JavaScript

JavaScript'te koşullar, belirli bir durumun doğru veya yanlış olup olmadığını kontrol eden ifadelerdir. JavaScript'te kullanılan temel koşullar şunlardır: 1. if (eğer) koşulu: Belirli bir şartın doğru olup olmadığını kontrol eder. ``` let yas = 18; if (yas >= 18) { console.log("Ehliyet alabilirsin!"); // Eğer yaş 18 veya daha büyükse bu mesaj gösterilir } ``` 2. else (değilse) koşulu: if bloğundaki şart yanlışsa (false) ne yapılacağını belirtir. ``` let yas = 16; if (yas >= 18) { console.log("Ehliyet alabilirsin!"); } else { console.log("Ehliyet almak için yeterince büyük değilsin."); // Yaş 18'den küçükse bu mesaj gösterilir } ``` 3. else if (değilse eğer) koşulu: Birden fazla şartı kontrol etmek için kullanılır. ``` let not = 85; if (not >= 90) { console.log("Harf Notunuz: A"); } else if (not >= 80) { console.log("Harf Notunuz: B"); } else if (not >= 70) { console.log("Harf Notunuz: C"); } else { console.log("Harf Notunuz: F"); } ``` 4. ternary (üçlü) operatör: if-else bloklarını tek bir satırda yazmak için kullanılır. ``` let yas = 20; let mesaj = (yas >= 18) ? "Ehliyet alabilirsin!" : "Ehliyet almak için yeterince büyük değilsin."; console.log(mesaj); ``` 5. switch koşulu: Birden fazla olasılığı kontrol etmek için kullanılır.

Evet, Node.js için yazılım bilmek şarttır, çünkü Node.js, JavaScript programlama dilinin üzerine inşa edilmiştir.

React için seviyeler genel olarak şu şekilde ayrılabilir: 1. Başlangıç Seviyesi: Temel JavaScript bilgisine sahip olanlar için React öğrenmesi kolaydır. 2. Orta Seviye: State ve props gibi temel kavramlar öğrenildikten sonra, React kullanımı rahat hale gelir. 3. İleri Seviye: Redux gibi state yönetimi çözümlerini entegre etmek, React'in ileri seviye kullanımını gerektirir. 4. Uzman Seviye: Performans optimizasyonları, React Context API ve server-side rendering gibi konulara hakim olmak uzman seviye bir kullanımı gerektirir.

Google'da JavaScript'i aktif etmek için aşağıdaki adımları izleyin: 1. Google Chrome: - Sağ üst köşedeki üç nokta simgesine tıklayın ve "Ayarlar"ı seçin. - "Gizlilik ve güvenlik" bölümüne gidin ve "Site ayarları"nı seçin. - "JavaScript" seçeneğini bulun ve "Siteler JavaScript kullanabilir" seçeneğini etkinleştirin. 2. Mozilla Firefox: - Adres çubuğuna "about:config" yazın ve "Kabul et riski ve devam et" seçeneğine tıklayın. - Arama kutusuna "javascript.enabled" yazın ve ayarı "true" olarak değiştirin. 3. Microsoft Edge: - "Menü" simgesine tıklayın ve "Ayarlar"ı seçin. - "Çerezler ve site izinleri"ne ve ardından "JavaScript"e gidin. - Toggle seçeneğini "Açık" konumuna getirin. 4. Safari (macOS): - Safari menüsünden "Tercihler"i seçin ve "Güvenlik" sekmesine gidin. - "JavaScript'i Etkinleştir" kutusunu işaretleyin. Bu adımlar, tarayıcınızın JavaScript ayarını genel olarak etkinleştirir. Belirli siteler için ayarları değiştirmek isterseniz, ilgili tarayıcının belgelerine başvurmanız önerilir.

NPM paketi yayınlamak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Paket.json Dosyasını Oluşturma veya Güncelleme: Paket hakkında temel bilgileri içeren package.json dosyasını oluşturun veya güncelleyin. 2. Depoyu Temizleme: Git deposunu temizleyin ve tüm değişiklikleri taahhüt edin. 3. NPM Hesabına Giriş Yapma: npm hesabınıza giriş yapın ve gerekli bilgileri girin. 4. Paketimizi Oluşturma: Eğer projeniz TypeScript kullanıyorsa veya transpile edilmesi gerekiyorsa, `build` komutunu package.json dosyasına ekleyin ve `npm run build` komutunu çalıştırın. 5. Paketi Yayınlama: `npm publish` komutunu çalıştırın. Yayınlanan paketi NPM'de görüntülemek için, npmjs.com'da hesabınıza giriş yaparak profil kontrol panelinizdeki paketler bölümüne gidebilirsiniz.

