GöçebeYaşam

Cenubi Anadolu Yörükleri, Anadolu'nun güneyinde, özellikle Toros Dağları bölgesinde göçebe yaşam tarzını sürdüren Türkmen topluluklarına verilen isimdir. Bu Yörükler, Oğuz Türkleri kökenlidir ve mevsimlere göre ova veya yaylalarda çadırlarda yaşarlardı. Günümüzde ise Yörüklerin büyük bir kısmı yerleşik hayata geçmiş olsa da, hala göçebe alışkanlıklarını sürdüren küçük gruplar bulunmaktadır.

Kazaklar, yiyeceklerin uzun süre dayanabilmesi için kazanda yemek yaparlar.

Hunların geleneksel kıyafetleri, göçebe yaşam tarzlarına uygun ve rahat hareket etmelerini sağlayacak şekilde tasarlanmıştır. Temel kıyafetler: - İç don. - Deri veya kumaş pantolon. - İçlik veya gömlek. - Keçe veya yün çorap üzerine giyilen çizme veya bot. Üst giyim: - Kaftan (Orta Asya'da çapan olarak adlandırılır). - Kürkten kısa pelerin. - Sorguçlu külah ve üç tuğ. Başlıklar: - Börk (keçe, kadife veya hayvan derisinden yapılmış). Bu kıyafetler, hayvan derileri, sincap, rakun ve tilki kürkleri gibi malzemelerden üretilirdi.

Asya Hun Devleti'nde giyim, göçebe yaşam tarzına ve hayvancılıkla uğraşmalarına uygun olarak gelişmiştir. Erkeklerin giysileri genellikle pantolon, gömlek ve ceket şeklindeydi. Kadınların giysileri ise uzun elbiselerden oluşmaktaydı. Ayakkabı olarak ise deriden imal edilmiş, uzun, atlı süvari çizmesi kullanılırdı. Giyim eşyalarının yapımında yün keçe ve koyun derisi gibi malzemeler yaygın olarak kullanılmıştır.

Dede Korkut hikayelerinde anlatılan Oğuz Türkleri, göçebe bir yaşam tarzını sürdürmektedir. Bu nedenle, yerleşik hayata geçtikleri söylenemez.

Türkmenlerin geleneksel konutu, genellikle yuvarlak veya kare şeklinde, keçe ve kilim gibi malzemelerle kaplanmış çadır şeklindedir. Bu çadırlar, taşınabilir ve hafif olmaları nedeniyle göçebe yaşam tarzına uygundur. Ayrıca, geleneksel Türk evi olarak da bilinen, zemin ve üst kattan oluşan, ahşap karkas arası kerpiç dolgu şeklinde inşa edilen konutlar da Türkmenlerin geleneksel konutları arasında yer alır.

İlk Türk devletlerinde "otağ" ve "örgin" şu anlamlara gelir: 1. Otağ: Hükümdarın ikamet ettiği çadırdır. 2. Örgin: Hükümdarın oturduğu tahttır.

İlk insanlar göçebe yaşam sürdü çünkü bu, hayatta kalmak için gerekli olan besin kaynaklarına ulaşma ve çevresel değişikliklere uyum sağlama yollarını kolaylaştırıyordu. Göçebe yaşam tarzının diğer nedenleri: - Mevsimsel değişiklikler: İnsanlar, mevsimlere göre farklı bölgelere geçerek olgun meyveler, yemişler ve kök yumrular elde ediyorlardı. - Su kaynaklarının erişilebilirliği: Su, av hayvanlarını ve insanları bir araya çekerek bu bölgeleri geçici yerleşim yerleri haline getiriyordu. - İklim koşulları: Sıcaklıklar değiştikçe ve ekosistemler dönüştükçe, insanlar daha uygun koşullarda varlıklarını sürdürebilmek için farklı alanlara taşınıyorlardı.

Kırgızistan'daki obalar, göçebe yaşam tarzına sahip topluluklar olarak yaşarlar. Obaların yaşam özellikleri: - Yurt (boz-üy) adı verilen keçeden yapılmış çadırlarda konaklarlar. - Hayvancılık, obaların temel ekonomik uğraşıdır. - Aile içi iş bölümü vardır; erkekler hayvanlarla ilgilenirken, kadınlar ev işlerini ve hamur işi ağırlıklı yemekleri yaparlar. - Toplumsal dayanışma önemlidir; obalar, koruma ve destek sağlamak için kabileler ve klanlar halinde örgütlenirler. - Düğün gelenekleri dikkat çekicidir; gelinin evden alınması sırasında çeşitli ritüeller gerçekleştirilir ve başlık parası (kalim) ödenir.

Asya Hun Devleti göçebe bir yaşam tarzını benimsemiştir.

Göçebe yaşam tarzı, Orta Asya Türk uygarlıkları başta olmak üzere, tarih boyunca çeşitli uygarlıklara aittir. Ayrıca, Bedeviler (Arap Yarımadası'nda yaşayan göçebe çobanlar) ve Romanlar (Avrupa'da yaşayan göçebe bir halk) gibi topluluklar da göçebe yaşam tarzını sürdüren uygarlıklar arasında yer alır.