KomutSatırı

Ekle-Hücreler komut satırı ile aşağıdakilerden "yeni bir sayfa" eklenemez. Bu komut ile yapılabilecekler: yeni bir çalışma sayfası açmak; yeni bir satır açmak; yeni bir hücre eklemek; yeni bir sütun eklemek.

Net kullanım komutu, Windows işletim sistemlerinde ağ üzerindeki başka bir bilgisayara kısayol oluşturmak için kullanılır. Net kullanım komutunun bazı kullanım örnekleri: Sürücü eşleştirme: İş istasyonuna, uzak bir bilgisayarın C: sürücüsünü gösteren Z: sürücüsünü eklemek için `net use Z: "\\Nom ou IP du PC\c$"` komutu kullanılır. Oturum açma sırasında yeniden bağlanma: `net use Y: \\serveur\dossier-public /persistent:yes` komutu ile belirli bir hesap ve şifre kullanarak oturum açma sırasında yeniden bağlanma seçeneği etkinleştirilebilir. Ayrıca, `net use` komutu ile sistemdeki aktif ağ bağlantıları da listelenebilir.

Curl ile HTTPS bağlantısı kurmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. URL'yi belirtmek: Curl komutunda hedef uç nokta belirtilir. 2. Sertifika doğrulamasını atlamak: Eğer sunucu self-signed bir sertifikaya sahipse veya geçersiz bir sertifikaya sahipse, `-k` veya `--insecure` parametresi kullanılarak sertifika doğrulaması atlanabilir. Curl ile HTTPS istekleri yaparken, HTTPS hatalarından kaçınılması önerilir, çünkü bu hatalar güvenlik açıklarına yol açabilir. Curl komutlarının kullanımı hakkında daha fazla bilgi için resmi Curl belgelerine başvurulabilir.

Windows XP'de WMIC'yi çalıştırmak için aşağıdaki adımları izleyin: 1. Komut İstemi'ni açın: - `Windows` tuşuna basın, "Komut İstemi" yazın ve "Yönetici olarak çalıştır" seçeneğini seçin. 2. WMIC komutunu girin: - Konsola `wmic` yazın ve ardından çalıştırmak istediğiniz komutu belirtin. Örneğin, BIOS bilgilerini almak için: - `wmic bios get /all`. WMIC, yalnızca yerel sistem yöneticileri tarafından kullanılabilir ve Windows XP'de bu özellik varsayılan olarak yüklü olmayabilir.

Diskpart ile harddiski formatlamak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Komut İstemi'ni açın. Windows simgesine sağ tıklayıp "Ara" seçeneğini seçerek Komut İstemi'ni açın. "cmd" yazın, Komut İstemi'ne sağ tıklayın ve "Yönetici olarak çalıştır" seçeneğini seçin. 2. Diskpart'ı başlatın. Komut istemine "diskpart" yazın ve Enter'a basın. 3. Disk listesini görüntüleyin. "list disk" komutunu kullanarak bağlı olan diskleri listeleyin. 4. Formatlamak istediğiniz diski seçin. Formatlamak istediğiniz diski seçmek için "select disk X" komutunu kullanın. 5. Diski temizleyin. Seçilen diski temizlemek için "clean" komutunu kullanın. 6. Partition oluşturun. Temizlenen diske bir partition oluşturmak için "create partition primary" komutunu kullanın. 7. Oluşturulan partition'u seçin. Oluşturulan partition'u seçmek için "select partition 1" komutunu kullanın. 8. Formatlama işlemini gerçekleştirin. Seçilen partition'u NTFS dosya sistemi ile hızlı bir şekilde formatlamak için "format fs=ntfs quick" komutunu kullanın. 9. Disk'e harf atayın. Formatlama işleminden sonra, diske bir harf atamak için "assign" komutunu kullanın. Bu adımları takip ederken doğru disk ve partition seçimine dikkat ederek veri kaybını önleyebilirsiniz. Diskpart, dikkatli kullanılması gereken bir araçtır; yanlış kullanım veri kaybına neden olabilir.