Evet, iPhone web tarayıcıları JavaScript'i çalıştırabilir. iPhone'da JavaScript'i etkinleştirmek için: 1. "Ayarlar" uygulamasını açın. 2. "Safari" seçeneğini seçin. 3. Alt menüye inip "Gelişmiş" seçeneğini seçin. 4. JavaScript'in sağındaki düğmeyi aktif hale getirin.

Set kodu farklı programlama dillerinde farklı şekillerde yapılabilir. İşte bazı örnekler: 1. JavaScript'te Set Oluşturma: `new Set()` constructor'ı kullanılarak bir Set oluşturulabilir. Örneğin: ```javascript const letters = new Set(['a', 'b', 'c']); ``` 2. Python'da Set Oluşturma: Tüm elemanları virgülle ayırarak curly braces ({}) içine yerleştirerek set oluşturulur. Örneğin: ```python meyveler = {"elma", "muz", "portakal"} ``` 3. Set'e Eleman Ekleme: Python'da set'e eleman eklemek için `add()` metodu kullanılır. Örneğin: ```python ornekSet.add("sözlük") ```

JavaScript'te semboller, benzersiz ve değişmez ilkel değerlerdir. Kullanım alanları: - Nesne özellikleri ve yöntemleri: Semboller, nesne özellikleri veya yöntem adları olarak kullanılarak benzersiz tanımlayıcılar oluşturulur. - Özel değişkenler ve yöntemler: Semboller, nesnelerdeki özel değişkenler ve yöntemler için ön ek olarak kullanılabilir. - Olay isimleri: Olay isimlerinde kullanılarak benzersiz olaylar oluşturulur. - Cache anahtarları: Değerleri depolamak ve almak için cache anahtarları olarak kullanılır. Sembol oluşturma: Semboller, `Symbol()` fonksiyonu ile oluşturulur ve isteğe bağlı bir açıklama parametresi alabilir.

JavaScript'te en büyük sayıyı bulmak için `Math.max()` fonksiyonu kullanılır. Bu fonksiyonu kullanmak için: 1. Sayıları doğrudan argüman olarak vermek: `Math.max(1, 2, 3, 4, 5)` şeklinde. 2. Sayıları bir dizide saklamak: Diziyi `apply()` metodu ile `Math.max()` fonksiyonuna iletmek gerekir: `Math.max.apply(null, myArray)`. Eğer fonksiyona hiçbir argüman verilmezse, `Math.max()` negatif sonsuzluğu döndürür.

React'ta import işlemleri genellikle JavaScript dosyasının en başında yapılır. İthalat sırası şu şekilde olmalıdır: 1. Core veya Framework İthalatı: React ve diğer temel kütüphaneler (örneğin, `react-dom`). 2. Üçüncü Taraf Kütüphanesi İthalatı: axios, lodash gibi harici bağımlılıklar. 3. Özel Modül İthalatı: Kendi bileşenleriniz, hook'larınız, yardımcı fonksiyonlarınız. 4. CSS ve Diğer Varlıklar: Stil dosyaları, görüntüler ve diğer varlıklar. Ayrıca, import işlemlerini tiplerine göre gruplamak da iyi bir uygulamadır.

JavaScript, tarayıcı dışında sunucu tarafında çalışarak çeşitli işlevler yerine getirebilir: 1. Veri tabanı erişimi: Sunucu tarafı JavaScript, veri tabanına erişebilir ve veri işlemlerini gerçekleştirebilir. 2. Mantıksal işlemler: Sunucunun işletim sistemi tarafından tetiklenen olaylara yanıt verebilir ve farklı mantıksal işlemleri yürütebilir. 3. Ağ tabanlı uygulamalar: HTTP isteklerini ve veri akışlarını işleyebilir, dosya sistemlerini destekleyebilir ve aynı anda birden çok arka uç sürecini yönetebilir. Bu işlevler için Node.js gibi JavaScript çerçeveleri kullanılır.

