KomutSatırı

Disk genişletme işlemi için kullanılan komut, işletim sistemine ve kullanılan araca göre değişiklik gösterir. Windows'ta disk genişletme için kullanılabilecek komutlar: DiskPart: `diskpart.exe` komutu ile disk, bölüm ve birimler yönetilebilir. Bilgisayar Yönetimi: Disk Yönetimi üzerinden, genişletmek istenen disk birimine sağ tıklayıp "Birimi Genişlet" seçeneği ile işlem yapılabilir. Linux'ta disk genişletme için kullanılabilecek komutlar: fdisk: Yeni bir birincil bölüm oluşturmak için `fdisk` komutu kullanılır. vgextend: Oluşturulmuş fiziksel alanı volume group üzerinde genişletmek için kullanılır. lvextend: Mantıksal alanı fiziksel alan kadar genişletmek için kullanılır. resize2fs: Dosya sisteminde yeniden boyutlandırma yaparak görünür konuma getirmek için kullanılır. xfs_growfs: Alternatif olarak "resize2fs" yerine kullanılabilir. Disk genişletme işlemleri sırasında verilerin silinmesi gibi riskler bulunabileceğinden, önemli dosyaların yedeklenmesi önerilir.

Port seçimi yaparken dikkat edilmesi gerekenler: Benzersizlik: Port numarası, ağdaki diğer bağlantı noktalarından farklı olmalıdır. Kullanılmayan bir port: Aktif olarak kullanılmayan bir port numarası seçilmelidir. Güvenlik: Port değişikliği, sunucu güvenliğini artırabilir. Port seçimi ve aktifleştirme adımları: 1. Sunucuya erişim: Uzak masaüstü bağlantısı ile sunucuya erişim sağlanır. 2. Regedit'e erişim: "Başlat > Çalıştır > Regedit" yoluyla Regedit'e gidilir. 3. Port numarası değiştirme: "HKEY_LOCAL_MACHINESystemCurrentControlSetControlTerminalServerWinStationsRDP-Tc" dizinine gidilir ve "PortNumber" bölümüne aktif olarak kullanılmayan bir port numarası yazılır. 4. Firewall ayarı: Windows Firewall'da yeni port için erişim izni verilir. 5. Yeniden başlatma: Değişikliğin aktif olması için bilgisayar yeniden başlatılır. Port numarası listesi ve yönetimi, IANA (Internet Assigned Numbers Authority) tarafından yapılmaktadır. Port ayarları karmaşık olabilir, doğru yapılandırma için uzman birine danışılması önerilir.

Shell, işletim sistemi çekirdeği (kernel) ile kullanıcı arasında bir arayüz görevi gören bir programdır. Başlıca işlevleri: Dosya ve dizin yönetimi: Dosya ve dizinlerin oluşturulması, taşınması, kopyalanması ve silinmesi gibi işlemleri gerçekleştirir. Sistem yönetimi: Tarih ve saati kontrol etme, kullanıcı hesapları oluşturma, güvenlik politikasına göre kullanıcıları yönetme gibi işlemleri yapar. Otomasyon: Tekrarlayan görevleri otomatikleştirmek için komut dosyaları (betikler) çalıştırır. Ağ bağlantıları: Yerel veya uzak sunucular hakkında bilgi edinme gibi işlemleri sağlar. Shell, özellikle Unix ve Linux sistemlerinde yaygın olarak kullanılır.

Apt ve apt-get arasındaki temel farklar şunlardır: Kullanım Kolaylığı: Apt, apt-get'e kıyasla daha kullanıcı dostu bir paket yöneticisidir. Sürüm Tarihi: Apt, 2014 yılında piyasaya sürülürken, apt-get 1998 yılında piyasaya sürülmüştür. Arama Özellikleri: Apt, bir paketi adına göre aramak için "apt search" komutunu sunarken, apt-get'te bu özellik "apt-cache" ile gerçekleştirilirdi. Bağımlılık Çözümü: Apt, yazılım paketlerini doğru sırayla yükler ve bağımlılıkları otomatik olarak çözer. Sistem Belleği: Apt upgrade komutu, eski sürümleri kaldırarak sistem belleğini daha verimli kullanır. Çıktı: Apt, her görev için ilerleme çubuğu gibi daha ayrıntılı bilgi sağlar. Her iki araç da Debian, Ubuntu, Linux Mint ve elementary OS gibi Debian tabanlı Linux dağıtımlarında paket yönetimi için kullanılır.

"Parametre hatalı" sorununu çözmek için aşağıdaki yöntemler denenebilir: Sürücüleri güncellemek veya yeniden yüklemek. Bozuk sistem dosyalarını onarmak. Ondalık sembol ayarlarını değiştirmek. Disk hatalarını ve kötü sektörleri onarmak. Dosya sistemini biçimlendirmek. Eğer sorun çözülmezse, profesyonel bir sabit disk onarım servisine başvurulması önerilir.

