Deney

Newton renk çarkı yapmak için gerekli malzemeler: pil (örneğin, 4 adet AA kalem pil); kağıt; boya kalemleri; makas; tutkal; elektrikli motor (eski bir CD-ROM'dan sökülebilir). Newton renk çarkı yapımı hakkında bilgi veren bazı kaynaklar: YouTube'da "Newton'un Renk Çarkı Nasıl Yapılır?" başlıklı video. Dailymotion'da aynı isimli video. Yandex Video'da "Newton Renk Çarkı Yapımı" başlıklı deney videoları. Ayrıca, Pinterest platformunda Newton renk çarkı yapımı ile ilgili çeşitli fikirler bulunmaktadır.

Basit bir dinamometre hazırlamak için gerekli malzemeler: esnek bir yay (örneğin, eski bir kalemlik veya boncuk dizisi); cetvel; kalem; makas; karton veya tahta; çeşitli ağırlıklar (örneğin, bozuk para, ataç, küçük taşlar). Hazırlık aşamaları: 1. Yayı hazırlama: Esnek malzemeyi uygun uzunlukta kesin ve bir ucunu kartona veya tahtaya sabitleyin. 2. Ölçülendirme: Yayın sabitlenmiş kısmından itibaren cetvelle eşit aralıklarla işaretler yapın. 3. Kuvvet birimi belirleme: Kendi ağırlık biriminizi belirleyin (örneğin, 1 ataç = 1 birim) ve bu birime göre işaretleri düzenleyin. 4. Kalibrasyon: Farklı ağırlıklardaki cisimleri yaya asarak, her bir ağırlığın yayı ne kadar uzattığını ölçün ve not alın. 5. Kullanım: Oluşturduğunuz dinamometreyi kullanarak farklı cisimlerin ağırlıklarını ölçebilirsiniz. Dinamometre yapımında kullanılan malzemelerin özellikleri, dinamometrenin hassasiyetini etkiler.

Luigi Galvani'nin kurbağa deneyi, 1780'li yıllarda kurbağalar üzerinde yaptığı ve elektriğin canlılar üzerindeki etkisini araştırdığı bir dizi deneydir. Galvani, kurbağaların arka bacaklarına statik elektrik uyguladığında, bacakların hareketlendiğini gözlemlemiştir. Galvani'nin bu deneyleri, arkadaşı Alessandro Volta tarafından eleştirilmiş ve Volta, bu tür hareketlerin farklı metallerin nemli ortamdaki temasından kaynaklandığını ortaya koymuştur.

Pusula yapmak için gerekli malzemeler: Bir iğne veya ince demir çubuk. Yüzen küçük bir nesne. Su. Ayrıca, pusulanın mıknatıslanması gerekiyorsa, bunu yapmak için bir mıknatıs veya yün bir kazak da gerekebilir.

Radyometre yapmak için gerekli malzemeler: kürdan veya ince tel; kalem kapağı gibi bir başlık; bir yüzü tamamen siyaha boyanmış kağıtlar; kapanabilir şeffaf cam kap. Yapılışı: 1. Kürdan veya tel kullanarak itici parçaları oluşturun ve üzerine 90°C'lik açılarla delikler açın. 2. Siyah yüzeylerin tamamı aynı rotaya bakacak şekilde kürdanları yerleştirin. 3. Parçanın tamamen dengede olduğundan emin olun, aksi takdirde dönme işlemi başlamaz. 4. Kavanozu biraz ısıtın ve içinde mutfak tipi çakmak ile ateş yakarak içindeki havanın bir kısmını azaltın. 5. Kavanozu hızlıca kapatın ve sıkıştırın. Kullanım: Radyometreyi açık havada ve doğrudan güneş alan bir noktada test edin. Daha detaylı bilgi ve görseller için YouTube ve Pinterest gibi platformlardaki ilgili videolara başvurulabilir.

Yorulma deneyinde kullanılan numune, çelik malzemeden hazırlanmış deney çubuklarıdır. Numune ölçüleri: Maksimum çekme dayanımı: σç=560 N/mm²; %0,2 birim uzamaya karşılık gelen akma gerilmesi: σ0,2= 420 N/mm²; Çentik yarıçapı: 2 mm; Yüzey pürüzlülük değeri: 25 μm. Ayrıca, çentik etkisinin yorulma dayanımı üzerindeki etkisini belirlemek için farklı tiplerde numuneler de kullanılabilir.

