PirSultanAbdal

"Ben bunla geldim bunla giderim" ifadesi, farklı bağlamlarda çeşitli kişiler tarafından kullanılmıştır. Örneğin, Kayserili Dayı bu sözü, "Açız" edebiyatı yapan CHP'ye yönelik eleştirilerde bulunmuştur. Ancak, ifadenin asıl sahibi veya kaynağı hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır.

Pir Sultan Abdal'ın en güzel şiiri olarak değerlendirilebilecek bazı eserler şunlardır: "Açılın Kapılar Şah'a Gidelim". "Ya Eceldir Ya Didardır Ya Nasip". "Allah Allah Desem Gelsem". "Bir Güzelin Aşığıyım". "Yürü Bre Yalan Dünya". Pir Sultan Abdal'ın en güzel şiiri, kişisel tercihlere göre değişiklik gösterebilir.

"Şu Yalan Dünyaya Geldim Geleli" türküsünün sözleri, 16. yüzyıl şairi Pir Sultan Abdal'a aittir.

Nefes türüne örnek olabilecek bazı dizeler: Eşrefoğlu Al Haberi: >Eşrefoğlu al haberi Bahçe biziz bağ bizdedir Biz de mevlanın kuluyuz Yetmiş iki dil bizdedir. Kaygusuz Abdal: >Dost senün yüzünden özge Ben kıble-i cân bilmezem Pîrin hüsnüni severem Bir gayr-ı îmân bilmezem. Pir Sultan Abdal: >Demedim mi? Güzel âşık cevrimizi, Çekemezsin demedim mi? Bu bir rıza lokmasıdır, Yiyemezsin demedim mi?. Nefesler, genellikle hece ölçüsüyle, 7, 8, 11'li kalıplarda yazılır ve dörtlüklerden oluşur.

Pir Sultan Abdal'ın en ünlü sözlerinden biri, "En iyi dostundan sakın sen seni" şeklindedir. Diğer bazı ünlü sözleri ise şunlardır: "Cehennemde ateş yoktur, her insan kendi ateşini bu dünyadan götürür". "Nasıl yar diyeyim ben böyle yare, Mecnun edip çöle saldıktan sonra". "Şu yalan dünyanın sonu hiç imiş, akşam gelip konan, sabah göç imiş".

"Geçti Dost Kervanı" türküsünün sözleri Pir Sultan Abdal'a aittir.

"Şu Kanlı Zalimin Ettiği İşler" türküsünün hikayesi şu şekildedir: Hızır Paşa, Pir Sultan Abdal'ı zindana attıktan sonra asılma emrini verir. Kimisi içinden gelerek, kimisi istemeyerek de olsa emre uymak zorunda kalan halk, Pir Sultan'ı taş yağmuruna tutar. Bu olayın üzerine, "Şu Kanlı Zalimin Ettiği İşler" türküsü söylenir ve günümüze kadar bu hikayesiyle birlikte gelir. Ancak, İbrahim Aslanoğlu'na göre bu dörtlükler, 19. yüzyıl şairlerinden Aşık Hüseyin ile Tarsuslu Sıtkı Baba'nın dizelerinin karmasından meydana gelmiştir. Türkü, Pir Sultan Abdal'a ait gibi görünse de, hikaye kısmında geniş açıklamalar yapılarak asıl durum açıklanmıştır.

"Kul Olayım Kalem Tutan Ellere" türküsünün hikayesi, Pir Sultan Abdal ve Hızır Paşa arasındaki olaya dayanır. Hikayeye göre, Hafik ilçesinin Sofular köyünde yaşayan Hızır, Pir Sultan'ın müridi olur. Hızır, vezir olup Sivas valiliğine atanır. Hızır Paşa, Pir Sultan'ın her fırsatta Şah'ı anması nedeniyle öfkelenir ve onun asılmasını emreder. Bu hikaye, türkünün sözleri arasında geçen "Kul olayım kalem tutan ellere / Kâtip arzuhalım yaz yare böyle" dizeleriyle de ilişkilidir.

"Ilgıt Ilgıt Esen Yelleri" türküsünü söyleyen bazı kişiler: Ali Eren Çınar. Güzin ile Baha. Kıvırcık Ali. Murat Güler.

Pir Sultan Abdal'ın 396 şiiri bulunmaktadır. Ancak, farklı kaynaklarda Pir Sultan Abdal'a atfedilen şiir sayıları değişiklik gösterebilir. Örneğin, Bektaşî Şairleri ve Nefesleri adlı kaynakta 105 şiiri, Pir Sultan Abdal'ın Bir Mecmuada Yer Alan Şiirleri I adlı çalışmada ise 69 şiiri olduğu belirtilmektedir.

"Yürü Bre Hızır Paşa" türküsünün veya şiirinin bir hikayesi bulunamamıştır. Ancak, bu isimdeki eser, Pir Sultan Abdal'a aittir ve haksızlık karşısında direnişi anlatır. Eserde geçen bazı dizeler şunlardır: "Yürü bre Hızır Paşa, Senin de çarkın kırılır Güvendiğin padişahın O da bir gün devrilir". "Ben Musa'yım sen Firavun, İkrarsız şeytan-ı lain, Üçüncü ölmem bu hain, Pir Sultan ölür dirilir".

Pir Sultan Abdal'a ait olduğu kabul edilen 512 adet türkü bulunmaktadır. Bu türküler, çeşitli kaynaklarda şu platformlarda listelenmiştir: turkudostlari.net; myrepertuar.com.

Pir Sultan Abdal, 16. yüzyılda yaşamış ve Alevi-Bektaşi Türk halk edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilen bir şairdir ve "abdalların piri" olarak anılmaz. Pir Sultan Abdal mahlasını kullanan altı farklı kişi olduğu düşünülmektedir: III. Murat döneminde Sivas valisi olan Deli Hızır Paşa tarafından idam ettirilen Banazlı Âşık Pir Sultan; Merzifon ve Çorum yöresinden "Pir Sultan’ım Haydar"; Artova'nın Daduk köyünden Abdal Pir Sultan; aruz vezni ile yazılmış deyişlerin sahibi Pir Sultan Abdal; Banazlı Pir Sultan'dan sonra yaşayıp onun asılmasına dair deyişler söyleyen Pir Sultan Abdal; asıl adının Halil İbrahim olduğunu belirten Pir Sultan Abdal. Halk edebiyatı araştırmacıları, gerçek Pir Sultan Abdal olarak Banazlıyı kabul eder.

"Dostun Bir Fiskesi Yaralar Beni" türküsünün hikayesi, Pir Sultan Abdal'ın idam edileceği darağacına doğru yürümesiyle başlar. Türkünün sözleri: > Şu kanlı zalimin ettiği işler Garip bülbül gibi zaralar beni Yağmur gibi yağar başıma taşlar İlle de dostun bir fiskesi yaralar beni. Hikayenin devamı: > Dar günümde dost düşmanım belli oldu Bir derdim var idi, şimdi elli oldu Ecel fermanı boynuma takıldı Gerek asa, gerek vuralar beni. > Pir Sultan Abdal'ım can göğe ağmaz Haktan emr olmazsa rahmet yağmaz Şu ellerin taşı hiç bana değmez İlle dostun bir tek gülü yaralar beni.

"Seyyah Olup Şu Âlemi Gezerim" türküsünün sözleri, Pir Sultan Abdal'a aittir.

"Dağlar dağlardan yüce, dağ mı dayanır bu güce?" dizeleri, Erkan Oğur ve İsmail Hakkı Demircioğlu'nun "Dağlar" adlı şarkısında yer almaktadır. Şarkının sözleri Pir Sultan Abdal'a aittir.

"Bozuk Düzende Sağlam Çark Olmaz" dizeleri, ünlü ozan Pir Sultan Abdal'a aittir.

"Deli Gönül Hangi Dala Konarsın" türküsünün hikayesi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bu türkünün bazı versiyonları ve yorumcuları şunlardır: Aşık Ekberi (Ali Ekber Gülbaş). Mahmut Erdal. Arif Sağ. Sabahat Akkiraz.

"Şu yalan dünyanın sonu gelmez mi?" sorusuna doğrudan bir yanıt bulunamamıştır. Ancak, Pir Sultan Abdal'a ait olan "Şu yalan dünyanın sonu hiç imiş, akşam gelip konan sabah göç imiş" sözü, dünyanın geçici ve gelip geçici bir yer olduğunu ifade eder. Dünya ile ilgili sözler kategorisinde yer alan bu söz, yazarlardan ve şairlerden dünya hakkında anlamlı sözler arasında bulunur. Ayrıca, "Bu yalan dünyanın sonu yok" başlıklı bir YouTube videosu da mevcuttur.

Ahmet Aslan, "Minnet Eylemem" adlı eseri, Pir Sultan Abdal'ın derin sözlerini modern ve klasik tınılarla harmanlayarak seslendirdiği için bu ifadeyi kullanmıştır. Bu eser, toplumsal başkaldırıyı ve bireysel özgürlüğü simgeleyen bir duruş olarak yorumlanmaktadır.