DoğalSeçilim

Olguncular (yetişkin organizmalar), üreme ve genlerini geleceğe aktarma amacıyla çiftleşirler. Ayrıca, çiftleşme genetik çeşitliliği artırarak sağlıklı ve güçlü yavruların doğmasını sağlar. Çiftleşmenin diğer nedenleri arasında: Adaptasyon: Türün çevreye uyum sağlamasına yardımcı olur. Sperm rekabeti: Birden fazla erkeğin aynı dişiyle çiftleşmesi durumunda, en hızlı ve etkili spermlerin yumurtaya ulaşması için rekabet oluşur. Çevresel değişimler: Genetik çeşitlilik, bireylerin çevresel değişimlere karşı daha dirençli olmalarını sağlar.

Kör Saatçi kitabının önemli olmasının bazı sebepleri şunlardır: Evrim teorisini popüler bilim diliyle anlatması. Doğal seçilimin yaşamın karmaşık tasarımındaki rolünü vurgulaması. Yaratıcılık fikrine alternatif sunması. Bilgisayar modelleri kullanarak teorilerini desteklemesi.

Doğal seçilim ile yapay seçilim arasındaki temel farklar şunlardır: Seçim Mekanizması: Doğal seçilimde seçim mekanizması çevresel faktörlerdir. Yapay seçilimde ise seçim mekanizması insandır. Amaç: Doğal seçilimin amacı, bir popülasyonun çevreye uyum sağlamasıdır. Yapay seçilimin amacı, insanların tercihlerine uygun özellikler elde etmektir. Süreç Hızı: Doğal seçilim yavaş bir süreçtir; bir özelliğin yaygın hale gelmesi binlerce veya milyonlarca yıl sürebilir. Yapay seçilim daha hızlı bir süreçtir. Genetik Kusurlar: Yapay seçilim nedeniyle seçilen hayvanlar ve bitkiler genellikle genetik kusurlar geliştirir ve vahşi doğada hayatta kalamaz. Kontrol: Doğal seçilim, çevre veya doğa şartları tarafından kontrol edilir. Yapay seçilim, insanlar tarafından detaylı bir şekilde kontrol edilir.

Evrimin amacı nesiller boyunca organizmaların kalıtsal özelliklerindeki değişiklikleri açıklamak ve türlerin çevreye uyumunu sağlamaktır. Bu süreç, doğal seçilim ve genetik çeşitlilik gibi mekanizmalar aracılığıyla gerçekleşir.

Charles Darwin, evrimsel biyolojiye yaptığı katkılarla tanınan bir doğa bilimci, jeolog ve biyologdur. Darwin'in savunduğu bazı temel fikirler şunlardır: Ortak ata: Tüm yaşam türlerinin ortak bir atadan türediğini savunur. Doğal seçilim: Evrimin, "doğal seçilim" adı verdiği bir süreçle gerçekleştiğini öne sürer. Kademeli evrim: Canlıların her bir özelliğinin, basit ve ufak adımlardan geçerek evrimleştiğini savunur. Popülasyon içi karakter dağılımının değişimi: Bir türün popülasyonu içindeki spesifik karakterlerin nesiller içindeki sıklık değişiminin evrimi gösterdiğini belirtir. Darwinizm, bu ve benzeri fikirleri kapsayan bir evrim kuramıdır.

Charles Darwin, evrim teorisini beş yıllık HMS Beagle yolculuğu sırasında topladığı gözlem ve örnekler sayesinde geliştirmiştir. 1838 yılında, çevrelerine daha uygun hayvanların daha uzun süre yaşayıp daha çok üreyebildiğini fark ederek evrimin "doğal seçilim" yoluyla gerçekleştiğini kavramıştır. Darwin, bu fikrini 20 yıl boyunca gizli tutmuş, 1858'de Alfred Russel Wallace'ın benzer bir teori geliştirdiğini öğrenince fikirlerini açıklamıştır. Nihayetinde, 1859'da Türlerin Kökeni adlı kitabında teorisini detaylı bir şekilde yayınlamıştır.