Fzf ve Fzy arasındaki temel farklar şunlardır: Kullanım Amacı: Fzf, dosyaları, dizinleri ve komut geçmişini aramak için kullanılan bir bulanık bulucudur. Fzy, metinleri bulanık bir şekilde seçip görüntülemek için kullanılan bir bulanık seçicidir. Özellikler: Fzf, hızlı ve etkileşimli bir arayüz sunar, anahtar bağıntıları ve özelleştirilebilir düzen gibi özellikler içerir. Fzy, basit ve sade bir tasarıma sahiptir, yalnızca bulanık eşleştirme ve komut satırı üzerinden kullanım imkanı sunar. Avantajlar: Fzf, geniş uyumluluğu ve düşük kaynak kullanımı ile dikkat çeker. Fzy, yüksek hız ve hafif yapısı sayesinde, özellikle komut dosyaları ve sınırlı kaynaklara sahip ortamlarda avantaj sağlar. Dezavantajlar: Fzf, yeni kullanıcılar için öğrenme eğrisi gerektirebilir ve bazı gelişmiş özelliklerden yoksun olabilir. Fzy, sınırlı özelleştirme seçenekleri ve yalnızca komut satırı ile kullanım imkanı sunması nedeniyle bazı kullanıcılar için yetersiz kalabilir.

Ubuntu'da bir kullanıcıya sudo yetkisi vermek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Yeni kullanıcı oluşturma: `sudo useradd <username>` komutu ile yeni bir kullanıcı oluşturulur. 2. Parola atama: `sudo passwd <username>` komutu ile oluşturulan kullanıcıya bir parola atanır. 3. Sudo grubuna ekleme: Kullanıcıyı `sudo` grubuna eklemek için `usermod -aG sudo <kullaniciadi>` komutu kullanılır. Ayrıca, bir kullanıcıya tam root yetkisi vermek için `/etc/sudoers` dosyasına düzenleme yapılabilir. Root yetkisi, kullanıcılara tam kontrol sağlar ve dikkatli kullanılmalıdır.

Ubuntu'da SSHD hizmetini başlatmak için aşağıdaki adımları izleyin: 1. SSH hizmetinin kurulu olup olmadığını kontrol edin: - Terminalde `ssh localhost` komutunu çalıştırın. 2. SSH hizmetini başlatın: - `sudo service ssh start` komutunu kullanın. 3. Hizmetin otomatik olarak başlamasını sağlayın: - `sudo systemctl enable ssh` komutuyla hizmeti otomatik başlatmaya ayarlayın. 4. Hizmetin çalıştığını doğrulayın: - `sudo service ssh status` komutuyla hizmetin aktif olup olmadığını kontrol edin. SSH hizmeti genellikle kurulum sonrası otomatik olarak başlar, ancak başlamazsa bu adımları izlemek hizmeti etkinleştirecektir.

Cron işinin çalışıp çalışmadığını anlamak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Cron günlüklerini kontrol etme. Çalışan işlemleri kontrol etme. Cronitor kullanımı. Test cron işi çalıştırma. Ayrıca, `service cron status` komutu ile cron hizmetinin durumu kontrol edilebilir.

Wget ile dosya indirmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Kurulum: Debian/Ubuntu tabanlı sistemler için: `sudo apt install wget`. CentOS/RHEL tabanlı sistemler için: `sudo yum install wget`. Arch Linux için: `sudo pacman -S wget`. 2. Temel kullanım: ``` wget http://example.com/file.zip ``` 3. Belirli bir klasöre indirme: ``` wget -P /home/user/Downloads https://example.com/samplefile.zip ``` 4. Hız sınırlaması: ``` wget --limit-rate=200k http://example.com/file.zip ``` 5. Kesintiye uğramış indirmeye devam etme: ``` wget -c http://example.com/file.zip ``` Wget'in gelişmiş kullanımı için `apidog.com` ve `digitalocean.com` sitelerindeki ilgili makaleler incelenebilir.