JavaScript (JS) ile dinamik bir web sitesi oluşturmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. HTML ve CSS ile Temel Bir Web Sayfası Oluşturmak: HTML, web sayfasının yapısını oluştururken, CSS stil ve tasarımı kontrol eder. 2. JavaScript ile Dinamik Özellikler Eklemek: JS, sayfaya dinamik özellikler ekler. Örneğin, bir butona tıklandığında yeni bir metin görüntülemek için aşağıdaki kod kullanılabilir: ```javascript document.getElementById('magicButton').addEventListener('click', function() { document.getElementById('header').innerText = 'Magic Happened!'; }); ```. 3. DOM Manipülasyonunu Kullanmak: JavaScript, Document Object Model (DOM) üzerinde çalışarak web sayfasının içeriğini ve yapısını değiştirmeyi sağlar. 4. Kütüphaneleri ve Çerçeveleri Araştırmak: Daha karmaşık projeler için React, Angular ve Vue.js gibi JavaScript kütüphaneleri ve çerçeveleri kullanılabilir. 5. Sürekli Öğrenmek ve Uygulamak: JS ve web geliştirme dünyası sürekli değiştiği için yeni projeler üzerinde çalışmak ve yeni teknolojileri keşfetmek önemlidir. Ayrıca, AJAX ve Fetch API gibi asenkron veri yükleme yöntemleri de kullanılarak web sayfaları daha dinamik hale getirilebilir.

Vue.js kurulumu için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Node.js ve npm'in yüklü olması: Vue.js, Node.js ve npm (Node Paket Yöneticisi) gerektirir. Bunları resmi Node.js web sitesinden indirip kurun. 2. Vue CLI'nin yüklenmesi: Vue CLI (Komut Satırı Arayüzü), Vue.js projelerini oluşturmak ve yönetmek için kullanılır. Terminal veya komut istemcisinde aşağıdaki komutu çalıştırarak Vue CLI'yi global olarak yükleyin: ``` npm install -g @vue/cli ```. 3. Yeni bir Vue projesi oluşturulması: Vue CLI kurulduktan sonra, yeni bir Vue.js projesi oluşturmak için aşağıdaki komutu kullanın: ``` vue create proje-adi ```. 4. Proje dizinine geçiş: Proje oluşturulduktan sonra, proje dizinine şu komutla geçin: ``` cd proje-adi ```. 5. Projenin çalıştırılması: Projeyi başlatmak için aşağıdaki komutu çalıştırın: ``` npm run serve ```.

HTML5 video oynatıcısı yapmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. HTML Yapısı Oluşturma: Temel olarak bir video kabı ve ayrı bir kontrol kabı oluşturmak gereklidir. Bunun için aşağıdaki gibi bir HTML kodu kullanılabilir: ```html <div id="video-player"> <video id="video" src="path/to/your-video.mp4" type="video/mp4"></video> <div id="video-controls"> <button id="play-pause">Play</button> <input type="range" id="volume-control" min="0" max="1" step="0.01" value="1"> <button id="fullscreen">Fullscreen</button> </div> </div> ``` 2. CSS ile Stillendirme: Video oynatıcısının daha çekici görünmesi için temel CSS eklemek gereklidir. 3. JavaScript ile İşlevsellik Ekleme: Oynatıcıya oynatma/duraklatma, ses kontrolü ve tam ekran modu gibi işlevler eklemek için JavaScript kullanmak gereklidir. Örneğin, oynatma/duraklatma işlevi için aşağıdaki kod kullanılabilir: ```javascript const video = document.getElementById('video'); const playPauseBtn = document.getElementById('play-pause'); playPauseBtn.addEventListener('click', function() { if (video.paused) { video.play(); playPauseBtn.textContent = 'Pause'; } else { video.pause(); playPauseBtn.textContent = 'Play'; } }); ``` 4. Özelleştirilmiş Video Oynatıcısını Entegre Etme: Oluşturulan HTML, CSS ve JavaScript kodlarını WordPress gibi bir içerik yönetim sistemine eklemek için aşağıdaki adımlar takip edilebilir: - Dosyaları Temaya Ekleme: Kodları tema dosyalarına doğrudan eklemek veya ayrı dosyalar olarak tema dizinine kaydetmek gereklidir. - Stilleri ve Komut Dosyalarını Etkinleştirme: CSS ve JavaScript dosyalarının doğru şekilde yüklenmesini sağlamak için tema fonksiyon dosyasında gerekli düzenlemeleri yapmak gereklidir. - Video Oynatıcısını Ekleme: Video oynatıcısını, kodun

