Padişah

Çırağan Sarayı'nı farklı padişahlar yaptırmıştır: Sultan III. Ahmed döneminde, Vezir-i Azam Damat İbrahim Paşa, eşi Fatma Sultan için ilk Çırağan Yalısı'nı inşa ettirmiştir. Sultan Abdülaziz, sarayın mevcut taş yapısını 1871 yılında tamamlayarak son halini vermiştir. Ayrıca, Sultan II. Mahmud 1834 yılında yalıyı yıktırarak yerine ilk büyük saray yapısını inşa ettirmiş, Sultan Abdülmecid ise 1856 yılında sarayı yeniden inşa etme kararı almıştır.

Havâss-ı Hümâyûn ifadesi, Osmanlı Devleti döneminde padişahın şahsi malları, toprakları, yıllık gelirleri ve servetleri için kullanılan bir terimdir.

1566 - 1574 yılları arasında Osmanlı Devleti'nde II. Selim (Sarı Selim) padişahlık yapmıştır.

Tuğranın içinde yazan unsurlar, padişahın ve babasının isimleriyle "el-muzaffer daima" duasından oluşur. Tuğranın bölümleri şu şekildedir: Sere (kürsü). Beyzeler. Tuğlar. Kollar (hançere). Ayrıca, tuğralarda anlam ifade etmeyen, sadece şekli tamamlayan işaretler de bulunabilir.

Yalan ile ilgili padişah sözü olarak, "Bana yalan söyleyebilene bir küp dolusu altın vereceğim!" diyen padişahın hikayesi bilinir. Bu hikayeye göre, padişah yalan söyleyen kişilere gerçek bahaneler bularak kimsenin yalanın gerçek olduğunu iddia etmesine izin vermezmiş. Bu hikaye, yalan söylemenin ve yalanla başa çıkmanın farklı yönlerini ele alır.

I. Ahmed Han, Osmanlı İmparatorluğu'nun 14. padişahı ve 93. İslam halifesidir.

En iyi Erzurumlu padişah olarak kabul edilebilecek bir padişah bulunmamaktadır. Ancak, Erzurum ve çevresinde efsanelerle anılan padişahlardan bazıları şunlardır: Sultan IV. Murat: Bağdat seferine giderken Erzurum'a uğradığı ve şehrin girişlerinden biri olan İstanbul Kapı'ya geldiğinde atından inip şehre el bağlayarak girdiği rivayet edilir. Erbabi (Hüseyin Farki): 1805 yılında Erzurum'un Karaz köyünde doğmuş, şiirlerini cura eşliğinde söyleyen bir aşıktır. İstanbul'a giderek Padişah Abdulmecit'in huzuruna kabul edilmiş ve ödüllendirilmiştir. Halk arasında en sevilen padişahlar arasında II. Ahmed ve I. Ahmed gibi isimler de bulunmaktadır.

Osmanlı'da "hünkâr" kelimesi, padişah için kullanılan bir unvan olup, hükümdar veya hükümet başkanı anlamında da kullanılmıştır. Ayrıca, bazı tasavvuf büyükleri için de "hudâvendigâr" ve "hünkâr" tabirleri kullanılmıştır.

Fehim Paşa, Sultan II. Abdülhamid'e yakındı. Fehim Paşa, II. Abdülhamid'in süt kardeşi ve aynı zamanda esvapçıbaşı olan İsmet Bey'in oğludur.

Deyyus-u Ekber lakaplı İbşir Paşa, Boncuklu Deli İbrahim (I. İbrahim) döneminde yaşamıştır. İbşir Paşa, Sivas Beylerbeyi Varvar Ali Paşa'nın karısını padişaha hediye etme isteği üzerine Varvar Ali Paşa'yı öldürtmüş ve bunun sonucunda halk arasında "Deyyus-u Ekber" (en büyük pezevenk) lakabıyla anılmaya başlanmıştır.

1908 yılında Osmanlı padişahı II. Abdülhamid'dir. II. Abdülhamid, 31 Ağustos 1876'da tahta çıkmış ve 27 Nisan 1909'a kadar hüküm sürmüştür.

Osmanlı'da en çok lakap kullanan padişah hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bazı padişahların kullandığı lakaplar şunlardır: I. Murad (Hüdavendigar). II. Bayezid (Bayezid-i Veli). Fatih Sultan Mehmet (Avni). Yavuz Sultan Selim. Kanuni Sultan Süleyman (Muhabbi). IV. Murad (Bağdat Fatihi). IV. Mehmet (Avcı Mehmet). II. Mahmud (Adli Mahmud).

Küfürbaz Haydo'nun padişahın aşçısı olmasının nedeni, padişah 4. Cenabettin'in midesine düşkün olması ve Haydo'nun onu bir türlü memnun edememesi olarak açıklanmıştır.

"Şahbaba" kitabı, Murat Bardakçı tarafından kaleme alınmış olup, Osmanlı padişahı 6. Mehmed Vahideddin'in hayatını, hatıralarını ve özel mektuplarını anlatmaktadır. Kitapta ayrıca, Vahideddin'in ailesinin ve yakın çevresinin hikayesi de yer almaktadır. "Çaçuşlar" ifadesi ise kitapta geçen bir terim değildir.

Kaçan padişahın yerine kimin geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, bazı padişahların yerine geçen kişiler şunlardır: Sultan V. Mehmed Reşat, 31 Mart Vakası sonucunda II. Abdülhamid'in tahttan indirilmesinin ardından yerine geçmiştir. Abdülmecit Efendi, Vahdettin'in tahttan indirilmesinin ardından "halife" olarak seçilmiştir.

1776 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nun tahtında III. Mustafa bulunmaktadır. III. Mustafa, 1757 ile 1774 yılları arasında hüküm sürmüştür.

Şehzade Fahreddin Efendi, Sultan Abdülmecid'in padişah olmayan oğlu Mehmed Burhaneddin Efendi'nin oğludur.

Şehzade Alaaddin, farklı bağlamlarda farklı kişilerin oğlu olabilir: Osman Gazi'nin oğlu Alaeddin Bey. II. Murad'ın oğlu Alaaddin Ali Çelebi. Şehzade Ahmed'in oğlu Alaaddin.

36 Osmanlı padişahından iki kez tahta çıkan üç padişah vardır: 1. I. Mustafa: İlk saltanatı 96 gün sürmüş, ikinci kez 1622-1623 yılları arasında tahtta kalmıştır. 2. Genç Osman (II. Osman): 1618-1622 yılları arasında tahta çıkmış, 1. Mustafa'nın tahttan indirilmesi ile ikinci kez tahta geçmiş, ancak yeniçerilerin isyanı sonucu tahttan indirilip öldürülmüştür. 3. Sultan Vahdettin (VI. Mehmet): 1918-1922 yılları arasında tahtta kalmış, saltanatın kaldırılmasından sonra sürgüne gitmiştir.

Osmanlı'da fes takan padişahlardan biri II. Mahmut'tur. II. Mahmut, 1828 yılında yayınladığı Kıyafet Nizamnamesi ile sarık, kavuk ve biniş giyilmesini yasaklamış, yerine ceket, pantolon ve fes giyilmesini zorunlu kılmıştır.