İzohips

İzohips çalışma kağıdı oluşturmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Manuel Yöntem: İzohips eğrileri, belirli bir yükselti aralığına göre elle çizilebilir. Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) Programları: MapInfo Pro gibi CBS programları kullanılarak sayısal arazi modeli verileri ile otomatik izohips haritaları oluşturulabilir. Yazılımlar: GISLayer gibi yazılımlar da izohips oluşturma imkanı sunar. İzohips haritası oluştururken başlık, ölçek çubuğu, yön oku, lejant, paralel ve meridyen gibi harita unsurları eklenmelidir. İzohips haritaları, yer şekillerini ve yükseklikleri göstermek için kullanılır.

İzohips haritaları için görsellere aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: YouTube. basarsoft.com.tr. cografyahocasi.com. tr.wikipedia.org. bilgenc.com.

Eş aralık değerinin nasıl bulunacağına dair bilgi bulunamadı. Ancak, istatistiksel aralık hesaplamak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Veri kümesindeki öğeler listelenir. 2. Kümedeki en yüksek ve en düşük sayılar belirlenir. 3. En küçük sayı, en büyük sayıdan çıkarılır. 4. Aralık, net bir şekilde gösterilir. Ayrıca, bir doğru parçasını eşit parçalara bölmek için şu adımlar izlenebilir: 1. İki nokta arasındaki X ve Y değerlerinin farkı hesaplanır. 2. Doğru parçasını kaç eşit parçaya bölmek isteniyorsa o sayı belirlenir. 3. "i" değişkeni sıfırdan başlayarak belirlenen sayıya kadar olan tam sayıları alacak şekilde ayarlanır. 4. "i" değerine göre her bir eş parçanın uç koordinat değerleri hesaplanır.

İzohipslerde vadi, yükseltinin arttığı yöne doğru izohips eğrilerinin “˄” (ters V) şeklinde girinti yaptığı alanlarla anlaşılır. Vadi, akarsu aşındırması ile oluşan yer şekilleridir.

İzohips (eş yükselti eğrisi) yöntemi ve renklendirme yöntemi arasındaki temel farklar şunlardır: 1. İzohips Yöntemi: - Deniz seviyesine göre aynı yükseklikteki noktaların birleştirilmesiyle elde edilen kapalı eğrilerdir. - Yer şekillerinin yüksekliği, eğimi ve topoğrafik yapısı hakkında detaylı bilgi verir. - İzohipsler birbirini kesmez ve her eğri üzerindeki noktaların yükseltisi aynıdır. 2. Renklendirme Yöntemi: - Yeryüzü şekillerinin yükselti ve derinlik farklılıklarını renk tonlarıyla gösterir. - Yeşil renk alçak alanları, kahverengi dağlık bölgeleri, mavi ise denizleri temsil eder. - Renkler yer şekillerini değil, yükselti basamaklarını ifade eder. Özetle, izohips yöntemi daha detaylı ve üç boyutlu bir görünüm sunarken, renklendirme yöntemi daha genel ve iki boyutlu bir bilgi sağlar.

Düzlem üzerine aktarılan renklendirme yöntemine "renklendirme yöntemi" denir. Bu yöntemde, yükselti basamakları renklerle ifade edilir.

Küçük ölçekli haritalarda yükselti, izohips (eş yükselti eğrisi) yöntemiyle gösterilir. İzohipslerin küçük ölçekli haritalardaki özellikleri: Eküidistans (eş yükselti eğrisi aralığı), harita ölçeğine göre değişir; küçük ölçekli haritalarda bu aralık büyüktür. Ayrıntı azlığı: Büyük ölçekli haritalara göre ayrıntı daha azdır.

İzohipsin çevresini bulmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. İzohips Aralığının Belirlenmesi: İzohipsler, haritanın ölçeğine uygun olarak belirlenen yükselti aralıkları ile çizilir. 2. Yükselti Farkının Hesaplanması: İki izohips arasındaki yükselti farkı, eküidistans olarak adlandırılır. 3. Formülün Uygulanması: İzohips aralığı sayısının, iki izohips arası yükselti farkı ile çarpımı, toplam yükseltiyi verir. Örneğin, izohips aralığı 20 metre ve iki izohips arasındaki yükselti farkı 100 metre ise, toplam yükseklik şu şekilde hesaplanır: 20 x 100 = 2000 metre Bu yöntemle, herhangi bir izohipsin çevresi hesaplanabilir. Daha detaylı bilgi ve örnekler için aşağıdaki kaynaklara başvurulabilir: tr.wikipedia.org: Haritalarda yüzey şekillerinin gösterilmesi. bilgiyelpazesi.com: İzohips nedir, özellikleri, gösterilmesi ve hesaplanması. cografyabilim.wordpress.com: İzohips haritalarında bazı yeryüzü şekillerinin gösterilmesi.