This kelimesi JavaScript'te bir işlevin çağrıldığı bağlamı temsil eder ve protokol anlamında kullanılmaz. Ağ protokolleri ise verilerin bilgisayarlar arasında nasıl iletileceğini belirleyen kural ve standartlardır. İşte bazı yaygın ağ protokolleri: HTTP (Hypertext Transfer Protocol): Web sayfalarının tarayıcıya nasıl iletileceğini belirler. FTP (File Transfer Protocol): Dosyaların bir bilgisayardan diğerine aktarılmasını sağlar. TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol): İnternet iletişimi için güvenilir veri iletimi sağlar. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol): E-posta gönderimi için kullanılır. DNS (Domain Name System): Web sitelerinin IP adreslerine dönüşmesini sağlar.

JavaScript'in gecikmeli yürütülmesi için güvenli kip, tarayıcının JavaScript kodunu çalıştırırken sayfanın oluşturulmasını engellememesi anlamına gelir. Bu, aşağıdaki yöntemlerle sağlanabilir: 1. Eşzamansız (async) JavaScript: JavaScript kodunu `async` özelliği ile işaretlemek, tarayıcının kodu beklerken DOM oluşturmayı engellememesini sağlar. 2. Kritik olmayan JavaScript'in ertelenmesi: İlk sayfa oluşturma işlemi için gerekli olmayan JavaScript kodlarının yüklenmesi ve yürütülmesi, sayfanın diğer önemli bölümleri yüklenene kadar ertelenebilir. 3. Küçük komut dosyalarının satır içine alınması: Harici JavaScript dosyaları yerine, küçük komut dosyalarını HTML dokümanına satır içi olarak eklemek, ağ isteği gecikmesini ortadan kaldırır.

JS sıkıştırma, JavaScript (JS) dosyalarının boyutunu küçültme işlemidir ve şu faydaları sağlar: 1. Sayfa Yükleme Hızı: Sıkıştırılmış JS dosyaları daha hızlı yüklenir, bu da web sitesinin genel yükleme süresini kısaltır. 2. Bant Genişliği Tasarrufu: Küçük dosya boyutları, veri transferinde daha az bant genişliği kullanır, bu da özellikle mobil kullanıcılar için önemlidir. 3. Sunucu Yükü: Sunucu tarafında daha küçük dosyaların servis edilmesi, sunucu yükünü azaltır. 4. SEO: Arama motorları, hızlı yüklenen siteleri daha yüksek sıralarda gösterir, bu da SEO performansını artırır. 5. Güvenlik: Sıkıştırılmış dosyalar, veri aktarımını zorlaştırarak kötü niyetli saldırılara karşı güvenliği artırır.

Node.js için gerekli dil JavaScript'tir.

Slider kodu, HTML ve CSS kullanarak iki farklı şekilde yazılabilir: 1. HTML ile: Slider kodu, HTML'de bir div etiketi içinde yer alır ve bu div etiketi, slider'ın içeriğini tutar. Örnek kod: ```html <div class="slider"> <div class="slide" id="slide1">Slide 1</div> <div class="slide" id="slide2">Slide 2</div> <div class="slide" id="slide3">Slide 3</div> </div> ``` 2. CSS ile: Slider'ın stilini belirlemek için CSS kullanılır. CSS kodları, slider'ın düzgün hizalanması ve kaydırma işleminin pürüzsüz olması için gereklidir. Örnek CSS kodu: ```css .slider { display: flex; overflow-x: auto; scroll-snap-type: x mandatory; scroll-behavior: smooth; } .slide { flex: 0 0 100%; scroll-snap-align: start; background-size: cover; background-position: center; } ``` Ayrıca, slider kodunu JavaScript kullanarak da dinamik hale getirmek mümkündür.

Const ile sabit tanımlama, program boyunca değeri değiştirilemeyen bir değişken oluşturma işlemidir. Bu işlem için const anahtar kelimesi kullanılır: ``` const sabit_adı = sabit_değer; ``` Özellikleri: - Değeri sabittir: Bir kez atandıktan sonra sabitin değeri değiştirilemez. - Blok kapsamı: Sabitler, sadece tanımlandıkları blok içinde erişilebilirdir. - Anlamlı isimler: Genellikle büyük harflerle yazılır ve kelimeler arasında alt çizgi kullanılır.