Apt komutu, Debian ve Ubuntu gibi Linux dağıtımlarında paket yönetimi için kullanılır. Başlıca işlevleri şunlardır: Paket kurma. Paket güncelleme. Paket kaldırma. Depo güncelleme. Paket arama. Paket bilgilerini görüntüleme. Apt komutu, apt-get ve apt-cache gibi diğer paket yönetimi araçlarının işlevlerini de içerir ve kullanıcı dostu bir arayüz sunar.

Apt-cache ve Apt arasındaki temel farklar şunlardır: Apt-cache, paket deposu önbelleğini sorgulamak, paket aramak ve bilgi göstermek için kullanılan eski bir araçtır. Apt ise, apt-get ve apt-cache'in en sık kullanılan komutlarını daha basit bir sözdizimi ve ek özelliklerle (örneğin, ilerleme çubuğu) birleştiren modern ve kullanıcı dostu bir komut satırı arayüzüdür. Özetle: - Apt-cache: Temel sorgulama ve bilgi alma işlemleri için kullanılır. - Apt: Günlük kullanım için önerilen, daha basit ve gelişmiş bir paket yönetim aracıdır.

GRUB önyükleyicisini aktif etmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Grub-install komutunun çalıştırılması. - Grub'un önyükleyici olarak kurulacağı sistemden `grub-install` komutu çalıştırılır. - Canlı kurulum ortamından önyükleme yapılıyorsa, `grub-install` komutu çalıştırılırken `chroot` içinde olunmalıdır. - Bir nedenle `grub-install` komutu kurulu sistem dışından çalıştırılması gerekiyorsa, `--boot-directory=` seçeneğine bağlı olarak `/boot` dizininin yolu eklenmelidir. 2. Ana yapılandırma dosyasının oluşturulması. - `/boot` için LVM kullanılıyorsa, GRUB birden fazla fiziksel diske kurulabilir. - Bunun için `grub-install` komutu kullanılabilir. Grub önyükleyicisini aktif etmek için kullanılan diğer yöntemler arasında şunlar da bulunur: Boot-Repair-Disk kurtarma CD/USB'si. Ubuntu canlı DVD/USB'si. Grub önyükleyicisini aktif etmek için kullanılan yöntemler, işletim sistemine ve kurulum şekline göre değişiklik gösterebilir.

GZ dosyalarını açmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 7-Zip programı. WinZip programı. MacOS uyumlu dekompresyon araçları. Çevrimiçi GZ dosya görüntüleyici. GZ dosyalarını açmak için uygun bir yazılım olmadan "Bu dosyayı nasıl açmak istiyorsunuz?" veya "Windows bu dosyayı açamıyor" gibi bir mesaj alınabilir. Ayrıca, GZ dosyaları, çift tıklanarak da açılabilir.

Dismobil, bireyin sosyal hareketlilik sürecinde, daha önce sahip olduğu sosyal statü veya ekonomik durumdan daha aşağı bir konuma gelmesini ifade eder. Dismobilin bazı nedenleri: işsizlik; ekonomik krizler; eğitim fırsatlarına erişimde yaşanan sıkıntılar; sağlık sorunları. Dismobilin etkileri: yaşam kalitesinde düşüş; psikolojik sorunlar; sosyal dışlanma; toplumda güven kaybı ve sosyal uyumun zayıflaması.

Shell konusu, iki farklı bağlamda ele alınabilir: 1. Bilgisayar Bilimi: Shell, Linux ve Unix işletim sistemi kullanıcılarının komut satırı arayüzlerini kontrol etmelerini sağlayan bir bilgisayar program türüdür. 2. Petrol ve Doğalgaz Şirketi: Shell, İngiltere'de kurulu, genel merkezi Hollanda'da bulunan, İngiliz-Hollanda ortaklığında çok uluslu bir petrol ve doğalgaz şirketidir.

DirectX 12 için hangi komut satırı gerektiği bilgisine ulaşılamadı. Ancak, DirectX 12'yi etkinleştirmek veya güncellemek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: Windows 11'de: Ayarlar > Windows Güncelleme yoluyla DirectX 12'nin güncellenmesi kontrol edilebilir. Windows 10'da: Windows ve I tuşlarına basarak Ayarlar açılır, Güncelleme ve Güvenlik > Windows Güncelleme yoluyla "Güncellemeleri Kontrol Et" seçeneği ile en son DirectX 12 sürümü yüklenebilir. Oyun içi etkinleştirme: Bazı oyunlarda DirectX 12'yi etkinleştirmek için oyun içi grafik ayarları yapılandırılmalıdır. Ayrıca, DirectX 12'nin desteklenip desteklenmediğini grafik kartı modeli belirler.

Bilgisayar açılışında MS-DOS'a girmek için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: F8 tuşu: Bilgisayar başlatılırken F8 tuşuna defalarca basılır. Sistem Konfigürasyonu: "msconfig" komutu Çalıştır iletişim kutusuna yazılır, "Önyükleme" sekmesine geçilir ve "Güvenli Mod" ile "Komut İstemiyle" seçenekleri işaretlenir. Shift tuşu: Bilgisayar açılırken sürekli Shift tuşuna basılır, kurtarma moduna girilir ve "Sorun Giderme" > "Gelişmiş Seçenekler" > "Komut İstemi" yolu izlenir. Hiren Boot CD veya Windows 7 CD'si: Bilgisayar, Hiren Boot CD veya Windows 7 CD'si ile başlatılarak komut satırına erişilebilir. MS-DOS'a giriş yöntemleri, kullanılan işletim sistemi ve bilgisayar modeline göre değişiklik gösterebilir.

