HalkOyunları

Ahıska'da oynanan bazı halk oyunları şunlardır: Şeyh Şamil; Lezginka; Hoş gelişler ola; Ahıska Barı; Ahıska Gülü. Ayrıca, Ahıska'da Azerbaycan kökenli oyunlar ve güney illerinden getirilen oyun türleri de oynanmaktadır.

Ordu karşılaması, Ordu ve Giresun yörelerine aittir. Ancak, bu halk oyununun kime ait olduğu konusunda Ordu ve Giresunlular arasında bir tartışma bulunmaktadır; Giresunlular bu oyunun kendilerine, Ordulular ise Ordu'ya ait olduğunu iddia ederler.

Bitlis'in en meşhur halk oyunu hakkında kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, Bitlis yöresinde oynanan bazı meşhur halk oyunları şunlardır: Tiringo. Harkuşta. Athey. Garzane. Nare. Bitlis halk oyunları genellikle halay veya bar biçimindedir.

Sokak halayında yapılan figürler, halayın türüne ve yöresine göre değişiklik gösterebilir. Ancak, genel olarak halaylarda şu figürler yapılır: E1 adım kümesi (el vurarak öne ilerleme). Çift ayak sekme. Geri adım alma. Ayak vurma. Ayrıca, halaylarda kolların yan yana birbirinin omzuna atılması veya sadece serçe parmakların birbirine geçirilmesi gibi el tutma şekilleri de yaygındır. Halay figürleri konusunda daha detaylı bilgi almak için halay eğitim videolarına veya kurslarına başvurulabilir.

Suriye'nin en meşhur halk oyunu Dabke'dir. Dabke, Levant olarak bilinen bir Arap halayıdır ve Suriye'nin yanı sıra Lübnan ve Filistin'de de oynanır. Bunun yanı sıra, Suriye'de Arada Al-Arabiya ve Samah gibi diğer halk oyunları da popülerdir.

Kaşık havası, genellikle Yörük ve Türkmen kültürü ile bağlantılı olarak bir dağ oyunu teması içerebilir veya erkekler arasında bir eğlence toplantısı özelliği taşıyabilir. Bu oyunlar, Konya ve çevresinde düğün gibi eğlencelerde de oynanır. Kaşık havasının, Anadolu öncesinde, Orta Asya’ya kadar uzanan tarihî bir geçmişi vardır. Kaşık havasının oynanma nedeni, kişisel beceri ve yeteneklere bağlı olarak da değişebilir; çünkü bu oyunlarda herkesin kendine özgü figürleri vardır.

Adige cegu, Çerkes oyunu anlamına gelir ve Adıge kültürünün önemli bir parçasıdır. Adige cegu'nun bazı özellikleri: Tarihsel köken: 20. yüzyılda neredeyse unutulmaya yüz tutmuş, ancak günümüzde özellikle gençler arasında yeniden popülerlik kazanmıştır. Amaç: Toplumun kültürel belleğinin korunması, genç nesiller arasında sosyalleşme ve iletişim sağlama işlevlerine sahiptir. İçerik: Şarkılar, danslar, atletik yarışmalar, at yarışları ve ziyafetler gibi etkinlikleri içerir. Anlam: Adige toplumu için ahlaki kuralların kaynağı olarak kabul edilir ve etnik değerlere saygı gösterilen bir platformdur.

Lapseki Çeşmesi, Çanakkale yöresine ait bir halk oyunudur. Bu oyun, genellikle düğünlerde ortak olarak oynanan bir kadın oyunudur.

Alucra, Karadeniz Bölgesi'nde, Giresun iline bağlı bir ilçedir. Alucra'nın yerleşim tarihi Hititlere kadar uzanmaktadır. Alucra adının, yörede çok bulunan aluç ağacından geldiği sanılmaktadır.

Trakya'da oyun havalarının oynanma nedeni, bölgenin kültürel mirasıyla ilişkilidir. Trakya'da oynanan bazı oyun havaları: Hora. Karşılama. Sallama (Salma). Göçmenler arasında, özellikle Bulgaristan'dan gelenler, düğünlerinde Balkan kökenli oyun havalarını da oynarlar.

Amasya halk oyunları genellikle davul-zurna eşliğinde oynanır. Örneğin, Simsim oyunu da bu geleneksel enstrümanlarla çalınan hareketli bir müzik eşliğinde icra edilir.

Çayda Çıra, Elazığ yöresine ait bir halk oyunudur. Dünyada "Mumlu Dans" olarak da bilinir.

Samsun'un en meşhur oyunu konusunda kesin bir görüş bulunmamakla birlikte, Karşılama ve Horon Samsun'un geleneksel eğlencelerinin temel taşlarındandır. Karşılama, genellikle bayram, düğün ve sosyal etkinliklerde icra edilir. Horon, Karadeniz bölgesine özgü ritim ve melodilerle oynanır. Bunun dışında, Samsun yöresine ait diğer oyunlar arasında Alaçam, Sarıkız, Tombul Gelin, Samsun Sallaması, Çarşamba Çiftetellisi ve Çoban Kızı (Rumeli) sayılabilir.

Horon kurslarının süresi, bir aydan 1,5 aya kadar değişebilir. Kursun süresi, haftada bir veya iki gün olabileceği gibi daha yoğun bir program da sunabilir. Horon kurslarının süresi, kişisel gayret ve yeteneklere göre de farklılık gösterebilir.

