DoğalSeçilim

Genetik çeşitliliğin bazı nedenleri: Mutasyonlar. Rekombinasyonlar. Döllenme. Kromozom yapısındaki değişiklikler. Çevresel faktörler. Vücut hücrelerinde meydana gelen mutasyonlar sadece bireyi etkilerken, üreme hücrelerindeki mutasyonlar gelecek kuşaklara aktarılabilir.

Cinsel dimorfizm ve cinsel seçilim arasındaki ilişki, cinsel seçilimin cinsel dimorfizme yol açmasıdır. Cinsel seçilim, bireylerin üreme başarısını artıran özelliklerin seçilmesi sürecidir ve iki ana mekanizma ile gerçekleşir. Eş seçimi (interseksüel seçilim). Eşeysel rekabet (intraseksüel seçilim). Eş seçimi, erkeklerde belirli özelliklerin evrimini teşvik eder ve cinsel dimorfizme yol açar. Cinsel seçilim ve cinsel dimorfizm arasındaki bağ, böceklerden insanlara kadar çoğu türde görülür.

Seçilim baskısı ile değişim, evrimsel süreçte bir popülasyonda belirli özelliklerin nesilden nesile aktarılması ve bu sayede türün uyum yeteneklerinin artması anlamına gelir. Bu süreç şu şekilde işler: Çeşitlilik ve kalıtsallık. Seçilim baskısı. Doğal veya cinsel seçilim. Seçilim baskısı, biyolojik değişimlerin yanı sıra, şirketlerin adaptasyon süreçlerinde de gözlemlenebilir.

Kavramsal evrim, bilimsel ve kültürel bağlamlarda kavramların zaman içinde nasıl değiştiğini ve geliştiğini ifade eder. Bilimsel bağlamda, evrim, doğal seçilim, genetik varyasyon ve adaptasyon mekanizmaları aracılığıyla biyolojik değişim sürecini tanımlar. Kültürel bağlamda, toplumların bilgi, inanç ve uygulamalarının nesilden nesile aktarılması, yeni kavramların ortaya çıkmasına ve mevcut kavramların değişmesine yol açar.

Eşeklerin insanlarla çiftleşmesi, zoofili olarak adlandırılan ve hayvanlarla cinsel ilişki kurmayı içeren bir parafili davranışıdır. Eşeklerin neden insanlarla çiftleştiğine dair bilimsel bir açıklama bulunmamaktadır. Bu tür davranışlar, genellikle psikolojik ve sosyal sorunların bir göstergesi olarak değerlendirilir. Ayrıca, eşeklerle cinsel ilişki kurmanın insan sağlığı üzerinde olumsuz etkileri olduğu ve zoonoz hastalıklar ile fiziksel yaralanmalara yol açabileceği bilinmektedir.

Eşeysel seçilim, bir organizmanın eş edinmesine yardımcı olan özellikleri destekleyen bir doğal seçilim türüdür. Eşeysel seçilim iki ana formda gerçekleşir: 1. İnterseksüel seçilim: Erkeklerin dişiler tarafından seçilmek için birbirleriyle rekabet ettiği durum. 2. İntraseksüel seçilim: Daha az kısıtlanmış olan cinsin (tipik olarak erkek), daha kısıtlı olan cinse ulaşmak için kendi aralarında saldırganca rekabet ettiği durum. Eşeysel seçilim, bazı genetik özelliklerin hayatta kalma açısından dezavantaj oluşturmasına rağmen birçok türde (genellikle erkeklerde) görülmesine neden olur. Bu kavram, ilk olarak Charles Darwin tarafından 1859'da yayımlanan "Türlerin Kökeni" kitabında ortaya atılmıştır.