Windows Server 2012'yi yeniden başlatmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Başlat Menüsü Üzerinden: Sunucuyu yeniden başlatmak için "Sunucu Yöneticisi" (Server Manager) uygulaması kullanılabilir. Komut İstemi (Command Prompt) ile: "System Properties" ekranına ulaşılır, "Change" (Değiştir) butonuna tıklanır ve "Computer Name/Domain Changes" ekranında "Computer Name" kutusuna yeni ad girildikten sonra "OK" ile onaylanır. F8 Tuşu ile: Sunucu açılırken F8 tuşuna basılır ve gelişmiş seçenekler menüsüne gidilir. Ayrıca, Windows Server 2012'de güncelleme sonrası yeniden başlatma sorunları yaşanıyorsa, kurtarma işlemi için F8 tuşu ile gelişmiş ayarlara ulaşmak ve "Komut İstemcisi"ni kullanmak gerekebilir.

RARlama komutu, dosyaları RAR formatına sıkıştırmak için kullanılan komut satırı komutlarıdır. Bazı RARlama komutları: rar a arşiv_adı.rar dosya_adı. 7z a metinler.7z .txt. Bu komutları kullanmak için, RAR veya 7-ZIP gibi bir sıkıştırma yazılımının yüklü olması ve komut satırının çalıştırılması gereklidir. Ayrıca, Linux işletim sisteminde dosyaları taramak (RARlamak) için `tar` komutu kullanılır. RARlama komutları hakkında daha fazla bilgi için ilgili işletim sisteminin kılavuzuna başvurulması önerilir.

Docker container çalıştırmak için `docker run` komutu kullanılır. Bu komutun genel kullanım şekli şu şekildedir: ```bash $ docker run [OPTIONS] IMAGE[:TAG|@DIGEST] [COMMAND] [ARG...] ``` Bu komut, konteynerin çalıştırılacağı görüntüyü referans alır. Bazı parametreler ve kullanım amaçları: -d: Konteynerin arka planda (detached modda) çalışmasını sağlar. -p: Konteynerden ana makine hostuna hangi bağlantı noktalarının eşleştirileceğini belirtir. `--name`: Konteynerin adını belirtir. `IMAGE`: Çalıştırılacak görüntü adını belirtir. Örnek kullanım: ```bash docker run -d -p 49000:6379 --name my-redis redis ``` Bu komut, `redis` görüntüsünü kullanarak bir konteyner çalıştırır. Daha fazla bilgi ve detaylı örnekler için resmi Docker belgelerine başvurulabilir.

CD komutu, Windows Command Processor (cmd) içinde bulunan ve bir kabuk örneğinin geçerli çalışma dizinini değiştirmeyi sağlayan bir komuttur. CD komutunun bazı kullanım amaçları: Geçerli dizini görüntüleme: Parametre olmadan kullanıldığında, geçerli sürücü ve dizini gösterir. Dizin değiştirme: Mutlak veya göreceli bir dizin yolu belirtilerek, geçerli çalışma dizini farklı bir dizine değiştirilebilir. Üst dizine geçme: ".." parametresi ile bir üst klasöre geçiş yapılabilir. CD komutu, Unix ve Linux benzeri işletim sistemlerinde de bulunur ve "change directory" anlamına gelir.

SOCK dosyaları doğrudan kullanıcılar tarafından açılmak için tasarlanmamıştır. SOCK dosyalarıyla iletişim kurmak için aşağıdaki komutlar kullanılabilir: nc -U komutu. socat - UNIX-CONNECT: komutu. SOCK dosyalarını açarken, bilinmeyen kaynaklardan gelen dosyalara dikkat edilmelidir; bu dosyalar kötü amaçlı yazılım içerebilir.

Bilgisayarda şifre değiştirme süresi, kullanıcının tercihine bağlıdır. Bazı durumlarda, şifre değiştirme süresi şu şekilde ayarlanabilir: Microsoft hesabı için: Microsoft hesabı ayarlarından, parolanın geçerlilik süresi belirlenebilir ve her belirli bir sürede (örneğin, 72 günde bir) parola değiştirilmesi istenebilir. Yerel hesap için: Yerel Grup İlkesi Düzenleyicisi veya Windows PowerShell kullanılarak, parolanın maksimum geçerlilik süresi ayarlanabilir. Genel olarak, siber güvenliği artırmak için parolaların birkaç ayda bir değiştirilmesi önerilir.

MS-DOS'ta oturum açmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Windows 98 CD'si ile başlatma. F8 tuşu. Başlat > Çalıştır > CMD. MS-DOS, komut satırı tabanlı bir işletim sistemi olduğu için kullanıcının komutları doğrudan girmesini gerektirir.