İzohips haritasında kapalı çukurlar, içeriye dönük ok işaretleri ile gösterilir. Ok işaretlerinin yönü, yükseltinin azalma yönünü belirtir.

Falez, izohips haritasında şu şekilde gösterilir: İzohipslerin kıyı çizgisine yakın yerlerde sıklaşması veya kıyı çizgisi üzerinde tek bir çizgi halini alması falezin oluştuğunu gösterir. Falez, dik yamaçlı kıyılara verilen isimdir. İzohips haritalarında falez ve şelale gibi özel yer şekilleri gösterilirken eğriler tek bir çizgiymiş gibi birbirine çok yakın bulunurlar.

İzohips haritalarında boyun, iki yüksek yer veya alçak yer arasında kalan alçak alan olarak tanımlanır. Boyun, birbirini çevrelemeyen, komşu izohips halkaları şeklinde gösterilir. İzohips haritalarında boyun bulmak için, izohipslerin "V" şeklinde kıvrım yaptığı yamaçları incelemek gerekir.

İzohipsler ile ilgili verilen bilgilerden yanlış olanı D seçeneğidir. Doğru bilgiler: A: İzohipsler iç içe kapalı eğrilerdir. B: İzohipslerin sık geçtiği yerlerde eğim fazladır. C: Aynı izohips üzerindeki bütün noktaların yükseltisi aynıdır. Yanlış bilgi: D: İzohipsler arasındaki yükselti farkı her haritada aynıdır. İzohipsler arasındaki yükselti farkı, haritanın ölçeğine göre değişir.

İzohips maketi yapmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Topografik harita veya CAD çizimi temini. 2. Katmanların belirlenmesi. 3. Kesim ve yerleştirme. 4. Detaylandırma ve boyama. 5. Nihai dokunuşlar ve sunum. İzohips maketi yapımında kullanılan malzemeler, maketin ölçeği ve detayına göre değişebilir. İzohips maketi yapımı mesleki bilgi ve tecrübe gerektirdiğinden, bir uzmana danışılması önerilir.

İzohipste göllerin nokta ile gösterilmesinin nedeni, göllerin izohips eğrilerinin nokta halini aldığı yüksek rakımlı yerler olmasıdır. İzohipsler, deniz seviyesine göre aynı yükseltiye sahip noktaların birleştirilmesiyle elde edilen kapalı eğrilerdir.

İzohipste 10 metre kuralı, iki izohips arasındaki yükselti farkının 10 metre olması durumunu ifade eder. Bu kuralın bazı sonuçları: Haritadaki tüm izohipsler 10 metre aralıklarla oluşturulur. Art arda gelen iki izohips arasındaki yükselti farkı, çalışma alanının tümünde birbirine eşittir. İzohips aralığı, haritanın ölçeğine göre değişir; büyük ölçekli haritalarda aralık dar (10-20 metre), küçük ölçekli haritalarda ise geniştir (50-100 metre).

İzohipsler arasındaki yükselti farkı, haritanın ölçeğine ve eküidistans (izohips aralığı) değerine bağlıdır. Haritanın ölçeği: Büyük ölçekli haritalarda izohipsler arasındaki yükselti farkı küçük, küçük ölçekli haritalarda ise büyüktür. Eküidistans (izohips aralığı): İki izohips arasındaki yükselti farkı, haritanın tamamında aynıdır ve bu fark, izohips aralığı olarak adlandırılır.

İzohips haritalarında eğimin en az olduğu yerler, izohipslerin seyrek geçtiği veya birbirinden uzaklaştığı yerlerdir. Eğimin az olduğu yerlerde izohipsler uzar, seyrekleşir ve incelir.

Eşdüzey eğrileri, izohips veya eş yükselti eğrileri olarak da bilinir, bir harita üzerinde aynı değere sahip meteorolojik, hidrolojik, iklimsel vb. noktaları birleştiren çizgilerdir.

Yandaki izohips haritasında falez 9 numaralı yerde bulunmaktadır.

İzohips eğrileri, kapalı eğriler şeklinde iç içe geçmiş hayali çizgiler olarak benzemektedir.