NesilTükenmesi

Hayır, kaplanın nesli tükenmemiştir. Dünya üzerinde kaplanlara ait sadece altı ayrı tür kalmıştır: Bengal, Güney Çin, Sumatra, Çinhindi ve Malezya kaplanı. Kaplanlar, Dünya Doğayı Koruma Birliği (IUCN) tarafından yayınlanan Kırmızı Liste'de "tehlike altında" (EN) olarak listelenmiştir.

Yaban öküzünün nesli, aşırı avlanma, yaşam alanlarının yok olması ve insan faaliyetleri nedeniyle tükenmiştir. Avlanma: Orta Çağ'da yaban öküzlerini avlamak bir statü simgesi olarak kabul edilmiştir. Yaşam alanı kaybı: Tarımın yaygınlaşmasıyla birlikte yaban öküzlerinin yaşam alanları daralmıştır. İnsan müdahalesi: Yaban öküzleri, tarım alanlarına zarar verdikleri düşünülerek de avlanmıştır. Son yaban öküzü 1627 yılında Polonya'da öldürülmüştür.

Kırım ineklerinin (Anadolu Kırmızı İneği) neslinin tükenme nedenleri şunlardır: 1. Modern hayvancılık: Modern hibrit ırkların yaygınlaşması ve geleneksel yetiştiriciliğin azalması. 2. Habitat kaybı: Tarım alanlarının genişlemesi ve doğal yaşam alanlarının yok olması. 3. İklim değişikliği: İklim değişiklikleri ve artan sıcaklık, hayvanların yaşam alanlarını olumsuz etkiliyor. 4. Aşırı avlanma ve kaçak ticaret: Hayvanların et, deri ve diğer vücut parçaları için avlanması. 5. Yetersiz koruma önlemleri: Yeterli destek ve teşviklerin eksikliği, koruma programlarının yetersizliği.

Zırhlı balıklar, Devoniyen Dönemi'nin sonunda meydana gelen büyük yok oluş olayı nedeniyle nesli tükenmiştir. Yok oluşun nedenleri arasında iklim değişikliği, deniz seviyesindeki değişimler ve besin kaynaklarının azalması gibi faktörler bulunmaktadır.

Targeryınların neden yok olduğuna dair doğrudan bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, dinozorların neslinin tükenmesiyle ilgili bazı teoriler, Targeryınların da dahil olduğu kurgusal dünyalar için benzer açıklamalar sunabilir. Dinozorların yok oluşuyla ilgili kabul edilen ana teoriler şunlardır: 1. Gök Taşı Çarpması: 66 milyon yıl önce Meksika'daki Yucatan Yarımadası yakınlarına çarpan bir gök taşı, Chicxulub Krateri'ni oluşturdu ve bu olay dinozorların büyük bir kısmının yok olmasına yol açtı. 2. Büyük Volkanik Patlamalar: Hindistan'daki Deccan Tuzakları olarak bilinen volkanik patlamalar, atmosfere yayılan gaz ve kül nedeniyle dinozorların ve diğer canlıların oksijensiz kalıp toplu olarak ölmesine neden oldu. 3. İklim Değişiklikleri: Kıta hareketleri ve tektonik faaliyetler, dinozorların yaşam alanlarını olumsuz etkileyerek yok olmalarına katkıda bulundu.

İrlanda geyiğinin (Megaloceros giganteus) yok olmasının birkaç nedeni vardır: İklim değişikliği. Yaşam alanı kaybı. Avlanma. Karbon testleri, türün bilinen son kalıntılarının yaklaşık 7700 yıl öncesine ait olduğunu ortaya koymuştur.

Zerdava köpeklerinin yok olma nedenleri arasında nesillerinin tükenme aşamasına gelmesi ve yetersiz koruma bulunmaktadır. Zerdava, Türkiye'nin Doğu Karadeniz bölgesine özgü bir av köpeği ırkıdır. 2013 yılında Trabzon Zerdava Köpeği Derneği'nin kurulmasıyla, bu ırkın korunması ve kayıt altına alınması için çalışmalar başlatılmıştır. Yunanistan ve Gürcistan gibi ülkelerin, bu köpek ırkını kendi topraklarına mal etmeye çalıştığı da belirtilmiştir.

Kafkas bizonunun nesli, 20. yüzyılın başlarında aşırı avlanma ve habitat kaybı nedeniyle tükendi. 17. yüzyılda Batı Kafkasya'da geniş bir bölgede yaşayan Kafkas bizonlarının yaşam alanı, 19. yüzyılın sonunda insan yerleşimlerinin artması nedeniyle %90 oranında azaldı.

Dinozorların neslinin neden tükenmediğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, dinozorların neslinin tükenmesiyle ilgili bazı görüşler şunlardır: Gök taşı çarpması. Büyük volkanik patlamalar. İklimsel değişiklikler. Dinozorların neslinin tükenmesiyle ilgili farklı teoriler de bulunmaktadır ve bilim insanları bu konuda çalışmalarına devam etmektedir.

