Bu dize, Hüseyin Nihal Atsız'ın "Geri Gelen Mektup" şiirinden bir bölümdür. Şiirin tamamı şu şekildedir: > Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden? Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu? Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden? Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu. > Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse; Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse; Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan, Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse... Şiirin devamı, smule.com ve genius.com gibi sitelerde de mevcuttur.