GelenekselGiysiler

Manisa şalvarı şu özelliklere sahiptir: Kumaş: Pazen, saten veya kadife gibi kumaşlardan yapılır. Paça: Paçaları lastikli olup, ağ uzunluğu diz hizasındadır. Kuşak: Bele, cepkenle potur arasındaki boşluğa 20 cm eninde, pamuklu veya yün dokuma "bel kuşağı" sarılır. Ayakkabı: Manda gönünden yapılan, burun ucu yukarı kalkık "göğe bakan" denilen çarık çizme giyilir. Üst giyim: Üzerine, boyu ayak bileğine kadar inen üçetek giyilir. Başlık: Başta kırmızı fes bulunur ve üzerine rengarenk iğne oyaları ile süslenmiş yazma sarılır.

Köylü kızların giyim tarzı, iklim koşullarına ve kültürel geleneklere bağlı olarak değişiklik gösterir. Köylü kızlarının giyebileceği bazı kıyafet örnekleri: Şalvar. Üçetek. Foga. Buluz veya köynek. Kırmızı fes. Yazma. Avrupa'da köylü kızları genellikle çok katmanlı, doğal liflerden yapılmış giysiler tercih ederken, Orta Asya'da keçe, kürk ve deri gibi malzemeler kullanılır.

Bindallı ve kaftan aynı değildir, ancak her ikisi de kına gecelerinde tercih edilen geleneksel kıyafetlerdir. Bazı farklar: Kumaş: Kaftanın kumaşı daha kalın ve kıymetlidir, bindallının kumaşı ise daha incedir. Renk: Bindallıda daha canlı renkler kullanılırken, kaftanda daha koyu tonlar tercih edilir. İşlemeler: Bindallıda genellikle sade işlemelere yer verilirken, kaftanda yoğun Osmanlı motiflerini andıran işlemeler bulunur. Kullanım: Bindallı yazın, kaftan ise kışın tercih edilir.

Köylerde giyilen kıyafetler, kullanılma zamanına ve bölgesel farklılıklara göre değişiklik göstermektedir. Köylerde genellikle şu kıyafetler tercih edilmektedir: Kadınlar için: İç giysiler: Yelek, köynek, miso, don, tuman. Dış giysiler: Üçetek-şalvar, cepken-şalvar, entari, karadon, geyime. Ayakkabı: Genellikle dizine kadar ulaşan kaba çizmeler. Aksesuarlar: Şapka, basit kemerler, takı (yüzük, bilezik, küpe, kolye vb.). Erkekler için: Alttan şalvar, şıkva şalvar veya zıpka denilen, üstü bol, dizden aşağısı dar bir giysi. Üste düz beyaz veya siyah-beyaz renkte çizgili pamuklu kumaştan yapılmış gömlek. Avcı yeleği de denilen, şalvar kumaşından ve aynı renkte yapılan kolsuz, düğmeli yelek. Poçikli çarık veya kundura. Ayrıca, Yörük köylerinde kadınlar saya giymez, yalnızca örtmenin üzerini çeki ile bağlarlar ve önlük takarlar.

Doğu Anadolu Bölgesi'nde erkekler genellikle şu giysileri giyerler: Keçe külah. Puşu. Çizgili mintan. Şalvar. Yelek. Kuşak. Deri çizme. Ayrıca, özel günlerde ve törenlerde fistan ve cepken gibi ipek kumaştan yapılmış renkli giysiler de tercih edilir.

Makedonya kadınlarının giyim tarzı, bölgesel farklılıklar ve geleneksel unsurlar içerir. Batı Makedonya'da kadın kıyafetleri özellikle dikkat çekicidir. Bazı özellikler: Nakış: Kadın önlükleri ve ulusal kostümler, dekoratif ve geleneksel sanatsal yaratımın önemli bir parçasıdır. Renk ve form: Teknik olarak karmaşık formlar ve güzel renkler kullanılır. Tekstil: Yerli tekstil üretimi ile yapılan kostümler, zenginlik ve süsleme ile karakterizedir. Örnek olarak, Skopska Blatija bölgesinden kostümler, kırmızı ve beyaz başlıklarla birlikte anılır. Makedonya'da kadınlar ayrıca moda trendlerini takip eder, en yeni tasarımcı kıyafetlerini ve güzellik salonlarını tercih ederler.