Charles Darwin'in türlerin kökeninde savunduğu temel görüş, tüm organizma ve türlerin varoluş sürecinin, bireyin birbiriyle rekabeti, hayatta kalma ve üreme yeteneklerini artıran küçük, kalıtsal varyasyonlarla tetiklenen "doğal seçilim" ile oluştuğu yönündedir. Darwin'in evrim teorisi şu temellere dayanır: Ortak ata. Kademeli evrim. Popülasyon içi karakter dağılımının değişimi. Doğal seçilim.

Adaptasyon ve varyasyon arasındaki temel farklar şunlardır: Varyasyon, bir tür içinde genetik ve çevresel faktörlerin etkisiyle ortaya çıkan farklılıkları ifade eder. Adaptasyon, varyasyonun bir sonucu olarak ortaya çıkar ve bir canlının çevresine uyum sağlayarak hayatta kalma ve üreme şansını artırmasını sağlar. Özetle, varyasyon farklılıkların ortaya çıkışını, adaptasyon ise bu farklılıkların çevreye uyum sağlamak için nasıl kullanıldığını açıklar.

Türlerin Kökeni, İngiliz doğa tarihçisi Charles Darwin'in 24 Kasım 1859'da yayımlanan kitabıdır. Kitapta ele alınan bazı temel noktalar: Doğal seçilim: Çevre koşullarına en iyi uyum sağlayan canlılar en fazla ürerler ve bunun sonucu olarak daha az uyum sağlayanlar yaşam alanlarından itilirler. Türlerin akrabalığı: Tüm canlı yapılar sürekli bir farklılaşma sürecinde ortaya çıkmıştır ve ortak ataları vardır. Evrim süreci: Evrim sürekli bir süreçtir ve anlık sıçramalarla oluşmaz. Darwin, kitabında ayrıca teorisinin açıklanamadığı kısımlarını da ele almıştır.

Herbert Spencer'ın evrim teorisi, canlıların ve sosyal yapıların basitten karmaşığa doğru, belirli ilkeler doğrultusunda ve zamanla değiştiğini savunur. Spencer'ın evrim anlayışının temel ilkeleri şunlardır: Bütünleşme: Evrim, daha az uyumlu bir bütünden daha fazla uyumlu bir bütüne doğru ilerler. Farklılaşma: Evrim, homojenlikten heterojenliğe doğru bir artış gösterir. Belirsizlikten kesinliğe geçiş: Evrim, karmaşadan düzene, belirsizlikten belirli bir duruma doğru bir harekettir. Spencer, toplumların tıpkı canlı organizmalar gibi işlediğini öne sürmüştür. Spencer'ın evrim teorisi, Charles Darwin'in doğal evrim teorisinden etkilenmiş ve bu teoriyi toplumsal alana uygulamıştır.

Yapay seçilim örnekleri: Köpek cinsleri. Modern meyve ve sebzeler. Doğal seçilim örnekleri: Uzun boyunlu zürafalar. Kertenkeleler.

Doğal seçilim temalı filmlerin farklı konuları olabilir: The Assessment (2024). Natural Selection (2011). Natural Selection (2016). Natural Selection (1994). Ayrıca, 2010 yılında vizyona giren bir İngiliz kısa film, 1999'da gösterime giren bir Amerikan filmi ve 2018'de gösterime giren bir Amerikan kısa filmi de Doğal Seçilim adını taşımaktadır.

"Öğrencinin Evrimi" ifadesi, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir. Örneğin, "Öğrenci Evrimi" adlı bir YouTube kanalı bulunmaktadır. Ayrıca, 2012 yılında çeşitli üniversitelerde evrim çalışmaları yürüten öğrenci toplulukları, evrimi halka tanıtmak amacıyla "Türkiye Evrimle Tanışıyor" adlı bir etkinlik düzenlemiştir. Bunun yanı sıra, "öğrencinin evrimi" ifadesi, bir kişinin üniversiteye büyük umutlarla başlayıp, zaman içinde bu heyecanını kaybetmesi anlamında da kullanılabilir.

Hayvanların karışık çiftleşmesinin evrimsel nedenleri şunlardır: Genetik çeşitlilik yaratma. Doğal seçilim. Sperm rekabeti. Ayrıca, bazı hayvan türlerinde karışık çiftleşme, babalık karışıklığına neden olarak yavruların öldürülmesini azaltır ve yavruların bakımında birden fazla erkeğin dişiye yardımcı olmasını sağlar.

