Isı

Su ve ateşin sonunda enerji patlaması gerçekleşir.

Isı sığasının bağlı olduğu değişkenler şunlardır: 1. Maddenin Doğası: Moleküler yapı ve serbestlik derecesi, ısı sığasını etkiler. 2. Maddenin Fazı: Katı, sıvı veya gaz halinde olması, ısı sığasını değiştirir. 3. Sıcaklık: Genel olarak, sıcaklık arttıkça ısı sığası da artar. 4. Basınç ve Hacim: Özellikle gazlar için, ısı sığası basınç ve hacme bağlı olarak değişebilir. 5. Diğer Faktörler: Hidrojen bağı, polarite ve çözünürlük gibi ek faktörler de ısı sığasını etkileyebilir.

Öz ısı ve ısı sığası aynı şeyler değildir. Öz ısı, bir maddenin 1 gramının sıcaklığını 1 derece artırmak için gerekli olan ısı miktarına denir. Isı sığası ise, bir maddenin sıcaklığını 1 derece değiştirmek için gerekli olan ısı miktarını ifade eder.

Isı ve ısı sığasını etkileyen faktörler şunlardır: 1. Maddenin Doğası: Moleküler yapı ve serbestlik derecesi, bir maddenin ısı sığasını belirleyen temel faktördür. 2. Maddenin Fazı: Katı, sıvı veya gaz halinde olması, ısı sığasını etkiler; genellikle katıların ısı sığası sıvılardan, sıvılarınki ise gazlardan daha düşüktür. 3. Sıcaklık: Maddenin sıcaklığı arttıkça, ısı sığası da artma eğilimindedir. 4. Basınç ve Hacim: Özellikle gazlar için, ısı sığası basınç ve hacme bağlı olarak değişebilir; sabit basınçta ısı sığası her zaman sabit hacimde ısı sığasından daha yüksektir. 5. Diğer Faktörler: Hidrojen bağı, polarite, çözünürlük gibi faktörler de ısı sığasını etkileyebilir.

Isı sığası, bir cismin sıcaklığını 1 derece artırmak için gerekli ısı miktarıdır. Birimi: SI birim sisteminde joule/kelvin (J/K) cinsinden ölçülür. Formülü: Isı sığası (C), maddenin öz ısı ve kütle değerlerinin çarpımına eşittir (C = m c).

Sıcak silikon tabancaları genellikle 180 ila 200 derece arasında ısı üretir.

Kinetik enerji, sürtünme ile ısı enerjisine dönüşür.

Stadyumların soğuk olmasının başlıca nedeni, rüzgarla birlikte etki eden özgün bir soğukluğun olmasıdır. Ayrıca, stadyumların duvarlarının soğuk olması da bir diğer faktördür.

Silikon tabancası 200 dereceye kadar ısı verebilir.

Pürmüz çakmağının alevi, çakmağın yakılmasından itibaren sadece saniyeler içinde 1300 dereceye kadar ulaşabilir.

Isı iletkenliği en az olan madde gazlardır.

Yalıtım çeşitleri şunlardır: 1. Isı Yalıtımı: Yapının içindeki ısı kaybını engellemek için yapılan yalıtımdır. 2. Ses Yalıtımı: Gürültüye karşı koruma sağlar, iç mekanın dışarıya ses yaymasını engeller. 3. Su Yalıtımı: Yağmur, su buharı ve nemin yapıya zarar vermesini engeller. 4. Yangın Yalıtımı: Alevlerin yayılmasını engelleyen malzemelerle yapılan izolasyondur. 5. Elektrik Yalıtımı: Elektrik hatlarının güvenliğini sağlamak amacıyla yapılan yalıtımdır. Ayrıca, enjeksiyon yalıtımı ve geosentetik kil örtü gibi özel yalıtım türleri de bulunmaktadır.

Isı iletkeni, ısıyı iyi ileten maddelere verilen isimdir. Bu tür maddelere örnek olarak altın, bakır, gümüş, demir gibi metaller gösterilebilir.

Sterilize etmek için kullanılan yöntemler dört ana kategoriye ayrılır: 1. Isı ile sterilizasyon: Mikroorganizmaların protein yapılarının koagülasyonu (katılaşması) yoluyla gerçekleşir. Bu yöntemde kullanılan bazı ısı ile sterilizasyon yöntemleri: - Kuru sıcak hava: Cam ve metal aletler 175°C’de 1 saat, 165°C’de 2 saat, 150°C’de 3 saat ve 120°C’de 8 saat süreyle sterilize edilir. - Basınçlı buhar ile sterilizasyon (otoklav): Buharla doymuş ortamda ve 121°C’de 15 dakika, 115°C’de 30 dakika süreyle yapılır. - Kaynatma: Sıvı maddelerin kaynatılarak mikroorganizmaların öldürülmesi sağlanır. 2. Kimyasal madde ile sterilizasyon: Kimyasal maddeler, mikroorganizmaların hücre yapısını bozarak sterilizasyon sağlar. Bu yöntem, genellikle ısıya dayanıklı olmayan malzemeler için kullanılır. 3. Işınlama ile sterilizasyon: Ultraviyole (UV) ışınları, X ışınları veya gama ışınları gibi yüksek enerjili ışınlar kullanılarak yapılır. 4. Pastörizasyon: Mikroorganizmaların öldürülmesi için kullanılan bir ısıtma işlemidir ve özellikle süt ve süt ürünlerinde uygulanır.

Öz ısısı en yüksek olan madde, sudur.

Öz ısı (c) hesaplamak için aşağıdaki formül kullanılır: Q = mcΔT. Burada: - Q, ısı enerjisi miktarını (joule veya kalori cinsinden) ifade eder; - m, maddenin kütlesini (gram cinsinden) temsil eder; - c, maddenin öz ısısını (J/g°C veya cal/g°C cinsinden) belirtir; - ΔT, maddenin sıcaklık değişimini (santigrat derece veya Kelvin cinsinden) gösterir. Öz ısının hesaplanmasında kalorimetre kullanılır; bu, çevreyle ısı alışverişini en aza indirmek için tasarlanmış yalıtımlı bir kaptır.

Öz ısı ve sıcaklık aynı şeyler değildir. Öz ısı, bir maddenin 1 gramının sıcaklığını 1 °C artırmak için gerekli olan ısı enerjisi miktarıdır. Sıcaklık ise, maddenin sahip olduğu taneciklerin ortalama kinetik enerjilerinin bir ölçüsüdür.

Sublime baskı, 180-220 derece ısıda yapılır.

Kupa baskısı, 700-1000 derece sıcaklıklarda yapılır.

Şömine ateşinin verdiği ısı, yanma odasındaki sıcaklığa bağlı olarak 400 ila 600 derece Celsius arasında değişebilir.