Canlılar

Aynı ekosistemde yaşayan canlılar, hayatta kalmak ve yaşamsal faaliyetlerini sürdürebilmek için benzer adaptasyonlar gösterirler. Adaptasyonlar, canlıların beslenme, barınma, avlanma, üreme ve düşmanlarından korunma gibi ihtiyaçlarına yönelik kalıtsal özelliklerdir. Örneğin, kutuplarda yaşayan ayı, tilki ve tavşanların beyaz renkli, geniş ayaklı, kalın tüylü, dar vücutlu ve kalın yağ tabakasına sahip olması, bu canlıların hayatta kalma şansını artırır. Aynı ekosistemde yaşayan farklı tür canlılar, benzer çevre koşullarına maruz kaldıkları için benzer adaptasyonlar geliştirirler.

İnsan ve hayvan DNA'ları aynı değildir, ancak bazı canlılarla yüksek oranda benzerlik gösterebilir. Şempanzeler: İnsanlarla şempanzelerin DNA benzerliği yaklaşık %98,7'dir. Kediler: Kediler ile insanların DNA benzerliği yaklaşık %90'dır. Muz: Muz ile insanların DNA benzerliği yaklaşık %50'dir. Farklı türlerin DNA'ları, genetik uyumsuzluk nedeniyle birleşip sağlıklı bir canlı meydana getiremez.

Kemosentez yapan bir canlıda klorofil bulunmaz. Kemosentez, ışık enerjisi olmadan inorganik maddelerin oksidasyonu sonucunda oluşan kimyasal enerji ile organik madde sentezlenmesi sürecidir ve bu süreci sadece bazı prokaryotik (bakteri ve arkeler) canlılar gerçekleştirebilir.

Ağaç kovuğunun içinde farklı şeyler bulunabilir: Karıncalar. Arılar. Efsanevi motifler.

Dünyanın en zehirli hayvanı olarak birkaç aday öne çıkmaktadır: Coğrafya konisi olarak bilinen koni salyangozu. Taypan. Kara mamba. En zehirli hayvanın belirlenmesi, kullanılan kritere göre değişebilir ve kesin bir yanıt vermek zordur.

Yeti'nin yetişkin boyu, farklı kaynaklara göre 1,80 ile 2,50 metre arasında değişmektedir. Yeti, bazılarının Himalayalar'da yaşadığına inandığı, primat benzeri büyük bir yaratıktır.

Atmosferdeki oksijeni zenginleştiren başlıca canlılar şunlardır: Fitoplanktonlar ve denizel bitkiler. Bitkiler. Siyanobakteriler. Fotosentetik protistler. Ayrıca, bazı bakteriler kemosentez yaparak oksijen üretebilir.

Fen bilimlerinde canlılar dört ana gruba ayrılır: 1. Mikroskobik canlılar. 2. Mantarlar. 3. Bitkiler. 4. Hayvanlar.

Ekoloji terimlerinden bazıları şunlardır: Ekoloji. Popülasyon. Komünite. Ekosistem. Biyosfer. Habitat. Ekolojik niş. Biyotik faktör. Abiyotik faktör. Adaptasyon.

Karbon, azot ve oksijen atomları, periyodik tabloda bulunan elementlerdir. Karbon (C). Azot (N). Oksijen (O). Bu üç element, canlı yaşamının %98’ini oluşturur.

Büyüme ve gelişme tüm canlılarda ortak olan bir özelliktir. Bazı canlılarda büyüme ve gelişme örnekleri: Tek hücreli canlılar: Hücre hacminin ve kütlesinin artmasıyla büyüme gerçekleşir. Çok hücreli canlılar: Hücre bölünmesi ve hücre kütlesinin artışı sonucu büyüme olur. Bitkiler: Sınırsız büyüme yeteneğine sahiptir. Hayvanlar: Gelişim dönemlerinde yavrular büyüyerek yetişkin bireyler haline gelir. Omurgasız canlılar: Kopan parçanın yerine yenisinin gelmesiyle rejenerasyon ile üreme gerçekleşir. Memeliler: Yavrular anne karnında gelişimlerini tamamlayarak doğar. Kuşlar: İç döllenme ve dış gelişimle ürerler. Sürüngenler: İç döllenme ve dış gelişimle ürerler.