Terminal ile yapılabilecek bazı işlemler: Dosya ve klasör yönetimi: Dosyaları oluşturma, kopyalama, taşıma, silme ve düzenleme. Program çalıştırma: Metin düzenleyici, derleyici veya betik dosyası çalıştırma. Ağ iletişimi: Sunuculara bağlanma, web sayfası indirme, ağ hızını test etme ve ağ ayarlarını yapılandırma. Sistem yapılandırması: Kullanıcı hesaplarını yönetme, sistem saatini değiştirme, güvenlik duvarını yapılandırma ve diğer sistem ayarlarını kontrol etme. Betik yazma: Otomatikleştirme ve programlama için betikler oluşturma. Sisteme doğrudan erişim: İşletim sisteminin komut satırı arayüzünü kullanarak daha düşük seviyeli işlemler gerçekleştirme. Terminal, özellikle geliştiriciler, sistem yöneticileri ve veri analistleri tarafından yoğun bir şekilde kullanılmaktadır.

Komut satırından Windows kurmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Windows kurulum medyası (DVD veya USB bellek) hazırlanır ve BIOS'ta ilk önyükleme (boot) işlemi bu medyadan başlayacak şekilde ayarlanır. 2. Kurulum ekranında Shift ve F10 tuşlarına basarak Komut İstemi (CMD) açılır. 3. `diskpart` komutu ile diskpart'a geçiş yapılır. 4. `list vol` komutu ile kurulum medyasının harfi ve disk belirlenir. 5. `DISM /Get-WimInfo /WimFile:D:\Sources\install.wim` komutu ile ISO dosyası içindeki Windows sürümleri listelenir. 6. Windows 10 Pro kurmak için, "5" olarak not edilen Windows 10 Pro'nun index numarası kullanılarak `DISM /Apply-Image /ImageFile:D:\Sources\install.wim /index:5 /ApplyDir:C:\` komutu ile kurulum başlatılır. 7. Kurulum tamamlandıktan sonra, BCDBOOT komutu ile boot kaydı oluşturulur. 8. Komut İstemi kapatıldıktan sonra, Windows kurulum ekranı sağ üst köşedeki çarpı ikonundan kapatılır. 9. Bölge seçimi yapılır, ilk kullanıcı profili eklenir ve kurulum tamamlanır. Bu yöntem, Windows 11, Windows 10, Windows 8.1, Windows 8 ve Windows 7 için de geçerlidir. Komut satırından Windows kurmak, dikkatli olunmasını gerektirir; hata yapılması durumunda diğer işletim sistemlerine zarar verilebilir.

Slmgr komutlarından bazıları şunlardır: slmgr.vbs /ipk. slmgr.vbs /ato. slmgr.vbs /dli. slmgr.vbs /dlv. slmgr.vbs /xpr. slmgr.vbs /upk. slmgr.vbs /rearm. slmgr.vbs /skms. Slmgr komutlarının tüm parametrelerine aşağıdaki bağlantıdan ulaşılabilir: Slmgr.vbs Parametreleri. Slmgr komutlarını kullanmak için Komut İstemi’nin yönetici olarak çalıştırılması gerekir.

PSCP (PuTTY Secure Copy Protocol), bir SSH bağlantısı kullanarak bilgisayarlar arasında güvenli bir şekilde dosya ve klasör aktarmak için kullanılan bir araçtır. PSCP'nin kullanım alanlarından bazıları şunlardır: Windows ve Linux arasında dosya aktarımı. Sunucu ve diğer bilgisayarlar arasında dosya değişimi. PSCP, yalnızca bir komut satırı penceresinden (örneğin, Windows 95, '98, ME için MS-DOS istemi veya diğer Windows işletim sistemleri için Komut İstemi) çalıştırılabilir.