Doğal seçilimde hangi moth'un (güve) daha avantajlı olduğu, çevresel koşullara ve hayatta kalma ile üreme şansına bağlıdır. Sanayi Devrimi sırasında İngiltere'de, ağaçların kurumdan kararması, koyu renkli güvelerin avcılardan saklanma avantajı sağlayarak hayatta kalma ve üreme şanslarını artırmıştır. Bu nedenle, koyu renkli güveler bu dönemde daha avantajlıydı. Ancak, Temiz Hava Yasası'nın etkisiyle çevre koşulları değiştiğinde, açık renkli güveler tekrar avantaj kazandı çünkü likenler üzerinde daha iyi kamufle olabiliyorlardı. Dolayısıyla, doğal seçilimde avantajlı olan moth türü, belirli bir zamanda ve yerde çevresel koşullara en iyi uyum sağlayabilen türdür.

Carnotaurus'un boynuzlu olmasının nedeni tam olarak bilinmemektedir, ancak birkaç hipotez bulunmaktadır: Cinsel seçilim: Boynuzların, özellikle erkek bireylerde, karşı cinsi etkilemek için kullanıldığı düşünülmektedir. Tür içi kavgalar: Boynuzların, bireyler arasında yaşanan hafif itişmelerde, rakibin vücudunu dürtmek için silah olarak kullanıldığı varsayılmaktadır. Ayrıca, boynuzların avını sersemletmek amacıyla da kullanılmış olabileceği öne sürülmektedir.

Çeşitlilik, bir popülasyon içindeki bireylerin genetik olarak farklı özelliklere sahip olmasıdır. Doğal seçilim, canlıların fenotiplerindeki farklılıklardan ötürü hayatta kalma şanslarının ve üreme başarılarının değişkenlik göstermesidir. Doğal seçilim, üç ana ilkeye dayanır: 1. Kalıtım: Genetik özellikler ebeveynlerden yavrulara aktarılır. 2. Değişkenlik: Bireyler genetik olarak farklı özelliklere sahiptir. 3. Aşırı üreme: Çoğu organizma, hayatta kalabilen yavru sayısından daha fazla yavru üretir. Doğal seçilim, biyolojik çeşitliliğin ve adaptasyonların kaynağını anlamamıza yardımcı olur.

Adaptasyon ve modifikasyon arasındaki temel farklar şunlardır: Kalıtım: Adaptasyonlar nesiller arası kalıtım gösterebilirken, modifikasyonlar genetik materyalin değişimini gerektirmez ve nesilden nesile aktarılmaz. Çevresel etki: Hem adaptasyonlar hem de modifikasyonlar çevresel faktörlerden etkilenebilir. Canlıların hayatta kalması: Modifikasyonlar canlıların hayatta kalmasını olumlu veya olumsuz etkileyebilirken, adaptasyonlar genellikle olumlu etki eder ve hayatta kalma şansını artırır. Örnekler: Adaptasyon örnekleri arasında kutup ayılarının kalın kürkü veya bitkilerin kuraklık koşullarına dayanıklı olması sayılabilir.

Sivrisineklerin ömrü, türlerine ve cinsiyetlerine göre değişiklik gösterir: Erkek sivrisinekler, genellikle 6-7 gün yaşarlar. Dişi sivrisinekler, uygun koşullarda 42-56 gün yaşayabilirler. Sivrisineklerin ömrünün kısa olmasının bir diğer nedeni, bulundukları koşullara bağlı olarak daha erken ölmeleridir.

Dişilerin cinsel seçilim sürecinde seçici olmasının bazı nedenleri: Yavruların hayatta kalma şansını artırma: Dişiler, "iyi, sağlıklı genleri" ve/veya "iyi ebeveyn yatırımını" işaret eden özelliklere doğru tercih yaparlar. Doğrudan ve dolaylı faydalar: Dişiler, sağlıklı erkeklerle birlikte olarak koruma, besinlere daha rahat erişim, yavrulara bakarken yardım alma gibi hizmetler elde ederler. Ebeveyn yatırımı: Dişiler, başarılı bir şekilde üretebilecekleri ve yetiştirebilecekleri yavru sayısı açısından sınırlıdır. Dişiler, bu seçimleri yaparken yararlı genler ve "Fisherian Runaway" gibi mekanizmalar aracılığıyla evrimleşmiştir.

