İzohips

İzohips çalışma kağıdı oluşturmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Manuel Yöntem: İzohips eğrileri, belirli bir yükselti aralığına göre elle çizilebilir. Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) Programları: MapInfo Pro gibi CBS programları kullanılarak sayısal arazi modeli verileri ile otomatik izohips haritaları oluşturulabilir. Yazılımlar: GISLayer gibi yazılımlar da izohips oluşturma imkanı sunar. İzohips haritası oluştururken başlık, ölçek çubuğu, yön oku, lejant, paralel ve meridyen gibi harita unsurları eklenmelidir. İzohips haritaları, yer şekillerini ve yükseklikleri göstermek için kullanılır.

İzohips haritaları için görsellere aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: YouTube. basarsoft.com.tr. cografyahocasi.com. tr.wikipedia.org. bilgenc.com.

Eş aralık değerinin nasıl bulunacağına dair bilgi bulunamadı. Ancak, istatistiksel aralık hesaplamak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Veri kümesindeki öğeler listelenir. 2. Kümedeki en yüksek ve en düşük sayılar belirlenir. 3. En küçük sayı, en büyük sayıdan çıkarılır. 4. Aralık, net bir şekilde gösterilir. Ayrıca, bir doğru parçasını eşit parçalara bölmek için şu adımlar izlenebilir: 1. İki nokta arasındaki X ve Y değerlerinin farkı hesaplanır. 2. Doğru parçasını kaç eşit parçaya bölmek isteniyorsa o sayı belirlenir. 3. "i" değişkeni sıfırdan başlayarak belirlenen sayıya kadar olan tam sayıları alacak şekilde ayarlanır. 4. "i" değerine göre her bir eş parçanın uç koordinat değerleri hesaplanır.

İzohipslerde vadi, yükseltinin arttığı yöne doğru izohips eğrilerinin “˄” (ters V) şeklinde girinti yaptığı alanlarla anlaşılır. Vadi, akarsu aşındırması ile oluşan yer şekilleridir.

İzohips ve renklendirme yöntemleri, haritalarda yer şekillerini gösterme açısından farklı prensiplere dayanır. İzohips yöntemi, deniz seviyesinden itibaren aynı yükselti değerlerine sahip noktaları birleştirerek oluşturulan kapalı eğrilere dayanır. Renklendirme yöntemi ise yeryüzü şekillerinin yükselti ve derinlik farklılıklarını renk tonlarıyla gösterme tekniğidir.

Düzlem üzerine aktarılan renklendirme yöntemine "izohips yöntemi" denir.

Küçük ölçekli haritalarda yükselti, genellikle izohips (eş yükselti) yöntemi ile gösterilir. Bu yöntemde, deniz seviyesinden eşit yükseklikteki noktaların birleştirilmesiyle elde edilen kapalı eğriler kullanılır.

İzohyps haritasında kapalı çukurlar, içe doğru uzanan ok işaretleri ile gösterilir.

İzohipsin çevresini bulmak için, izohips haritasında yer alan kapalı eğrilerin toplam uzunluğunu ölçmek gerekir.

Falez, izohips haritasında kıyı çizgisinin izohips eğrileriyle sıklaştığı yerlerde gösterilir.

İzohips haritalarında boyun, iki tepe arasında kalan alçak kesim olarak tanımlanır.

İzohipsler ile ilgili verilen bilgilerden yanlış olanı, "izohips eğrilerinin yarım olabileceğidir". İzohipsler, iç içe kapalı eğrilerdir ve hiçbir zaman yarım değildir.

İzohips maketi yapmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Topografik Haritanın Temini: Üzerinde çalışılacak araziye ait bir topografik harita veya CAD çizimi edinilmelidir. 2. Katmanların Belirlenmesi: Haritadan izohips eğrileri çıkarılarak her bir yükselti için ayrı bir katman belirlenir. 3. Kesim ve Yerleştirme: Her bir katman, çizilen izohips eğrilerine göre dikkatlice kesilir ve daha sonra bu katmanlar yükselti sırasına göre üst üste yapıştırılır. 4. Detaylandırma ve Boyama: Maketin gerçekçi bir görünüm kazanması için yüzeyler detaylandırılır ve doğal renklerle boyanır. 5. Nihai Dokunuşlar ve Sunum: Boyama ve detaylandırma işlemleri tamamlandıktan sonra, maket verniklenerek korunur ve sunum için uygun bir zemine yerleştirilir.

İzohipste göller, çukur alanları göstermek için ok işareti ile birlikte nokta ile de belirtilebilir.

İzohipste 10 metre kuralı, iki izohips arasındaki yükselti farkının 10 metre olması durumunu ifade eder.

İzohipsler arasındaki yükselti farkı, haritanın ölçeğine bağlıdır. Büyük ölçekli haritalarda izohips aralığı dar (10-20 metre), küçük ölçekli haritalarda ise daha geniştir (50-100 metre).

İzohips haritalarında eğimin en az olduğu yerler, izohips eğrilerinin seyrek geçtiği ve aralıklarının geniş olduğu alanlardır.

Eşdüzey eğrileri, izohips veya eş yükselti eğrileri olarak da bilinir, bir harita üzerinde aynı değere sahip meteorolojik, hidrolojik, iklimsel vb. noktaları birleştiren çizgilerdir.

Yandaki izohips haritasında falez 9 numaralı yerde bulunmaktadır.

İzohips eğrileri, kapalı eğriler şeklinde iç içe geçmiş hayali çizgiler olarak benzemektedir.