Ehram, hem piramit hem de kadın giysisi olarak iki farklı şekilde işlev görür: 1. Kadın Giysisi: Örtünme: Kadınların sokağa çıkarken örtünmelerini sağlar ve İslami geleneklere uygun bir giyim tarzı sunar. Koruma: Soğuk hava koşullarında vücudu sıcak tutar. Gelenek ve Kültürü Yaşatma: Türk kültürünün önemli bir parçasıdır ve bu geleneği yaşatmaya yardımcı olur. Sosyal Statü Göstergesi: Bazı bölgelerde ehramın kalitesi ve desenleri, kişinin sosyal statüsünü yansıtabilir. Çeyiz Eşyası: Geleneksel olarak kız çeyizlerinin önemli bir parçasıdır. Günlük Kullanım: Bazı bölgelerde ev işlerinde de kullanılabilir. 2. Piramit: Eski Mısır'da firavunların mezarlarına verilen isimdir.

Arap kadınları, abaya giymenin birkaç nedeni vardır: Kültürel ve dini değerler: Abaya, kültürel ve dini değerlere uygun mütevazı bir giyim tarzının temel parçasıdır. Mahremiyet: Abayanın bol kesimi, mahremiyeti korumaya yardımcı olur ve vücut hatlarını belli etmeyen zarif bir siluet sunar. Gelenek: Abayanın tarihsel kökenleri, Arap Yarımadası'nın sıcak iklimine ve bedevilerin yaşam tarzına kadar uzanır. Moda: Günümüzde abaya, modaya uygun tasarımlarla da tercih edilmektedir.

Yörük kadınları mor cepken giyerler çünkü bu, kadın haklarının korunması ve toplumsal adalet için bir sembol olarak kullanılır. Haksızlık ve şiddete karşı direniş: Kadın, eşinden şiddet gördüğünde veya haksızlığa uğradığında mor cepkenini giyerek köy meydanında herkesin görebileceği bir yere oturur. Toplumsal tepki: Mor cepken giyen kadın toplum tarafından korunurken, kocası dışlanır ve sosyal izolasyona maruz kalır. Mor cepken, Yörük kültüründe kadının özgürlüğünü ve haklarını savunan önemli bir gelenektir.

Sudan'da kadınların giyimi, şeriat kurallarına göre şekillenmiştir. Sudanlı kadınların giydiği bazı kıyafetler: Tob. Hijab. Chadur. Güney Sudan'da Dinka kabilesi kadınları, dizlerinin altında biten daha kısa bir tob giyer ve başlarını güneşten korumak için örterler.

Fustan genellikle kadınlar tarafından giyilir ve genellikle özel günlerde ve törenlerde tercih edilir. Ancak, erkekler tarafından giyilen fistanlar da vardır; bu tür fistanlar genellikle daha sade ve daha az işlemelidir. Ayrıca, tarihte İskoç, Arnavut ve Yunan askerleri de diz üstüne kadar olan kısa ve pileli (katlamalı) eteklere fistan demişlerdir.

Geta, takunya ve parmak arası terliğe benzeyen bir Japon sandaletidir. Özellikleri: Ahşap taban: Yükseltilmiş bir ahşap tabana sahiptir. Bağcık: Ayağa, kumaş bir tel ile tutturulur. Kullanım: Kimono veya yukatanın altına giyilir. Ses: Yürürken tıkırtıya benzer bir ses çıkarır. Tarihçesi: Yayoi döneminden (M.Ö. 300-M.Ö. 300) beri bilinmektedir. Edo döneminde (M.Ö. 1603-M.Ö. 1868) popülerlik kazanmıştır. Bazı türleri: Koma-geta: Genellikle dikdörtgen şeklindedir. Senryou-geta: Öne doğru eğimli olan bu getalar, yürümeyi kolaylaştırır. Pokkuri-geta: Eğimli blok şeklindedir ve diş bulunmaz.

Desi şalvar ve türban farklı ülkelere aittir: Şalvar, Güney Asya ve Orta Asya'da, özellikle Pakistan ve Afganistan'da hem erkekler hem de kadınlar tarafından geleneksel olarak giyilen bir giysi biçimidir. Türban ise, Batı Afrika'nın en yoğun Müslüman nüfusa sahip ülkesi Nijerya'daki Hausa kabilesinde yaygın olarak kullanılan bir geleneksel baş örtüsüdür.