Pirene dağ keçisinin nesli, aşırı avlanma, habitat kaybı ve hastalıklar nedeniyle tükenmiştir. Aşırı avlanma: 19. yüzyılda aşırı avlanma, popülasyonun azalma tehlikesine girmesine neden olmuştur. Habitat kaybı: Yaşam alanlarının insanlar tarafından katledilmesi, keçilerin psikolojik bunalıma girmesine ve çiftleşme alışkanlıklarının değişmesine yol açmıştır. Hastalıklar: Popülasyonun küçülmesi, hastalıkların daha etkili olmasına ve büyük popülasyon kayıplarına yol açmıştır. Son pirene dağ keçisi, 2000 yılında hayatını kaybetmiştir. Bilim insanları, pirene dağ keçisini klonlayarak yeniden hayata döndürme çalışmaları yürütmektedir, ancak bu çabalar henüz başarılı olmamıştır.

Cava ve Sumatra gergedanlarının nesli, aşağıdaki nedenlerle tükenme tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştır: Kaçak avlanma. Habitat kaybı. Ormansızlaştırma. Dünya Doğayı Koruma Vakfı, Cava gergedanından şu anda yalnızca 60 civarında kaldığını tahmin etmektedir.

Yünlü mamut ve yünlü gergedanın neslinin tükenmesinin başlıca nedenleri şu şekilde belirtilmiştir: İklim değişikliği. Avlanma. Yünlü mamutların tükenmesinde ek olarak, göllerdeki su miktarının azalması nedeniyle susuzluk da etkili olmuş olabilir.

Buz Devrinde bizonların yok olmasının birkaç nedeni vardır: İklim değişikliği: Buzul döneminin sonunda iklimin ısınması, bitki örtüsünün mevcudiyetini etkiledi ve geniş bizon popülasyonlarını sürdürecek yeterli gıda kalmadı. Aşırı avlanma: İnsanlar, özellikle son buzul döneminde bizonları aşırı avlamış olabilir. Ayrıca, buz tabakalarının büyümesi, farklı bizon popülasyonlarını birbirinden ayırarak bazı türlerin evrimleşmesine ve sonunda yok olmasına yol açtı. Buz Devri'nin sonunda nesli tükenen bizon türlerinden biri, dev bizon (Bison latifrons) olarak da bilinen Bizon antiquus'tur.

Kısa yüzlü ayının nesli, yaklaşık 11.000 yıl önce, büyük otçulların erken neslinin tükenmesi ve Avrasya'dan Kuzey Amerika'ya giren daha küçük boz ayılarla olan rekabetin artması nedeniyle tükenmiştir. Ayrıca, iklim değişikliği de kısa yüzlü ayının neslini etkilemiş olabilir; buzullaşmanın sonunda, ardıç ağaçları gibi otçul kaynaklarının veriminin düşmesi, otçulların ve dolayısıyla yırtıcıların besin bulmasını zorlaştırmıştır.

Lincoln koyunlarının yok olmasının birkaç nedeni vardır: Sentetik elyaf üretiminin yaygınlaşması. 1960'lı ve 1970'li yıllarda yaşanan düşüş. Hastalık riski. Ancak, 1980'lerden itibaren ıslah çalışmalarına ağırlık verildi ve Lincoln koyunları yeniden önem kazanmaya başladı.

Siyah panterlerin nesli tükenmemiştir, ancak popülasyonları ciddi şekilde azalmıştır. Siyah panterlerin neslinin tükenme nedenleri: Doğal yaşam alanlarının yok olması. Kaçak avlanma ve yasa dışı ticaret. Bu türün korunması için daha fazla çaba sarf edilmesi gerekmektedir.

Avrupa'da yaşayan en büyük aslan türü olan mağara aslanı (Panthera leo spelaea), yaklaşık 6.000 yıl önce Güneydoğu Avrupa'da nesli tükenmiştir. Günümüzde aslanlar, Sahra Altı Afrika'da ve yalnızca Hindistan'daki Gir Ormanı Milli Parkı'nda yaşamaktadır.

Buzul Çağında nesli tükenen bazı hayvanlar: Mamut (Mammuthus primigenius). Yünlü gergedan (Coelodonta antiquitatis). İrlanda geyiği (Megaloceros giganteus). Mağara aslanı (Panthera leo spelaea). Mağara ayısı (Ursus spelaeus). Bozkır bizonu (Bison priscus). Elasmotherium (Elasmotherium sibiricum). Thylacoleo carnifex (dişi aslan büyüklüğünde keseli bir etobur). Megalania prisca (dev kertenkele). Nesli tükenen hayvanların tam sayısını belirlemek zordur, çünkü geçmişte birçok tür hakkında yeterli veri yoktur.

Yılanboyun (Anhinga rufa) kuşunun nesli, yaşam alanlarının yok edilmesi nedeniyle Türkiye'de tükenmiştir. Neslinin tükenmesinin diğer nedenleri: Sulak alanların kurutulması. Kirlilik. Kaçak avcılık ve bilinçsizlik.

Kızıl kurdun (Canis rufus) nesli, aşırı avlanma nedeniyle tükenme eşiğine gelmiştir. 1980 yılına kadar neredeyse tamamen ortadan kaybolan kızıl kurt, sadece Teksas ve Louisiana eyaletlerinde az miktarda kalmıştır. 1970'lerde başlatılan yetiştirme programı sayesinde türün nesli korunmuştur. Ancak, programın idaresindeki yanlışlar nedeniyle kızıl kurtlar yeniden yokoluş tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştır.