar incelenebilir.

Evet, "bright" bir sıfattır. Sıfatlar, bir ismi niteleyen veya belirten kelimelerdir.

Secret kelimesi İngilizce'de şu durumlarda kullanılır: Sıfat olarak: Gizli, mahrem, saklı anlamlarında kullanılır. İsim olarak: Sır, esrar, gizem anlamlarında kullanılır.

10 tane işaret zamiri: 1. Bu 2. Şu 3. O 4. Bunlar 5. Şunlar 6. Onlar 7. Öteki 8. Beriki 9. Böylesi 10. Şöylesi Not: "Bu, şu, o" sözcükleri hem işaret zamiri hem de işaret sıfatı olarak kullanılabilir. Bu kelimelerin zamir mi, sıfat mı olduğunu anlamak için cümle içindeki kullanımlarına bakmak gerekir.

Hayır, türemiş isim ve türemiş sıfat aynı şey değildir. Türemiş sıfat, isim ya da fiil kök ve gövdelerine getirilen isim yapım ekleriyle oluşturulmuş sıfatlardır. Türemiş isim ise, isim veya fiil kök ve gövdeleriyle yansıma kelimelere bir yapım ekinin getirilmesiyle oluşturulmuş, şekil ve anlam olarak yeni isimlere denir. Türemiş sözcükler, mutlaka en az bir yapım eki içerirler ve bu yapım ekleri, sözcüğün anlamını ve türünü değiştirir.

Adlaşmış sıfatlar ve adlaşmış zamirler arasındaki temel farklar şunlardır: İşlev: Adlaşmış sıfatlar, bir özelliği veya durumu tanımlar. Adlaşmış zamirler, bir ismin yerine geçer. Kullanım: Adlaşmış sıfatlar, sıfatın adlaşması ile oluşur. Adlaşmış zamirler, doğrudan bir isim yerine kullanılır. Değişebilirlik: Adlaşmış sıfatlar değişmez. Adlaşmış zamirler, sayı, kişi ve cins gibi özelliklere göre değişebilir. Örnekler: Adlaşmış sıfat: "Güzel olanlar" (güzel sıfatının adlaşmış hali). Adlaşmış zamir: "Kendisi" (kişi zamirinin adlaşmış hali). Bağlam da bu ayrımı anlamada önemlidir; adlaşmış sıfatlar cümlede nitelik belirtirken, adlaşmış zamirler özne veya nesne olarak işlev görür.

Cins ve tamamlayıcı ad, ikili adlandırma sisteminde kullanılan terimlerdir. Cins adı, her türün ait olduğu cinsi ifade eder ve ikili adlandırmada ilk kelime olarak kullanılır. Tamamlayıcı ad, türü niteleyen ve sınıflandırmada önemli bir veri olmayan ikinci kelimedir. Örnekler: Panthera tigris (kaplan). Canis familiaris (köpek).

"Pump" kelimesi İngilizce'de çeşitli anlamlara gelir: Pompa: Sıvı veya gazları bir yerden başka bir yere taşımak için kullanılan cihaz. Pompalamak: Sıvı veya gazı bir pompayla hareket ettirmek. Kaslarda pompalanma hissi: Egzersiz sırasında kasların kanla dolarak şişkin hale gelmesi. Ayrıca, "pump" kelimesi argo olarak "tabanca" anlamında da kullanılabilir.

Ad (isim) ekleri şunlardır: Hâl (durum) ekleri: Yaklaşma durumu eki: -a/-e. Bulunma durumu eki: -da/-de; -ta/te. Ayrılma durumu eki: -dan/den; -tan/ten. Belirtme durumu eki: -ı/-i/-u/-ü. İyelik ekleri: Teklik kişi iyelik eki: +m / +Um. Teklik kişi iyelik eki: +ŋ / +Uŋ. Teklik kişi iyelik eki: +I / +sI. Çokluk kişi eki: +mUz / +UmUz. Çokluk kişi eki: +ŋUz / +UŋUz. Çokluk kişi eki: +lArI. Çokluk eki: -lar/-ler. Soru eki: mi. Tamlayan (ilgi) eki: -ın, -in, -un, -ün. Eşitlik eki: -ca, -ce. Vasıta eki: -la/-le.

Dilbilgisinde belirteç, diğer adıyla zarf, fiilleri, fiilimsileri, sıfatları ya da kendi türündeki diğer zarfları durum, zaman, miktar ve yer gibi değerler bakımından niteleyen sözcüklerdir. Beş tür belirteç (zarf) vardır: 1. Durum zarfı: Fiilin, fiilimsinin, sıfatın ya da zarfın nasıl yapıldığını ifade eder. 2. Zaman zarfı: Eylemin ne zaman gerçekleştiğini bildirir. 3. Yer-yön zarfı: Eylemin gerçekleştiği yön veya yeri gösterir. 4. Miktar zarfı: Eylemin, sıfatın ya da başka bir zarfin derecesini belirtir. 5. Soru zarfı: Fiilleri ve fiilimsileri soru yönünden etkiler.

En üstünlük zarfı, "en" kelimesiyle oluşturulur. Örnekler: "Sınıfın en çalışkan öğrencisi sensin". "Dünyanın en uzun yaşayan hayvanı Grönland Balinasıdır". "En bilgili ve yetenekli insanlar aynı zamanda en alçakgönüllü olanlarıdır". Not: "En" kelimesi, bir özelliği nitelediğinde sıfat olarak kullanılır.

Klinik kelimesi hem isim hem de sıfat olarak kullanılabilir. İsim olarak: - Hastanın bakıldığı, muayene edildiği yer. - Hekim olacak öğrencilerin hasta başında uygulamalı olarak ders gördükleri hasta koğuşu. Sıfat olarak: - Vücut muayenesinde görülen hastalık belirtisi.

Preposition, Türkçede "edat" olarak bilinir ve cümlelerde isim, zamir veya cümleciklerle birlikte kullanılarak yer, zaman, yön gibi ilişkileri belirtir. Bazı preposition örnekleri: In: içinde, -de, -da. On: üstünde, -de, -da. At: -de, -da, -e, -a. By: yanında, tarafından. With: ile, birlikte. For: için. To: -e, -a, -ye, -ya. From: -den, -dan. About: hakkında. Under: altında.

Kökün özel halleri şunlardır: İsim kökleri: Varlıkların, kavramların, duyguların ismi olan köklerdir. Fiil kökleri: Hareket, iş veya durum bildiren köklerdir. Sesteş (eşsesli) kökler: Yazılışları aynı, anlamları ve türleri farklı olan köklerdir. Ortak (ikili) kökler: Hem isim kökü hem de fiil kökü olarak kullanılabilen köklerdir.