İzohips

İzohips yöntemi ile yükselti, deniz seviyesinden itibaren aynı yükseltiye sahip noktaların birleştirilmesiyle gösterilir. Özellikleri: 1. Kapalı eğriler: İzohipsler, iç içe kapalı eğriler şeklinde çizilir ve eğriler birbirini kesmez. 2. Yükselti eşitliği: Bir eğri üzerindeki bütün noktaların yükseltisi aynıdır. 3. Yükselti farkı: Haritanın tamamında iki izohips eğrisi arasındaki yükselti farkı aynıdır. 4. Ölçek etkisi: Eşit aralık, haritanın ölçeğine göre değişir; büyük ölçekli haritalarda daha küçük, küçük ölçekli haritalarda ise daha büyüktür. 5. Eğim: Eğimin arttığı yerlerde eğriler sık, azaldığı yerlerde ise seyrek çizilir.

Delta izohips, izohips haritalarında akarsuyun denize döküldüğü yerlerde oluşturduğu üçgene benzeyen ovayı ifade eder.

Göller, izohips haritalarında ok işareti ile gösterilen kapalı çukurlar olarak gösterilir.

Eş yükseklik eğrilerinin (izohips) başlıca özellikleri şunlardır: 1. Aynı yükseklikteki noktaları birleştirir: Eş yükseklik eğrileri, haritada aynı yükseklikteki noktaları birleştiren hayalî eğrilerdir. 2. Kapalı eğrilerdir: İzohipsler, iç içe geçmiş kapalı eğrilerdir ve her eğri kendinden yüksek olan eğriyi çevreler. 3. Aralarındaki fark eşittir: İzohipsler arasındaki yükseklik farkı her yerde eşittir (eküidistans). 4. Kıyı çizgisi 0 metreden geçer: İzohipslerde kıyı çizgisi deniz seviyesini (0 metre) temsil eder. 5. Akarsularda eşit yükseklik: Akarsuların her iki tarafındaki izohips eğrilerinin yükseltisi eşittir. 6. Kesişmezler: İzohipsler birbirlerini kesmez veya birleşerek bir eğri halinde devam etmezler. 7. Eğim fazla olduğunda sıklaşırlar: Arazi eğiminin fazla olduğu yerlerde eğriler sıklaşır, az olduğu yerlerde ise seyrekleşir.

Deniz seviyesi, izohips haritalarında sıfır (0) metre eğrisi ile gösterilir.

İzohips çalışma kağıdı yapmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Harita Ölçeklendirme: İlk adım, haritanın doğru bir şekilde ölçeklendirilmesidir. 2. Katman Belirleme: Farklı yükseklik katmanları belirlenir ve bu katmanlar renk veya çizgi kalınlığı gibi yöntemlerle ayrılır. 3. Yükseklik Belirleme: Her yükseklik seviyesi için belirli bir çizgi kalınlığı veya deseni kullanılır. Dijital ortamda izohips çizimi için ise aşağıdaki yazılımlar kullanılabilir: - ARCHICAD: İzohips çizgilerini ekleyerek arazi modelleme imkanı sunar. - GISLayer: Eş yükselti eğrilerini oluşturma aracı içerir. Ayrıca, Autocad programı üzerinden de izohips çizimleri yapılabilir.

Ordu, haritalarda izohips (eş yükselti) yöntemi ile çizilir.

İzohips haritaları için görsel olarak, yeryüzü şekillerinin aynı yükseltiye sahip noktaların birleştirilmesiyle oluşturulan kapalı eğriler kullanılır. İzohips haritalarında yer alan bazı görseller ve anlamları şunlardır: - Zirve (doruk): İç içe geçmiş eğrilerin merkezinde yer alır. - Vadi: İzohipslerin "V" harfi şeklinde girinti yaptığı yerlerdir, açık taraf akarsuyun akış yönünü gösterir. - Boyun: İki tepe arasında kalan en alçak kesimdir. - Delta: Akarsuların denize ulaştığı yerdeki üçgen şeklindeki çıkıntıdır. - Kıyı çizgisi: Deniz seviyesini gösteren sıfır metre eğrisidir.

