Kaktüs

Nadir bulunan kaktüs türleri yılda bir kez çiçek açar.

Kaktüsü bölmek için ince uçlu, keskin bir bıçak veya makas kullanılması önerilir.

Dikenler tacının köklenmesi için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: 1. Çelik Yöntemi: Sağlıklı bir dalın steril bir bıçakla kesilmesi ve birkaç gün gölgede kurumaya bırakılması gerekir. 2. Tohum Yöntemi: Bitkinin çiçeklerinden olgunlaşmış tohumlar alınır ve nemli kaktüs toprağına ekilir. Dikkat Edilmesi Gerekenler: - Bitkinin sütü (lateksi) zehirli olduğu için eldiven kullanılmalıdır. - Aşırı sulamadan kaçınılmalı, toprağın tamamen kuruması beklenmelidir.

Echinocactus grusonii (Altın Fıçı Kaktüsü) çeşitli amaçlarla kullanılır: 1. Süs Bitkisi: Hem iç hem de dış mekanlarda dekoratif amaçlı olarak yetiştirilir. 2. Peyzaj Tasarımı: Kurakçıl peyzaj tasarımlarında tercih edilir. 3. Çiçek Üretimi: Yaz aylarında parlak sarı renkte çiçekler açar, bu çiçekler kaktüs severler tarafından takdir edilir. 4. Dayanıklılık: Az bakım ihtiyacı ve dayanıklılığı ile bilinir, bu nedenle yeni başlayanlar için uygun bir bitkidir.

Filozof kaktüsünün büyüme süresi, türüne bağlı olarak değişir. Genel olarak kaktüsler 150-200 yıla kadar yaşayabilirler. Ancak, yavaş büyüyen kaktüs türleri arasında yer alan Ariocactus'un 50 yıl içinde 10-12 santimetreye kadar büyümesi beklenir.

Atlas çiçeğinin bakımı, diğer kaktüs türlerine göre daha farklı gereksinimler içerdiği için biraz zor olabilir. Ancak, genel bakım kurallarına dikkat edildiğinde sağlıklı bir şekilde yetiştirilmesi mümkündür. Bakım önerileri: - Işık: Doğrudan güneş ışığı almayan, sıcak ve aydınlık bir yerde yetiştirilmelidir. - Toprak: Humus bakımından zengin, iyi drene edilmiş topraklar tercih edilmelidir. - Sulama: İlkbahardan sonbahara kadar büyüme döneminde daha sık sulanmalı, toprağın nemli kalması sağlanmalıdır. - Gübreleme: Mart ayından Ağustos ayına kadar olan dönemde iki haftada bir özel gübresi ile gübrelenmelidir. - Budama: Çiçek başının altındaki ölü çiçekler ve çok büyük hale gelen bitki kesilebilir. Ayrıca, atlas çiçeği bazen etli böcekler tarafından istila edilebilir, bu nedenle düzenli olarak kontrol edilmesi önemlidir.

Kaktüs, ilkbahar ve yaz aylarında haftada bir, kış aylarında ise 2-3 haftada bir sulanmalıdır.

Kaktüsler, fosfor ve potasyum oranı yüksek besinleri sever. Önerilen gübre türleri: - Özel kaktüs gübreleri; - Sıvı gübre; - Organik gübreler (kompost veya iyi olgunlaşmış gübre). Kaktüslerin beslenme sıklığı, genellikle ilkbahar ve yaz aylarında 4-6 haftada bir olmalıdır.

Dev kaktüslerden Saguaro kaktüsü doğal yaşam alanında 150 yıl kadar yaşayabilir.

En iyi kaktüs olarak değerlendirilebilecek birkaç tür şunlardır: 1. Opuntia Microdasys (Tavşan Kulakları veya Melek Kanatları Kaktüsü): Dikenler yerine tüyleri olan, soluk sarı çiçekleri ve kırmızı meyveleri olan dekoratif bir kaktüs türüdür. 2. Aporocactus Flagelliformis (Sıçan Kuyruğu Kaktüsü): Canlı macenta tonlarında çiçekleri olan, Meksika kökenli bir kaktüs türüdür. 3. Echinocactus Grusonii (Varil Kaktüsü): Uzun, sert dikenlerle kaplı, sulu ve yenilebilir hamurlu, onlarca yıl yaşayabilen bir kaktüs türüdür. 4. Astrophytum Myriostigma (Papaz Takkesi): Derin çıkıntılı kürelerle kaplı, neredeyse hiç su gerektirmeyen ve sürekli güneşe ihtiyaç duyan bir kaktüs türüdür. 5. Carnegiea Gigantea (Saguaro Kaktüsü): 40 metreye kadar büyüyebilen, yavaş büyüyen ve iç mekan bitkisi olarak uzun yıllar yaşayabilen bir kaktüs türüdür.

Kaktüs ayırma işlemi yaz aylarında, haziran ve eylül ayları arası ve ilkbaharda yapılabilir.

Kaktüsün dikeni, bitkinin savunma mekanizması olarak doğal bir şekilde batabilir. Bunun birkaç nedeni vardır: 1. Dikenlerin yapısal özellikleri: Kaktüs dikenleri, "glochidia" adı verilen küçük, ince ve kıvrımlı yapılardır ve bu nedenle ciltte kolayca batabilir. 2. Fiziksel temas: Kaktüs ile doğrudan temas, özellikle dikkatsiz bir şekilde yaklaşıldığında batma riskini artırır. 3. Hava koşulları: Rüzgâr gibi hava koşulları, kaktüsün dikenlerinin daha fazla hareket etmesine ve batma olasılığının artmasına neden olabilir. 4. Bitkinin stresi: Kaktüs stresli bir ortamda (susuzluk, aşırı sulama, hastalık) büyüyorsa, dikenlerinin daha agresif bir şekilde batma eğilimi gösterebilir.