Miller-Urey Deneyi, 1952 yılında Stanley Miller ve Harold Urey tarafından gerçekleştirilmiş ve yaşamın kimyasal kökenlerini aydınlatmada önemli bir adım olmuştur. Deneyin kanıtladıkları: Organik bileşiklerin sentezi: İlkel atmosfer koşullarında, doğal süreçlerin taklit edilmesiyle amino asitler ve diğer organik bileşiklerin üretilebileceği gösterilmiştir. Oparin-Haldane hipotezi: Bu deney, Aleksandr Oparin ve J.B.S. Haldane'in, ilkel dünya üzerindeki koşullarda inorganik öncüllerden organik bileşiklerin sentezlendiği hipotezini desteklemiştir. Abiyogenez: Deney, yaşamın cansızlıktan başlamış olabileceği koşullarını ortaya koymuştur. Ancak, deneyin bazı yönleri eleştirilmiştir: Soğuk tuzak kullanımı: Miller, amino asitleri korumak için soğuk tuzak kullanmış, ancak bu mekanizma ilkel dünyada yoktu. Atmosfer bileşimi: İlkel atmosferin, deneyde kullanılan gazlardan farklı bir bileşime sahip olduğu anlaşılmıştır. Kiralite sorunu: Deneyde hem sol hem de sağ elli amino asitler oluşmuştur, oysa canlılarda genellikle sadece sol elli amino asitler bulunur.

Toriçelli deneyinde açık hava basıncının varlığını anlamak için şu gözlemler yapılabilir: Evangelista Torricelli'nin 1644 yılında yaptığı deneyde, deniz seviyesinde ve 0°C sıcaklıkta, bir ucu açık ve bir ucu kapalı olan 1 metre uzunluğundaki cam tüp civa ile doldurulup ters bir şekilde civa dolu bir kaba yerleştirildiğinde, cam tüp içindeki civanın bir kısmı kaba boşalır, ancak yüksekliği 760 mm olacak kadar bir kısmı tüp içinde kalır. Bunun sebebi, kaptaki civaya uygulanan açık hava basıncının, cam tüp içindeki civayı yukarı doğru itmesidir. Tüp içindeki civanın sıvı basıncı, açık hava basıncına eşit hale gelir. Bu dengelenme ilkesi sayesinde barometreler yapılarak açık hava basıncı ölçülebilir.

Bulutların oluşumu ile ilgili yapılabilecek bazı etkinlikler: YouTube'da "Bulutlar Nasıl Oluşur?" başlıklı video izlenebilir. Khan Academy'de "Bulutlar Nasıl Oluşur?" başlıklı video izlenebilir. Online Kids Academy'de "Bulutlar Nasıl Oluşur ve Hava Nasıl Tahmin Edilir? Kendi Mini Atmosferik Gözlem İstasyonunuzu Yapın!" başlıklı yazı incelenebilir. Pinterest'te "Bulut Etkinlikleri" panosu incelenebilir. Storyboard That sitesinde "Hava ve İklim - Bulut Türleri" etkinliği yapılabilir. Ayrıca, öğrencilere, yerel hava durumu raporları veya hava durumu uygulamaları kullanarak bölgedeki mevcut bulut türlerini gözlemlemeleri ve kaydetmeleri istenebilir.

Lorenz kaz deneyi, Avusturyalı bilim insanı Konrad Lorenz'in, kazların bağlanma davranışlarını incelemek için gerçekleştirdiği bir dizi deneydir. Lorenz'in kaz deneyi şu şekilde özetlenebilir: İlk gözlem. Deneyin amacı. Deney. Lorenz, bu deneyle kuluçka makinesinde yumurtadan çıkan kazların, yumurtadan çıktıktan kısa bir süre sonra (13 ila 16 saat arasında, "kritik dönem" olarak adlandırdığı süre zarfında) gördükleri ilk uygun hareketli uyarana damgalandığını göstermiştir. Lorenz, kazların cansız nesnelere de damgalanabildiğini bulmuştur. Lorenz, kazların insanlara da damgalanabildiğini gözlemleyerek, bu olguyu "ebeveynsel damgalanma" (filial imprinting) olarak adlandırmıştır.

