Yazılışı ve okunuşu aynı, anlamları farklı olan sözcüklere eş sesli (sesteş) sözcükler denir. Örnekler: Gül: 1. çiçek, 2. gülmek fiili. Kır: 1. kırsal alan, 2. kırmak fiili, 3. beyaz. Yüz: 1. çehre, surat, sima, 2. doksan dokuzdan sonra gelen sayı. "Hala" ve "hâlâ", "kar" ve "kâr", "adet" ve "âdet" kelimeleri eş sesli değildir; okunuşları ve anlamları farklıdır.