HTTP

Laravel'de `request` ve `input` arasındaki fark şu şekildedir: - `request`: Bu, Laravel uygulamasının aldığı her HTTP isteğini temsil eden bir nesnedir. - `input`: Bu, `request` nesnesinin bir yöntemidir ve istekten veri almak için kullanılır.

5/511 kodu iki farklı bağlamda değerlendirilebilir: 1. 444 5 511 Numarası: Bu numara, Türk Telekom tarafından tahsis edilen bir çağrı merkezi numarasıdır. 2. HTTP Durum Kodu 511: Bu kod, ağ erişimi için kimlik doğrulama gerektiğini ifade eder.

Kullanıcı isteği (HTTP GET isteği) yapmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz: 1. cURL Kullanarak: Terminal veya komut istemcisinde `curl` komutunu kullanarak GET isteği gönderebilirsiniz. Örneğin: ``` curl http://httpbin.org/get ``` Bu komut, `https://example.com` adresini isteyecek ve sunucudan gelen yanıtı terminalde gösterecektir. 2. JavaScript ile Axios Kütüphanesi Kullanarak: Axios, HTTP istekleri için kullanılan bir JavaScript kütüphanesidir. Aşağıdaki gibi bir kod parçası ile GET isteği yapabilirsiniz: ```javascript const response = await axios.get("https://jsonplaceholder.typicode.com/posts"); console.log(response.data); ``` Bu kod, `https://jsonplaceholder.typicode.com/posts` adresinden veri alacaktır. 3. Diğer Araçlar: Postman, Insomnia ve HTTPie gibi araçlar da HTTP istekleri için kullanılabilir.

React'te Axios kullanmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Axios'u Kurmak: Axios'u projenize eklemek için `npm` veya `yarn` paket yöneticisini kullanın. Terminalde projenizin kök dizinine geçip aşağıdaki komutu çalıştırın: ``` npm install axios ``` veya ``` yarn add axios ```. 2. Axios'u İthal Etmek: Axios'u kullanmak istediğiniz bileşende üst kısma şu satırı ekleyin: ``` import axios from 'axios'; ```. 3. API İsteği Yapmak: Artık Axios'u kullanmaya başlayabilirsiniz: ``` axios.get('https://api.example.com/data') .then(response => { // İstek başarılıysa burada verileri işleyebilirsiniz. }) .catch(error => { // Hata durumunda burada hata işleme kodunu ekleyebilirsiniz. }); ```. Axios ile diğer HTTP yöntemlerini (POST, PUT, DELETE) kullanmak için de benzer şekilde `.post()`, `.put()` veya `.delete()` yöntemlerini çağırmak gerekmektedir.

Web servisleri, HTTP protokolü üzerinden iletişim kurar ve XML veya JSON gibi standart veri formatlarını kullanır. Bunun yanı sıra, web servislerinin kullandığı diğer protokoller şunlardır: SOAP (Simple Object Access Protocol). REST (Representational State Transfer). FTP (File Transfer Protocol).

URL 200 sorunu, HTTP durum kodlarından 200'ün başarısız olması anlamına gelir. 200 durum kodu, istenen kaynağın başarıyla bulunduğunu ve sunucunun isteği işlediğini belirtir. Bu tür bir sorunla karşılaşıldığında, sunucu yapılandırmalarını kontrol etmek, uygulama günlüklerini incelemek ve ağ yanıtlarını denetlemek önerilir.

404 hatası, bir web sunucusunun istenen kaynağı bulamadığını belirten bir HTTP durum yanıt kodudur. RCRDs 404 ifadesi, muhtemelen bu hata koduyla ilgili bir bağlamı işaret ediyor olabilir. Ancak, kesin bir yorum yapmak için daha fazla bilgiye ihtiyaç vardır.

Kod 300, HTTP durum kodlarından biridir ve "Birden Fazla Seçenek" anlamına gelir.

HTTP 400 ve 406 durum kodları arasındaki fark şu şekildedir: - HTTP 400 (Bad Request), istemci tarafından gönderilen isteğin yanlış bir istek yapılması (söz dizimi hatası) nedeniyle yanıtlanamadığını belirtir. - HTTP 406 (Not Acceptable), istemcinin istek yaptığı hali (formatı) ile sunulamayan bir kaynak için sunucunun yanıt olarak döndürdüğü koddur.