9. sınıf kimya ders kitabı sayfa 22'de yer alan içerikler, kullanılan ders kitabı yayınevine göre değişiklik gösterebilir. Pasifik Yayınları: Bu yayınevine ait 9. sınıf kimya ders kitabında, sayfa 22'de "Derse Hazırlık" başlığı altında bazı kimya disiplinleri ve endüstrileri listelenmiştir. Hecce Yayıncılık: Bu yayınevine ait 9. sınıf kimya ders kitabında ise sayfa 22'de benzer şekilde "Derse Hazırlık" bölümünde kimya disiplinleri ve endüstrileri yer almaktadır. Ayrıca, "9. Sınıf Kimya Ders Kitabı Sayfa 22 Cevapları" için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: youtube.com'da "9. Sınıf Kimya Ders Kitabı Sayfa 22 Cevapları Pasifik Yayınları" başlıklı video; egitim.net.tr sitesinde "9. Sınıf Kimya Ders Kitabı Cevapları Meb Yayınları" başlığı altında sayfa 22; yandex.ru'da "9. Sınıf Kimya Ders Kitabı Sayfa 22 Cevapları Pasifik Yayınları" başlıklı video.

Ayrımsal damıtma deneyi şu şekilde yapılır: 1. Düzenek Kurulumu: Ayrımsal damıtma kolonu, karışımın buharlaştığı ve buharın soğuyarak yoğunlaştığı bir düzenekten oluşur. 2. Karışımın Isıtılması: Damıtma balonuna ayrılan karışım yerleştirilir ve ısıtılır. 3. Bileşenlerin Ayrışması: Kaynama noktası düşük olan sıvı, daha çabuk buharlaşır ve gaz fazına geçerek distilasyon ünitesi boyunca yükselir. 4. Toplama: Buhar, soğutularak yoğunlaştırılır ve sıvı forma geri döner, toplama kısmında toplanır. 5. Termometre Kullanımı: Buharlaşma tamamlanana kadar karışım sıcaklığı değişmeyeceğinden, termometre ile bileşenin tamamen buharlaştığı nokta takip edilir. Kullanım Alanları: Sanayide petrol veya kömür katranı gibi maddelerin ayrıştırılması, damıtma yoluyla elde edilen içkilerde metil alkol oranının düşürülmesi gibi çeşitli kullanım alanları vardır. Ayrımsal damıtma deneyi yaparken iş önlüğü, maske ve eldiven gibi güvenlik önlemlerinin alınması önerilir.

pH 0-14 kağıtlarının kullanımı şu şekildedir: 1. Test edilecek sıvıyı hazırlayın. 2. Kağıdı sıvıya batırın. 3. Renk değişikliğini gözlemleyin. 4. Sonuçları kaydedin. pH kağıtları, alkol bazlı çözeltilerde kullanılamaz; sadece su bazlı çözeltilerde kullanılabilir.

Atık su maketi yapmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Projenin İncelenmesi: Makette her ayrıntının ön plana çıkması için projenin detaylı bir şekilde incelenmesi gereklidir. 2. Materyal Seçimi: Doğru materyallerin seçilmesi maketin kısa sürede hazırlanmasını sağlar. 3. Modelin Oluşturulması: Büyük nesnelerin ve kumun taranması. Birincil arıtma. İkincil arıtma. Son işlem. Filtrasyon. Atık su maketi yapımında profesyonel destek almak için siluetmaket.com veya 333maket.blogspot.com gibi siteler ziyaret edilebilir.

Kuvvet-uzama miktarı grafiği çizmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Koordinat sistemi çizilir. 2. Eksenler tanımlanır. 3. Ölçek belirlenir. 4. Veriler grafiğe kaydedilir. 5. Noktalar birleştirilerek grafik oluşturulur. Örnek bir grafik, yayda kuvvet ve enerjinin denge konumuna olan uzaklığına bağlı değişimini gösterir. Uzama-esneklik potansiyel enerji grafiği çizmek için de benzer adımlar izlenebilir. Bu grafikte, uzama miktarına bağlı olarak yayda depolanan esneklik potansiyel enerjisi gösterilir. Kuvvet ve enerji grafikleri çizimi, fizik dersinin bir konusu olduğundan, doğru çizim için bir fizik öğretmenine veya ilgili kaynaklara başvurulması önerilir.