Doğal seçilim, İngiliz doğa bilimci Charles Darwin ve Alfred Russel Wallace tarafından ortaya atılmıştır. Yapay seçilim ise ilk olarak Romalılar tarafından kullanılmış, daha sonra Persli Ebu Reyhan Biruni tarafından örnekler verilmiştir.

Evrimin dört temel ilkesi şunlardır: 1. Varyasyon: Her tür içinde bireyler arasında doğal olarak meydana gelen genetik varyasyonlar vardır. 2. Adaptasyon: Varyasyonlar arasında bazıları, organizmanın yaşadığı çevreye uyum sağlamasını sağlayabilir. 3. Doğal Seçilim: Çevredeki koşullar, bireyler arasında en uygun olanların hayatta kalmasını ve üremesini sağlar. 4. Türleşme: Yeterli birikmiş farklılıklar sonucunda, bir tür yeni bir türe evrilebilir. Bu ilkeler, Charles Darwin'in evrim teorisinin temelini oluşturur.

Evrimsel psikolojinin kurucusu olarak kabul edilen kişi Charles Darwin'dir.

Evrimsel yaklaşımın temel varsayımları şunlardır: Zihin, evrimsel olarak şekillenmiş uyum sağlayıcı modüllerden oluşur. Psikolojik mekanizmalar, ataların karşılaştığı tekrar eden sorunlara çözüm üretmek için gelişmiştir. İnsan doğası, türün evrimsel geçmişinden kaynaklanır. Bazı psikolojik özellikler, hayatta kalma ve üreme başarısı açısından evrimleşmiştir. Modern çevrede bazı evrimsel kalıplar işlevsel olmayabilir (uyumsuzluk teorisi). Evrimsel psikoloji, Charles Darwin'in doğal seçilim kuramına dayanır.

Evrimin beş temel ilkesi şunlardır: 1. Doğal Seçilim: Çevresine daha iyi uyum sağlayabilen organizmaların hayatta kalma ve üreme şansının daha yüksek olması. 2. Mutasyonlar: Genetik materyaldeki rastgele değişiklikler, yeni özelliklerin ortaya çıkmasına neden olabilir. 3. Genetik Kayma: Rastlantısal olayların genetik çeşitliliği nasıl etkileyebileceğini açıklar. 4. Adaptasyon: Organizmaların çevre koşullarına uyum sağlaması süreci. 5. Türleşme: Bir popülasyonun iki veya daha fazla gruba ayrılması ve bu grupların artık birbirleriyle üreme yeteneğine sahip olmaması.

Doğal seçilimin üç tipi: 1. Yönlendirilmiş (yönlü) doğal seçilim: Tek bir fenotip tercih edilir ve alel frekansı bir yöne kayar. 2. Sabitleyici doğal seçilim: Ortalama özellikler tercih edilir, uç değerler dezavantajlıdır. 3. Dallanan (bozucu) doğal seçilim: Uç değerler ortalama değerlere sahip bireylere tercih edilir.

Lori ve Amazon papağanlarının neden yeşil olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, yeşil papağanların genel özellikleri hakkında bilgi mevcuttur. Yeşil papağanlar, tropikal ve subtropikal bölgelerde yaşayan, parlak yeşil tüyleri ve çeşitli türleriyle dikkat çeken sosyal ve zeki kuşlardır. Yeşil papağan türleri arasında Amazon papağanı, yerli Kakariki papağanı, Jako papağanı, yeşil kafesli papağan ve renkli yeşil papağan bulunur.

Evrim, canlı türlerinin nesiller içerisinde geçirdiği değişimi ifade eder. Evre kelimesi ise evrimle birlikte kullanıldığında, "birdenbire olmayan, zaman içinde ve doğal biçimde, kendiliğinden ve sürekli olarak, evre evre olan gelişim" anlamına gelir. Evrim teorisi, evrimin "neden" ve "nasıl" gerçekleştiğini inceler; mutasyon, doğal seçilim ve izolasyon gibi mekanizmaları araştırır.