Tokat yöresinde oynanan halaylardan bazıları şunlardır: Omuz (Çardak) Halayı. Sin Sin (Simsim) Halayı. Semağ Halayı. Arguvan Zamahı. Gönüllüler Zamahı. Garhın, Üçayak, Hanım Kızlar, Diley. Ellik. Dik Halay. Hürülü. İbiski Halayı. Ayrıca, Tokat halk oyunları genellikle ağırlama, yanlama ve yelleme bölümlerinden oluşur.

Van Yöresi Halk Oyunları: Genel Özellikler: Van'da halk oyunları, genellikle davul-zurna eşliğinde oynanır ve oyunlar kızlı erkekli olarak gerçekleştirilir. Bazı Halk Oyunları: Altın Yüzük, Hoş Bilezik, Bablekan, Baran, Devzer, Dello, Dingo, Edremit, Ezirgane, Palanço, Findo, Gazgaz, Güngülü, Gaşang, Sarhoş Barı, Lorke, Süleymane, Mirobori, Gülizar, Şer’ane, Mendo, Gule Sore, Meyroke, Havasör, Serevan, Meymoke, Hımhımme, Temirağa, Nare, Teşruke, Toycular, Nure, Koçeri, Tozeneke, Neri, Peyda, Kirsi, Kirsane, Üç Ayak, Pappuri, Nanayı, Kaş, Kelekvan, Şevko, Lizan, Romane, Kazızka, Süngülü, Sincane. Van Yöresi Kıyafetleri: Erkek Kıyafeti: Şalvar, cepken, potur, süslü yelekler ve kış aylarında kepenek (koyun yününden yapılan dış giysi). Kadın Kıyafeti: Entariler, şalvarlar, fistanlar, uzun etekler, kolları saçaklı elbiseler, kofi, ağvan, poşi ve pullu leçekler. Van'ın yöresel kıyafetleri, bölgenin tarihsel ve coğrafi yapısından izler taşır ve her bir parça özel bir anlam taşır.

Sinsin oyunu, genellikle düğün, asker uğurlama gibi önemli törenlerde oynanır ve şu nedenlerle gerçekleştirilir: Meydan okuma: Oyun, kelime anlamıyla "meydan okuma" olarak adlandırılır. Eğlence: Toplulukları bir araya getiren ve paylaşılan mutlulukların simgesi olan bir etkinliktir. Kültürel süreklilik: Sinsin, İslam öncesi dönemlerden günümüze kadar bozulmadan gelmiş bir oyundur ve Türklerin Gök Tanrı inancından bu günlere taşındığına inanılmaktadır. Savaş stratejisi: Bazı kaynaklara göre, oyun eski Türklerin savaş stratejilerini temsil eder ve savaş zamanlarında askerlerin motivasyonunu artırmak ve stratejilerini geliştirmek amacıyla oynanmıştır.

Mersin yöresine ait bazı halk oyunları: Mengi (Toros Mengisi). Adana Üç Ayak Halayı. Silifke Halk Oyunları. Mersin yöresi kadın kıyafetleri: Üç Etek: Üç peşli bir elbise. Kutnu Gömlek: İpekten yapılmış bir gömlek. Mevlana Sarığı: Gümüş zincirli, allı ve yeşilli bir başlık. Yollu Çekiler (Şalvar): Göz alıcı renklerde şalvarlar. Kalkık Burunlu Yemeniler (Papuçlar): Eski tip ayakkabılar. Mersin yöresi erkek kıyafetleri: Zıbın veya Şalvar: Gâh zıbın, gâh şalvar giyilir. Trablus Kuşak: Bele bağlanan bir kuşak. Kara Kösele Mest: Bağlamalı ayakkabılar. Puşu: Başa sarılan bir örtü.

Çorum halk oyunları kıyafetlerinden bazıları şunlardır: Erkek kıyafetleri: keçe fes; poşi; cepken; gömlek (içlik); kuşak (Tosya kuşağı); gayret kuşağı; zıvga; ayakkabı. Kadın kıyafetleri: can fes; yemeni (beyaz); cepken; üçetek; yün çorap; ayakkabı. Ayrıca, Çorum halk oyunları kostümlerinde beyaz sırma işlemeler ve erkek kostümünde kullanılan yeleğin kartal kanatsız olması gibi özellikler de bulunur. Bu kıyafetler, geleneksel bağlamda el yapımı ile hazırlanmış olup, günümüzde kültür yapısı ve teknolojideki yeniliklere paralel olarak farklılaşmıştır.

Bazı oyunların ait oldukları yöreler: Hora: Trakya Bölgesi. Zeybek: Ege Bölgesi. Teke Zortlatması: Batı Akdeniz Bölgesi (Burdur, Isparta, Antalya, Fethiye). Horon: Doğu Karadeniz Bölgesi. Bar: Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi (Erzurum, Erzincan, Gümüşhane, Bayburt). Halay: Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi. Kaşık Oyunları: Batı Karadeniz, Güney Marmara, İç Batı Anadolu, Konya ve Mersin çevresi. Ayrıca, Simsim oyunu Amasya yöresine, Vurun Kaşıkları oyunu ise Batı Karadeniz, Güney Marmara ve İç Batı Anadolu yörelerine aittir.