Ardahan'ın geleneksel giysileri şu şekilde incelenebilir: Erkek giysileri: akalık; körüklü çizme; deri papak; arkalık; bezment; badış çorap; çalçuha; karabağ çarık; mugay papak. Kadın giysileri: arkalık; yelek; gümüş kemer; poturlu entari; kundura ayakkabı; abbası kemer. Ayrıca, Damal bebeği gibi geleneksel oyuncaklarda da yöresel giysiler kullanılmaktadır.

Himba halkı, genellikle hayvan derisinden yapılmış giysiler giyerler. Kadınların giysileri: Himba kadınları, genellikle inek derisinden yapılan deri etekler giyerler. Kadınlar ayrıca, boncuk, deniz kabuğu veya metal parçalardan yapılan süs eşyaları da takarlar. Erkeklerin giysileri: Himba erkekleri ise deri önlükler veya basit etekler giyerler. Himba giyiminde kullanılan deri, sığır ve keçi sürülerinden elde edilir ve çölün zorlu koşullarına dayanacak kadar dayanıklıdır. Himba halkı, aynı zamanda vücutlarına ve saçlarına, kırmızı kaya tozundan yapılan ve otjize adı verilen bir macun sürerler.

Kazak kadınlarının geleneksel giysileri arasında şunlar bulunur: Köylek: Günlük ve törenlerde giyilen uzun elbiseler. Oramal: Evli ve yaşlı kadınlar tarafından günlük olarak takılan başörtüsü, saygı ve statü göstergesidir. Saukele: Evlilik sırasında genç kızların güzellik ve onurunu simgeleyen gelin başlığı. Kimeşek: Genç bekâr kızlar tarafından takılan, süslü bir baş giysisi. Jaulık: Özel günlerde kullanılan pahalı ve süslü başörtüleri. Karkara: Kadın baş giysilerinden biridir. Ayrıca, kadınlar genellikle işlemeli elbiseler, süslü başörtüleri ve değerli taşlarla bezeli takılar giyerler.

Japonların pijama ve şalvar giymesinin birkaç nedeni vardır: Kültürel önem: Pijamalar, Japon kültürünün bir parçasıdır ve özel günlerde, festivallerde giyilir. Konfor ve estetik: Pijamalar genellikle yumuşak pamuk veya ipek gibi rahat kumaşlardan yapılır ve hem konfor hem de estetik sunar. Günlük kullanım: Bazı pijama türleri, günlük giyim ve dinlenme için de uygundur. Geleneksel giysilerin yansıması: Şalvar gibi giysiler, Japonya'nın tarihi ve geleneksel kıyafetlerini yansıtmak amacıyla giyilir. Ayrıca, kimono gibi geleneksel Japon giysileri, özel günlerde veya resmi etkinliklerde de giyilir.

Geyikli kazak, yılbaşı ruhunu ve kış atmosferini temsil eder. Ayrıca, geyikli kazaklar geleneksel bir giysi türü olarak da kabul edilir ve soğuk iklim koşullarında sıcak tutmak amacıyla tasarlanmıştır.

Şalvarın kalçaya kadar inmesinin nedeni, genellikle ata binme ve zorlu işler gibi aktiviteler için daha elverişli olmasıdır. Ayrıca, şalvarın bu şekilde tasarlanmasının bir diğer nedeni de, sıcak iklimlerde sağladığı konfor olarak belirtilmektedir. Şalvar, Güney Asya, Orta Asya, özellikle Pakistan ve Afganistan'da hem erkekler hem de kadınlar tarafından geleneksel olarak giyilen bir giysi biçimidir.

Kırım'da kızların nasıl giyindiğine dair güncel bilgi bulunamamıştır. Ancak, 19. yüzyılda Kırım Tatar kadınlarının giydiği bazı kıyafetler şunlardır: Şenlik giysileri: Brokar, ipek ve kadife gibi pahalı kumaşlardan yapılırdı. Günlük giysiler: Geniş kesimli bir gömlek ve bornoz benzeri giyimlerden oluşurdu. İç giysiler: "İç kolmek" veya "iç tub" olarak adlandırılırdı, geniş kesimli olup pamuklu kumaştan yapılırdı. Başlıklar: Kadınlar, fes adı verilen ve altın, gümüş ile incilerle süslenmiş başlıklar takardı. Salta Marka: Kısa ve hafif bir ceket. Marama: Geometrik desenlerle bezeli, dantel veya saçaklarla çerçevelenmiş bir başlık. Kırım Tatar erkeklerinin giydiği kıyafetler ise genellikle şalvara benzeyen bol ve rahat giysiler ile yakasız, önü sık düğmeli gömleklerden oluşurdu.