Linux'te kısayol oluşturmak için ln -s komutu kullanılabilir. Örneğin, masaüstü dizininin kısayolunu belgeler dizinine oluşturmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Masaüstü dizinine giriş yapın: `cd Desktop`. 2. Dizin içindeki dosyaları görüntüleyin: `ls`. 3. Masaüstü dizininden çıkış yapın: `cd ..`. 4. Kısayolu oluşturun: `sudo ln -s /home/onur/Desktop /home/onur/Documents/yedek`. Bu komutla, masaüstü dizininin kısayolu belgeler dizininde "yedek" adıyla oluşturulmuş olur. Ayrıca, Ubuntu'da Super (Windows) + klavye kısayolu ile klavye ayarları menüsüne ulaşıp, "Shortcuts (Kısayollar)" sekmesinden kendi klavye kısayollarınızı oluşturabilirsiniz.

CMD'de kullanılan bazı tuşlar: Win + R: Bu tuşlara aynı anda basıldığında açılan "Çalıştır" penceresine "cmd" yazılarak CMD komut istemi açılabilir. Ctrl + Shift: Bu tuşlara basılı tutarak veya sağ tıklayıp "Yönetici olarak çalıştır" seçeneği ile komut istemi yönetici olarak başlatılabilir. Yukarı ve Aşağı Ok Tuşları: Önceki komutları görüntülemek ve tekrar kullanmak için kullanılır. Ayrıca, CMD'de bazı komutlar yönetici yetkisi gerektirir.

SSH public key oluşturmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Terminale giriş yapma. 2. Anahtar çifti oluşturma komutunu yazma. SSH key oluşturmak için kullanılan komut `ssh-keygen -t rsa` şeklindedir. 3. Anahtarın kaydedileceği yeri belirleme. Varsayılan yolda kaydetmek için Enter tuşuna basılabilir. 4. Parola belirleme. Parola belirlemek zorunlu değildir, ancak güvenlik açısından belirlenmesi önerilir. 5. Onaylama. İki kez aynı parolanın girilmesi istenir, onaylandıktan sonra anahtar çifti oluşturulur. Alternatif olarak, PuTTYgen uygulaması kullanılarak da SSH public key oluşturulabilir. Bunun için: 1. `Puttygen.exe` dosyasını indirip uygulamayı çalıştırma. 2. `Generate` butonuna tıklama. 3. Fare imleciyle uygulama üzerinde hareket ederek key oluşturma. 4. Eğer isteniyorsa giriş için bir parola belirleme. 5. Şifre tanımlama işlemi yapıldıysa aynı şifreyi yazarak onaylama. 6. Açık anahtarı (public key) ve gizli anahtarı (private key) kaydetme. Public key, uzak makineye yüklenmesi gereken anahtardır.

Pip uninstall, Python paketlerini kaldırmak için kullanılır. Bu komutun bazı kullanım alanları: Belirli bir paketi kaldırma. Gereksinimler dosyasında listelenen tüm paketleri kaldırma. Küresel olarak tüm paketleri kaldırma. Pip ile kaldırılamayan paket türleri arasında saf distutils paketleri ve `python setup.py develop` komutuyla yüklenen script sarmalayıcıları bulunur.

NPM build hatasını düzeltmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: Yazım hatası kontrolü. Bağımlılıkların güncellenmesi. Cache temizleme. Sistem yolu ayarlarının kontrol edilmesi. Paket yapısının incelenmesi. NPM'in yeniden yüklenmesi. Bu adımlar sorunu çözmezse bir uzmana danışılması önerilir.

YUM (Yellowdog Updater Modified), RPM (Red Hat Package Manager) tabanlı Linux dağıtımlarında (örneğin CentOS, Fedora, RHEL) kullanılan bir paket yöneticisidir. YUM komutunun bazı işlevleri: Paket yükleme. Paket güncelleme. Paket kaldırma. Paket arama. Paket bilgisi alma. Depo yönetimi.