"En güçlü olanın hayatta kalması", evrimsel biyolojide doğal seçilimi anlatmak için kullanılan bir ifadedir. Bu ilkeye göre, tür içindeki çeşitlilik, yeni çevre şartlarına en uygun olanlar daha kolay hayatta kalıp daha çok ürediği için nesiller içinde değişir. Ayrıca, "en güçlü olanın hayatta kalması" ifadesi, emlak gibi alanlarda, kriz dönemlerinde sadece en dirençli ve uyum sağlayabilen işletmelerin hayatta kalabileceğini anlatmak için de kullanılır.

Erik L. Peterson'un "Charles Darwin'i Anlamak" (Understanding Charles Darwin) adlı kitabı, evrim teorisinin kurucusu Charles Darwin'in hayatını, çalışmalarını ve fikirlerini kapsamlı bir şekilde ele alır. Kitapta, Darwin'in bilimsel keşiflerinin yanı sıra, o dönemin bilimsel ve sosyal atmosferi de göz önünde bulundurularak, evrim teorisinin ortaya çıkışı ve gelişimi detaylı bir şekilde anlatılır. Ayrıca, Darwin'in doğal seçilim teorisi, diğer bilim insanlarının fikirleriyle karşılaştırılarak ve o dönemdeki bilimsel tartışmalara değinilerek daha iyi anlaşılması sağlanır. Bunun yanı sıra, Darwin'in dini inançları, evrim teorisinin toplum üzerindeki etkileri ve günümüzdeki önemi gibi konular da ele alınır.

Biyolojik yasalar, tüm canlılarda ortak olan ve canlıların doğumu, gelişimi, üremesi gibi süreçleri kapsayan yasalardır. Bazı biyolojik yasa örnekleri: canlının doğması ve meydana gelmesi; canlının üremesi ve çoğalması; canlıların zamanla gösterdiği gelişme; vücut DNA ve RNA'larının yapısı; hareket ve işlevi sağlayan hareket sistemi; kan ve damarların oluşturduğu dolaşım sistemi; vücudun yaptığı işlemler ve enzim sonucu gereksiz unsurları vücuttan atan boşaltım sistemi. Biyolojik yasalar, araştırma, gözlem ve deneylerle sabit kılınmış olup herkes tarafından kabul edilen, evrensel yasalardır.

Genetik polimorfizmin bazı nedenleri: Tek nükleotid değişimi (SNP). Transisyon ve transversiyon. Delesyonlar. İnsersiyonlar. Mutasyonlar. Bir genin polimorfik sayılabilmesi için, o gen lokusunda bulunan her bir alelin popülasyon içerisinde en az %1 sıklıkta görülmesi gerekir.

Maymunlar evrimleşmedi çünkü evrim kesintisiz bir süreçtir ve her canlı türü evrimleşmeye devam eder. Evrimsel sürecin bazı özellikleri: Ortak soy: Tüm insanlar ve maymunlar, milyonlarca yıl önce yaşamış ortak bir atadan türemiştir. Adaptasyon: Her canlı türü, kendi çevresine ve koşullara uyum sağlayarak evrimleşir. Uzun süreç: Evrim, genellikle çok uzun zaman dilimlerinde gerçekleşir ve bu süreç, bir türün birkaç nesil içinde gözle görülür şekilde değişmesiyle sonuçlanmaz.

Çiftlik hayvanlarında ırkların oluşumu, doğal şartlar, insan emeği ve genetik olaylar sayesinde gerçekleşir. Irk oluşumunda etkili olan bazı faktörler: Çiftleşme: Aynı ırka ait hayvanlar kendi aralarında çiftleşerek döl verir. Seleksiyon: Amaçlanan özellikler doğrultusunda, sürüdeki üstün genotipik değerli hayvanların seçilip gelecek neslin bu hayvanlardan oluşturulması. Melezleme: Farklı ırklar arasında yapılan birleştirmeler. Genetik varyasyon: Genlerin ayrılması (segregasyon) ve rekombinasyon gibi süreçlerle yeni gen kombinasyonları oluşturulması. Irkları birbirinden ayıran özelliklere ırk karakterleri denir ve bunlar morfolojik ile fizyolojik olarak iki gruba ayrılır.