FiilZamanları

Simple past (geçmiş zaman) ve past participle (geçmiş zaman ortacı) arasındaki temel fark, kullanım alanları ve oluşum şekilleridir: Simple past (geçmiş zaman), fiillerin genellikle "-ed" takısı eklenerek oluşturulan geçmiş zaman formudur. Past participle (geçmiş zaman ortacı), fiillerin çeşitli tenselerde ve alanlarda kullanılan bir formudur. Past participle, ayrıca şu durumlarda da kullanılır: Passive voice (edilgen çatı): "The book was written by George Orwell" (Kitap George Orwell tarafından yazıldı). Causative yapılar: "He had his car repaired" (Arabasını tamir ettirdi). Mükemmel tenseler (perfect tenses): "We will have chosen a new leader by next month" (Gelecek aya kadar yeni bir lider seçmiş olacağız).

Help fiilinin geniş zaman hali "help" şeklindedir. İkinci hali (past simple) "helped" olarak kullanılır.

Hold ve held arasındaki fark, fiillerin zaman ve kullanım farklılıklarından kaynaklanır. - Hold: Fiilin temel halidir ve genellikle şimdiki zaman veya gelecek zaman cümlelerinde kullanılır. - Held: Fiilin geçmiş zaman ve geçmiş katılımcı halidir. Past simple tense (geçmiş zaman) ve present perfect tense (şimdiye kadar olan) cümlelerde kullanılır. Örnekler: - Hold: "She holds her mother's hand" (Annesinin elini tutar). - Held: "She held her mother's hand" (Annesinin elini tuttu). Özetle, "hold" şimdiki veya gelecek zaman, "held" ise geçmiş zaman ve şimdiye kadar olan durumlar için kullanılır.

"Sit down" ve "sat down" arasındaki fark, "sit down" ifadesinin bir hareketi, oturma eylemini gerçekleştirmeyi vurgulamasıdır. "Sit" ise genel olarak oturma eylemini ifade eder ve bir yere, örneğin bir sandalyeye, yere veya masaya oturmayı belirtir. Örnek cümleler: "He sat down on the chair" (Sandalyeye oturdu). "Please sit down and make yourself comfortable" (Lütfen oturun ve rahatınıza bakın). "When you enter the classroom, the teacher might say, 'Sit down, please'" (Sınıfa girdiğinizde, öğretmen "Oturun, lütfen" diyebilir).

Zaman uyumunu bulmak için şu adımlar izlenebilir: 1. Zaman belirteci (time marker) kontrolü: Cümlede zaman belirteci yoksa, şıklardaki zamanların uyumlu olup olmadığına bakılır. 2. Temel ve yan cümleciklerin belirlenmesi: Temel cümlecik ve yan cümlecikteki zamanlar karşılaştırılır. 3. Gelecek zaman kullanımı: Zaman cümleciklerinde future tense kullanılmaz. 4. Bağlaçların etkisi: "Since", "as", "while", "just as", "by the time" gibi bağlaçlar zaman uyumunu etkileyebilir. Örnek: Doğru zaman uyumu: "She will call me after she arrives home" (Eve vardıktan sonra beni arayacak). Yanlış zaman uyumu: "I learned English when I was 7" (Yedi yaşımdayken İngilizce öğrendim) (Temel cümle present, yan cümlecik past simple olamaz). Zaman uyumu soruları okunarak anlamlandırılmamalıdır; cümleler bölünerek çözülmelidir.

"Yaz" fiilinin rivayet birleşik zamanı, "-miş" ekinin eklenmesiyle oluşturulur. Örnek: "Yaz-mış-ım" (şimdiki zamanın rivayeti). Rivayet birleşik zamanı, haber veya dilek kiplerinden birine bu ek getirildiğinde oluşur.

Türkçede fiillerin zamanları şunlardır: Şimdiki zaman: Eylemin o an gerçekleştiğini ifade eder. Geçmiş zaman: Eylemin geçmişte yapıldığını belirtir. İki türü vardır: Bilinen (görülen) geçmiş zaman: Fiilin kesin olarak yapıldığını bildirir. Öğrenilen (duyulan) geçmiş zaman: Fiilin duyulduğunu veya öğrenildiğini ifade eder. Gelecek zaman: Eylemin gelecekte yapılacağını belirtir. Geniş zaman: Eylemin her zaman yapıldığını bildirir. Ayrıca, bu zamanların üzerine haber veya dilek kip ekleri getirilerek birleşik zamanlar oluşturulabilir.

Past participle İngilizce'de üç ana durumda kullanılır: 1. Mükemmel zamanlar (present, past, future). 2. Pasif ses (passive voice). 3. Sıfat olarak.

"Withdraw" ve "withdrew" arasındaki fark, fiillerin farklı zamanlarda kullanılması ile ilgilidir. - "Withdraw" (çekmek, geri çekmek) şimdiki ve gelecekteki zamanları ifade eder. - "Withdrew" ise "geçmiş zamanı" ifade eder ve daha önce gerçekleşmiş bir eylemi belirtir.

"Begin" ve "begun" arasındaki fark, bu kelimelerin fiilin farklı zaman hallerini ifade etmesidir. - "Begin", basit geçmiş zaman (simple past tense) olarak kullanılır ve bir eylemin geçmişte başlayıp tamamlandığını belirtir. - "Begun" ise geçmiş ortaç (past participle) olarak kullanılır ve genellikle "have" yardımcı fiiliyle birlikte, tamamlanmış eylemleri ifade etmek için kullanılır.

"Have" fiilinin geçmiş zaman hali "had" şeklindedir.

"Görmek" fiilinin geçmiş zamanı "gördü" şeklindedir.

Drink fiilinin geçmiş basit hali "drank" şeklindedir.

"Come" ve "came" İngilizce'de farklı anlamlara sahip fiil formlarıdır: - "Come", şimdiki ve geniş zaman cümlelerinde kullanılan temel formdur. - "Came" ise "geçmiş zaman" formudur ve daha önce gerçekleşmiş eylemleri ifade eder.

"Drunk" ve "drank" kelimeleri farklı anlamlara sahiptir ve farklı bağlamlarda kullanılır: - "Drunk", "drink" fiilinin geçmiş ortaç (participle) halidir ve bir eylemin tamamlandığını belirtmek için kullanılır. - "Drank" ise "drink" fiilinin geçmiş zaman (tense) halidir ve geçmişte gerçekleşen bir eylemi ifade eder. Ayrıca, "drunk" kelimesi aynı zamanda "sarhoş" anlamında bir sıfat olarak da kullanılabilir.

Gülmek fiilinin görülen geçmiş zamanı "güldü" şeklindedir.

-er ile biten fiillerin geçmiş zaman (passé composé) çekimleri, fiilin sonundaki -er ekinin değiştirilmesiyle oluşturulur: Fiilin sonundaki "-er" ekini "-é" ile değiştirin. Örneğin, "manger" (yemek) → "j'ai mangé" (ben yedim). Bazı düzenli fiillerde, "-é" dışında değişiklikler veya eklemeler de görülebilir. Ayrıca, yardımcı fiil olarak "etre" veya "avoir" kullanılır.

Zaman uyumu, cümlede kullanılan fiillerin zaman yönünden birbirleriyle tutarlı olması anlamına gelir. Bu, Türkçede cümlelerin anlam bütünlüğünü sağlamak için önemli bir kuraldır.

"Think" fiilinin 3 hali şunlardır: 1. Base Form (Mastar Hali): think. 2. Past Simple (Geçmiş Zaman): thought. 3. Past Participle (Geçmiş Zaman Ortaç): thought.