Bağlaç olan "ki" ayrı yazılır. Örnek cümleler: "Bilmem ki, demek ki, kaldı ki". "Türk dili, dillerin en zenginlerindendir; yeter ki bu dil, şuurla işlensin" (Atatürk). "Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer". Kalıplaşmış bazı örneklerde "ki" bağlacı bitişik yazılır: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki. "Sınavı kazanacağını biliyordum çünkü çok çalıştı". "Beni terk etti halbuki onunla ne hayallerim vardı".