Peçete ve su deneyi, genellikle havanın basıncını ve suyun içine batırılan bir peçetenin neden ıslanmadığını göstermek amacıyla yapılır. Deneyin aşamaları: 1. Bir bardağın içine kuru bir peçete yerleştirilir. 2. Bardağı ters çevirip su dolu bir kabın içine sokmadan önce peçetenin ıslanıp ıslanmayacağı gözlemlenir. 3. Bardağı suya batırıldığında peçetenin ıslanmadığı görülür. Deneyin açıklaması: Bardağın içindeki hava, su dolu kaba batırıldığında sıkışır. Sıkışan hava, dışarıdan uygulanan suyun basıncına karşı koyar. Havanın koruyucu kalkanı, suyun peçeteye ulaşmasını engeller. Bu deney, havanın basıncının, suyun basıncına karşı koyabilecek kadar güçlü olduğunu kanıtlar.

Kum koni deneyi, genellikle granüler (kumlu, çakıllı) ve kohezyonlu (killi) zeminlerde uygulanabilir. Uygun zemin özellikleri: En büyük dane boyutu 50 mm ve daha küçük olan zeminler. Kuru ve homojen silis kumu. Uygun olmayan zeminler: İri çakıllı sert zeminler. Çok sert zeminler. Kum koni deneyi, yol, otoban, demiryolu dolguları, sanayi ve konut projelerindeki zemin dolguları, baraj ve gölet dolguları, havaalanı pist ve apronları gibi alanlarda kullanılır.

Okul öncesi çocuklar için volkan deneyi yapmak için gerekli malzemeler: 1 adet küçük plastik şişe; 1 su bardağı sirke; 2 yemek kaşığı karbonat; Gıda boyası (isteğe bağlı); Geniş bir tepsi veya tabak; Alüminyum folyo veya kil (volkanın dış yüzeyi için). Yapılışı: 1. Tepsiyi çalışma alanı olarak yerleştirin ve plastik şişeyi ortasına koyun. 2. Şişenin etrafını alüminyum folyo veya kil ile kaplayarak volkanın dış yüzeyini oluşturun. 3. Şişenin içine 1 su bardağı sirkeyi dikkatlice dökün, isterseniz bu aşamada birkaç damla gıda boyası ekleyebilirsiniz. 4. 2 yemek kaşığı karbonatı bir kağıt parçasına sararak bir paket oluşturun ve hızlıca şişenin içine bırakın. 5. Şişenin ağzını kapatın; karbonat sirke ile tepkimeye girdiğinde, karbondioksit gazı açığa çıkacak ve volkan patlaması gerçekleşecektir. Bu deney, çocukların bilimsel kavramları eğlenceli bir şekilde öğrenmelerine yardımcı olur.

Turnusol kağıdı, çözeltilerin asitliğini ve bazlığını test etmek için kullanılır. Kullanımı şu şekildedir: 1. Renk değişimi: Kırmızı turnusol kağıdı, bazik (alkali) bir madde ile temas ettiğinde mavi, mavi turnusol kağıdı ise asidik bir madde ile temas ettiğinde kırmızı renk alır. 2. Uygulama: Küçük bir damla test edilecek çözelti, renkli kağıt üzerine damlatılır. 3. Gazların pH'ı: Turnusol kağıdının gazların pH'ını ölçebilmesi için, kağıdın önce damıtılmış suyla nemlendirilmesi gerekir. Turnusol kağıdı, hızlı ve kolay bir test sunsa da, sayısal bir pH değeri vermez ve asit-baz reaksiyonu dışında başka nedenlerle de renk değiştirebilir.

"İnsan Kırkayak 3: Son Sekans" (The Human Centipede III: Final Sequence), kötü ünüyle tanınan bir cezaevi müdürünün, kuruma çözüm bulmak için 500 kişilik bir insan kırkayak yaratma planını konu alır. Filmde, psikopat hapishane müdürü Bill Boss'un, sapkın fantezilerini tutsaklar üzerinde iğrenç yöntemlerle gerçekleştirdiği anlatılır. Bu film, önceki iki "İnsan Kırkayak" filminden ilham almıştır.