Kolay kaktüs çizimi için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz: 1. Saksı Çizimi: U şeklinde bir çizim yapıp, oval çizgilerle saksı çizimini tamamlayın ve içine küçük bir kalp ekleyin. 2. Papatya Çizimi: Saksı çiziminin hemen üzerine 5 yapraklı sevimli bir papatya çizimi yapın. 3. Kaktüs Gövdesi: Daha önce çizmiş olduğunuz papatya hizasına doğru ve oval şekilde kaktüs gövdesini çizin. 4. Yüz Çizimi: Büyük yuvarlak bir çember ve içine iki küçük göz bebeği çizerek kaktüsün yüzünü oluşturun. 5. Detay Çizimi: Kaktüs dikenlerini ve göz çiziminin altına sevimli bir gülümseme ifadesi için küçük bir çember ekleyerek çizimi tamamlayın. Ayrıca, basit bir kalemle kaktüs çizimi için aşağıdaki adımları da takip edebilirsiniz: 1. Sayfanın ortasına küçük bir oval çizin, bu gelecekteki kaktüsün gövdesi olacak. 2. Kaktüsü tencereye bağlayın. 3. Gerekirse ana gövdeye birkaç "tomurcuk" ekleyin. 4. Kaktüsün üzerine dikenler, kıvrımlar veya uzunlamasına çizgiler ekleyin. 5. Son olarak, kaktüsü renkli kalemler veya boyalarla renklendirin.

Yenilebilir kaktüs meyveleri arasında en bilinenler şunlardır: 1. Dikenli İncir (Opuntia): Bu kaktüsün meyveleri "tuna" olarak bilinir ve tatlı bir lezzete sahiptir. 2. Pitahaya (Hylocereus): Ejder meyvesi olarak da bilinir, sulu ve besleyici bir meyveye sahiptir. 3. Selenicereus Grandiflorus: Çiçekleri çay yapımında kullanılır ve bazı geleneksel tedavi yöntemlerinde yer alır. Diğer yenilebilir kaktüs türleri arasında Pereskia ve Ferocactus da bulunmaktadır. Kaktüs tüketmeden önce dikenlerinin dikkatlice temizlenmesi ve toksik türlerden kaçınılması gerekmektedir.

Çiçek açan kaktüsün ömrü 3-4 hafta arasında değişmektedir.

Kaktüsün çiçeğinin yok olmasının birkaç nedeni olabilir: 1. Yanlış Sulama: Kaktüs ya aşırı sulanmış ya da su altında kalmış olabilir. 2. Yetersiz Işık: Kaktüs, yeterli güneş ışığı alamıyorsa beslenemez ve solabilir. 3. Toprak Drenajı: Kaktüsün, iyi drenajlı bir toprağa dikilmemesi, suyun toprakta kalmasına ve bitkinin çürümesine neden olabilir. 4. Sıcaklık Değişiklikleri: Ani sıcaklık değişiklikleri, kaktüsün stres yaşamasına ve çiçek açmamasına yol açabilir. 5. Besin Eksikliği: Kaktüsün sağlıklı gelişimi için gerekli besin maddelerine sahip olmayan toprak, çiçek açma yeteneğini kısıtlayabilir.

Kaktüslerin teraryuma ihtiyacı yoktur, ancak teraryumlar için uygun bitkiler arasında yer alırlar. Kaktüsler, havasız ve nemli ortamlarda yetişemeyen çöl bitkileridir.

Meksika'nın en meşhur kaktüsünün adı "Agave Kaktüsü"dür.

Kaktüsün en hızlı şekilde büyümesini sağlamak için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: 1. Işık: Kaktüsler bol miktarda güneş ışığına ihtiyaç duyarlar. 2. Toprak: İyi drene olan, kumlu ve hafif asidik bir toprak, kaktüslerin kök gelişimi için idealdir. 3. Sulama: Kaktüsler suyu depolama yetenekleri sayesinde uzun süre susuz kalabilirler, ancak büyüme dönemlerinde düzenli olarak sulanmalıdırlar. 4. Besin Takviyesi: Kaktüsler için özel olarak formüle edilmiş gübreler, büyüme dönemlerinde kullanılmalıdır. 5. Çoğaltma: Tohumdan yetiştirme veya çelikleme yöntemleri ile kaktüslerin çoğaltılması, büyümeyi hızlandıran etkili bir yoldur.

Kaktüs, bazı durumlarda kötü bir şey olarak değerlendirilebilir çünkü: 1. Dikenleri: Kaktüslerin dikenleri oldukça sivridir ve dikkatsiz kullanıldığında ciltte yaralanmalara yol açabilir, özellikle küçük çocuklar ve evcil hayvanlar için tehlikelidir. 2. Alerjik reaksiyonlar: Bazı hassas ciltlerde kaktüsle temas sonrası tahriş veya kızarıklık gibi alerjik reaksiyonlar görülebilir. 3. Yanlış sulama: Kaktüslerin aşırı sulanması kök çürümesine neden olabilir, bu da bitkinin sağlığını olumsuz etkiler. 4. Hastalık ve zararlılar: Fungal, bakteriyel ve virüs enfeksiyonları gibi hastalıklar ve parazitler kaktüsleri etkileyebilir, bu da bitkilerin zayıflamasına ve ölmesine yol açabilir.