Eş aralık değeri (izohips eğrileri arasındaki yükselti farkı) izohips haritalarında şu şekilde bulunur: 1. Haritadaki izohips eğrilerinin aralıkları belirlenir. 2. İki komşu izohips eğrisinin yükseltileri aynıdır.

İzohipslerde vadi, izohipslerin zirveye doğru “V” şeklini aldığı yerler olarak anlaşılır.

Düzlem üzerine aktarılan renklendirme yöntemine "izohips yöntemi" denir.

İzohips ve renklendirme yöntemleri, haritalarda yer şekillerini gösterme açısından farklı prensiplere dayanır. İzohips yöntemi, deniz seviyesinden itibaren aynı yükselti değerlerine sahip noktaları birleştirerek oluşturulan kapalı eğrilere dayanır. Renklendirme yöntemi ise yeryüzü şekillerinin yükselti ve derinlik farklılıklarını renk tonlarıyla gösterme tekniğidir.

İzohipsin (eş yükselti eğrisi) özellikleri şunlardır: 1. Kapalı eğriler: İzohipler, iç içe geçmiş kapalı eğrilerdir. 2. Yükselti eşitliği: Aynı izohip eğrisi üzerindeki bütün noktaların yükseltisi eşittir. 3. Kesişmeme: İzohipler birbirini kesmez. 4. Kıyı çizgisi: İzohiplerde kıyı çizgisi 0 metreden geçer. 5. Eğim ilişkisi: İzohiplerin sıklaştığı yerlerde eğim fazla, seyrekleştiği yerlerde ise azdır. 6. Akarsu ilişkisi: Akarsuların her iki tarafındaki izohip eğrilerinin yükseltisi eşittir. 7. Zirve gösterimi: İzohiplerde dağ dorukları nokta halini alır. 8. Ok işaretleri: Krater gibi çukurluklar, içe doğru gösterilen oklarla gösterilir.

Küçük ölçekli haritalarda yükselti, genellikle izohips (eş yükselti) yöntemi ile gösterilir. Bu yöntemde, deniz seviyesinden eşit yükseklikteki noktaların birleştirilmesiyle elde edilen kapalı eğriler kullanılır.

İzohipsin çevresini bulmak için, izohips haritasında yer alan kapalı eğrilerin toplam uzunluğunu ölçmek gerekir.

İzohyps haritasında kapalı çukurlar, içe doğru uzanan ok işaretleri ile gösterilir.

Falez, izohips haritasında kıyı çizgisinin izohips eğrileriyle sıklaştığı yerlerde gösterilir.

İzohipsler, deniz seviyesine göre aynı yükseltide bulunan noktaların birleştirilmesiyle elde edildiğinden, iç içe kapalı eğrilerdir.

İzohips haritalarında boyun, iki tepe arasında kalan alçak kesim olarak tanımlanır.

İzohips maketi yapmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Topografik Haritanın Temini: Üzerinde çalışılacak araziye ait bir topografik harita veya CAD çizimi edinilmelidir. 2. Katmanların Belirlenmesi: Haritadan izohips eğrileri çıkarılarak her bir yükselti için ayrı bir katman belirlenir. 3. Kesim ve Yerleştirme: Her bir katman, çizilen izohips eğrilerine göre dikkatlice kesilir ve daha sonra bu katmanlar yükselti sırasına göre üst üste yapıştırılır. 4. Detaylandırma ve Boyama: Maketin gerçekçi bir görünüm kazanması için yüzeyler detaylandırılır ve doğal renklerle boyanır. 5. Nihai Dokunuşlar ve Sunum: Boyama ve detaylandırma işlemleri tamamlandıktan sonra, maket verniklenerek korunur ve sunum için uygun bir zemine yerleştirilir.