İnorganik maddeleri hazır alan canlılara heterotrof canlılar denir. Heterotrof canlılar, beslenme şekillerine göre holozoik, saprofit ve parazit olmak üzere üçe ayrılır. Holozoik canlılar: Besinlerini büyük parçalar halinde alır, sindirim sistemlerinde parçalayarak kullanırlar. Saprofit canlılar: Güçlü sindirim enzimlerine sahiptir. Parazit canlılar: Sindirim enzimlerine sahip olmadıklarından sindirilmiş besinlerin hazır olarak bulunduğu yerlerde yaşarlar.

Orduda altı ana canlı türü sınıflandırılmaktadır: hayvanlar, bitkiler, mantarlar, protistler, bakteriler ve arkeler.

Okyanusların en derin yerlerinin korkutucu olmasının birkaç nedeni vardır: Yüksek basınç: Okyanusun en derin noktalarındaki basınç, üzerine 50 tane uçak konmasıyla eşdeğerdir. Zifiri karanlık: 200 metre aşağısı "alacakaranlık bölgesi" olarak bilinir ve bu bölgeye dışarıdan ışık ulaşmaz. Tehlikeli canlılar: Derinlerde yaşayan canlılar, genellikle büyük gözlere, devasa ağızlara ve keskin dişlere sahiptir; bu da onları ürkütücü kılar. Keşfedilmemiş alanlar: Okyanusların %80'inden fazlası hala keşfedilmemiştir. Gemi enkazları: Dibe çökmüş yaklaşık 3 milyon gemi enkazı bulunmaktadır. Ayrıca, bu derinliklerde hileli dalgalar (rogue waves) ve hidrotermal menfezler gibi doğal olaylar da tehlikeler yaratabilir.

Üretici canlılar (ototroflar), kendi besinlerini inorganik maddelerden üretebilen organizmalardır. Başlıca üretici canlı grupları: Bitkiler: Ağaçlar, çalılar, otlar gibi karasal ekosistemlerin ana üreticileridir. Algler: Mikroskobik (fitoplankton) ve makroskobik (deniz yosunları) olarak ikiye ayrılır. Siyanobakteriler: Mavi-yeşil algler olarak da bilinir, ışık enerjisini kullanarak fotosentez yaparlar. Kemosentetik bakteriler: Özellikle derin okyanus tabanı, volkanik kaynaklar veya toprak altında bulunur. Üretici canlılar, ekosistemlerin temel enerji ve besin kaynağıdır.

Yengeçlerin vücut şekli, geniş ve yassılaşmış bir yapı sergiler. Vücutları üç ana bölümden oluşur: 1. Baş. 2. Göğüs (genellikle baş ile birleşik). 3. Karın. Yengeçlerin beş çift bacağı vardır; ilk çift genellikle kıskaçlara dönüşmüştür ve hareket için kullanılmaz.

Kendi kendini dölleyen canlılar vardır, ancak bu durum canlının türüne ve üreme sistemine bağlıdır. Kendi kendini dölleyebilen canlılar: Planarya gibi bazı hermafrodit canlılar, hem erkek hem de dişi organlar aynı anda olgunlaştığı için kendi kendini dölleyebilir. Yassı solucanlar, çünkü erkek ve dişi gametler aynı zamanda olgunlaşır. Kendi kendini dölleyemeyen canlılar: Toprak solucanı ve istiridye gibi bazı hermafrodit canlılar, üreme hücreleri farklı zamanlarda olgunlaştığı için kendi kendini dölleyemez.

Deri yoluyla solunum yapan canlılara bazı örnekler: Amfibiler: Kurbağalar, kara kurbağaları, semenderler ve aksolotlar. Annelidler (halkalı solucanlar): Solucanlar ve sülükler. Derisidikenliler: Deniz kestaneleri. Diğer canlılar: Kör kertenkeleler ve bazı memeli türleri (örneğin, Douglas keseli faresi). Bu canlılar, ince ve nemli derileri sayesinde oksijen alır ve karbondioksit salgılarlar.

Bir canlının taşıdığı genlerin tamamına genotip denir. Genotip, canlının DNA'sında bulunan tüm genlerin toplamıdır ve kalıtsal genetik bilgiyi temsil eder.

Evet, sünger çok hücreli bir canlıdır. Ancak, süngerlerin doku, organ ve sistemleri yoktur.