HTTP durum kodları, istemcinin (genellikle web sitesi kullanıcısı) sunucuya gönderdiği isteklere yanıt olarak sunucunun geri gönderdiği üç basamaklı sayılara sahip mesajlardır. İşe yaradıkları bazı amaçlar: 1. Sunucu tarafı durumları: Sunucunun normal çalışıp çalışmadığını veya hangi tür sorunlarla karşılaştığını belirtir. 2. Kullanıcı deneyimi: Kullanıcıların web sitesinde karşılaştıkları hataları ve yönlendirmeleri anlamalarına yardımcı olur. 3. SEO: Arama motorlarının web sitelerini değerlendirmesinde önemli bir kriterdir ve yanlış yapılandırılmış kodlar, web sitesinin sıralamasını etkileyebilir. Beş ana HTTP durum kodu kategorisi: 1. 1xx (Bilgilendirme): İsteğin alındığını ve işlemin devam ettiğini gösterir. 2. 2xx (Başarılı): İsteğin başarıyla işlendiğini belirtir. 3. 3xx (Yönlendirme): Kaynağın başka bir konuma taşındığını ifade eder. 4. 4xx (İstemci Hataları): Kullanıcı tarafında bir hata olduğunu gösterir. 5. 5xx (Sunucu Hataları): Sunucudaki problemleri işaret eder.

CORS (Cross-Origin Resource Sharing) sorunları birkaç nedenden kaynaklanabilir: 1. Yanlış Yapılandırılmış CORS Başlıkları: Sunucunun doğru CORS başlıklarını göndermemesi, örneğin `Access-Control-Allow-Origin` başlığının yanlış ayarlanması. 2. Preflight İsteklerinin Başarısız Olması: Bazı HTTP istekleri, ön kontrol (preflight) isteği gönderir ve bu istek doğru şekilde cevaplanmazsa, gerçek istek engellenir. 3. Farklı Kökenler: İstemci ve sunucu kökenlerinin farklı olması, yani web uygulamasının başka bir domain üzerinden veri almaya çalışması. 4. Geçersiz veya Eksik API Anahtarları: API anahtarlarının yanlış veya eksik olması, sunucunun isteği reddetmesine neden olur. 5. Firewall veya Proxy Engellemeleri: Firewall veya proxy'lerin istekleri farklı kökenlerden engellemesi. Bu sorunları çözmek için, sunucu tarafında doğru CORS başlıklarını ayarlamak, ön kontrol isteklerine doğru yanıt vermek ve gerekli durumlarda proxy kullanmak önerilir.

416 numaralı alan kodu, Adıyaman iline aittir. Ayrıca, HTTP 416 durum kodu, bir sunucunun istenen dosya aralığını sağlayamadığını belirten bir hata kodudur.

500 (Sunucu Hatası) kodu, HTTP durum kodları arasında en tehlikeli olarak kabul edilir.

POST yöntemi, GET yöntemine göre daha güvenlidir çünkü veriler URL'de görünmez. Ayrıca, POST yönteminde veri uzunluğunun gönderilmesinde herhangi bir sınır yoktur, bu da büyük boyutlu verilerin güvenli bir şekilde iletilmesini sağlar.

408 hatası, HTTP durum kodlarından biridir ve "Talep Zaman Aşımı" anlamına gelir. Bu hata, kullanıcının gerekli süre içerisinde bulunamaması durumunda ortaya çıkar ve genellikle ağ bağlantısı sorunları veya sunucu yoğunluğu nedeniyle oluşur.

418 ve 428 farklı anlamlara sahiptir: 1. 418: Bu, HTTP durum kodu olarak bilinir ve "I'm a teapot" anlamına gelir. 2. 428: Bu, telefon alan kodu olarak Tunceli iline aittir.

0, 301 ve 504 HTTP durum kodları farklı işlevlere sahiptir: 1. 0 (Devam): Bu kod, isteğin başarıyla alındığını ve işlemin devam edebileceğini belirtir. 2. 301 (Kalıcı Yönlendirme): Bir kaynağın kalıcı olarak başka bir yere taşındığını bildirir ve o yere yönlendirme sağlar. 3. 504 (Ağ Geçidi Zaman Aşımı): Sunucu, bir ağ geçidi veya proxy görevi görürken, isteği tamamlamak için erişmesi gereken bir dış sunucudan zamanında yanıt alamadığını gösterir.

302 geçici yönlendirme, bir URL'nin geçici olarak başka bir URL'ye yönlendirilmesi anlamına gelir. Bu yönlendirme türü, "Bu geçici bir değişikliktir ve yakında eski URL'ye döneceğiz" mesajını iletir.

L1swu0101cl0201 ifadesi, muhtemelen iki farklı bağlamda değerlendirilebilir: 1. Araç Arıza Kodu: U0201 arıza kodu, Kapı Kontrol Modülü C (DCM-C) ile iletişim kurulamadığını belirtir. 2. HTTP Hata Kodu: 201 kodu, sunucu tarafından isteğin yerine getirildiğini ve yeni bir kaynak oluşturulduğunu ifade eder.

POST 1 2 4 8 konusu, Power On Self Test (POST) ve HTTP POST metodu ile ilgilidir. POST (Power On Self Test), bilgisayarın ilk açılışında temel bileşenlerin çalışıp çalışmadığını kontrol eden bir işlemdir. HTTP POST metodu ise, sayfalar arasında değişken/değer aktarmak için form elemanları ile birlikte kullanılır.